Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

“Άγρια Δύση” η Νέα Δημοκρατία

Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη Οκτώβριος 2009

Ένα άρθρο στην χιώτικη ημερήσια εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ της 18ης Οκτωβρίου, μου κίνησε το ενδιαφέρον γιά να ασχοληθώ γιά μιά ακόμη φορά με την τραγική ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου και τις προσπάθειες και τους αγώνες που καταβάλονται γιά την ανάδειξη του νέου αρχηγού. Το άρθρο έχει γράψει ο πρώην βουλευτής Χίου της ΝΔ Γιάννης Κοσμίδης ο οποίος στις πρόσφατες εκλογές δεν εξέθεσε υποψηφιότητα καθ΄ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού από τροχαίο. Τίτλος του άρθρου, Αυτά πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα της ΝΔ.
Τέσσερα κύρια βήματα κατά τον πρώην βουλευτή πρέπει να απασχολήσουν την Νέα Δημοκρατία και μέσα σ΄αυτά θα πρέπει να είναι και μιά συζήτηση γιά την αναζήτηση των αιτίων της ήττας και μάλιστα το θεωρεί και το σημαντικότερο. Πότε θα γίνει ανοικτή και ελεύθερη συζήτηση γιά την αναζήτηση των αιτιών της εκλογικής ήττας; αναρωτιέται ο πρώην βουλευτής.
Μέχρι στιγμής μάλλον κανέναν στη ΝΔ δεν φαίνεται να απασχολεί μιά συζήτηση γιά την ήττα του κόμματος. Οι μνηστήρες της προεδρικής θέσης έχουν δοθεί σε αγώνα εξόντωσης και μάλλον γι΄αυτούς η πρόσφατη ήττα ανοίκει στο..... μακρυνό παρελθόν. Πρέπει να γνωρίζουν κάποιοι, αναφέρει σε κάποιο άλλο σημείο του άρθρου του ο κ. Κοσμίδης, ότι σήμερα η βάση της ΝΔ είναι όχι μόνο απαγοητευμένη από την ήττα αλλά και θυμωμένη με τους «αστέρες» του κόμματος τους οποίους θεωρεί συνυπεύθυνους γιά την βαρειά ήττα.
Ο κ. Κοσμίδης θα πρέπει να ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον ότι αυτοί τους οποίους αποκαλεί «αστέρες» δεν είναι απλά συνυπεύθυνοι αλλά είναι αυτοί οι ίδιοι που από χρόνια πριόνιζαν την καρέκλα του Καραμανλή αλλά και προσχεδίασαν αυτή την βαρειά ήττα γιά να τους δοθεί η ευκαιρία της απομάκρυνσης του προέδρου από το κόμμα και η διεκδίκησης της προεδρικής καρέκλας. Είναι αυτοί που τον πίεζαν γιά πρόωρες εκλογές όταν δεν υπήρχε κανένας λόγος.
Είναι γνωστό ότι οι υποψήφιοι γιά την αρχηγία του κόμματος αγωνίζονται με την στρατηγική των δικών τους επιτελείων και αδιαφορούν και πιό πολύ αγνοούν τον οποιονδήποτε θα έχει να τους υποδείξει κάτι που θα συμφέρει και θα ενδιαφέρει το κόμμα. Ο αγώνας είναι η κατάκτηση της προεδρικής καρέκλας με οποιοδήποτε κόστος. Άλλωστε αυτό δείχνουν κάθε μέρα Τώρα όσα επόμενα βήματα προτείνουν κάποιοι άλλοι θα τους αφήσουν αδιάφορους.
Το παιγνίδι βέβαια οδηγεί σε μιά μετωπική σύγκρουση Ντόρας-Σαμαρά. Οι πιθανότητες συγκλείνουν προς την Ντόρα. Και αν γίνει αυτό ποιά θα είναι τα επόμενα βήματα και των δυό; Θα δεχτεί ο Σαμαράς να είναι μέσα στο κόμμα των Μητσοτάκηδων μετά το παρελθόν που βαρύνει και τους δυό; Θα αφήσουν οι Μητσοτάκηδες τον Σαμαρά να είναι μέσα στα κομματικά πόδια τους; Είναι πιθανό ο Αντώνης να προσεταιριστεί την καραμανλική παράταξη και να σηκώσει κάποιο αντάρτικο; Μάλλον αυτό φαντάζει σαν το πιό πιθανό. Και υπάρχει και κάποιος που θα βοηθήσει.
Αν ο Σαμαράς θα είναι ο νικητής είναι αδύνατο η Ντόρα να παραμείνει στο κόμμα όσο κι΄αν φωνάζει γιά ομοψυχία. Κι΄επειδή αποκλείεται οι Μητσοτάκηδες να μείνουν έξω από την πολιτική το πιό πιθανό σενάριο είναι ένα νέο κόμμα που θα προκύψει απ΄αυτόν τον αγώνα. Όσον αφορά τους δύο άλλους διεκδικητές Αβραμόπουλο, Ψωμιάδη, μάλλον θα προσαρμοστούν σε κάποιο δεύτερο ρόλο οποιοσδήποτε κι΄άν είναι ο νικητής
Απομένει ένα χαρτί της τράπουλας της ΝΔ, στο οποίο κανείς δεν έχει δώσει την απαραίτητη σημασία μέχρι σήμερα. Το χαρτί αυτό ακούει στο όνομα Μιχάλης Λιάπης. Πως θα δεχτεί την οποιαδήποτε εξέληξη, αυτός, που όλοι θυμόμαστε την αντίδρασή του, το ξέσπασμά τουτο βράδυ της Κυριακής της μεγάλης ήττας;
Άγρια Δύση λοιπόν η Νέα Δημοκρατία και όλα είναι πιθανά.


Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Οι Βουλευτές μας. Δοξάστε τους!!!

Μετά την έκθεση των προγραμματικών της δηλώσεων η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή των Ελλήνων. Φυσικά οι 160 είναι οι ψήφοι των εκλεγμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια οι υπόλοιπες 140 εκπροσωπούν όλους τους βουλευτές των άλλων κομμάτων, που ο ελληνικός λαός με την ψήφο του τους έστειλε στη Βουλή των Ελλήνων γιά να τον εκπροσωπήσουν στην αντιπολίτευση, .
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω με ποιό σκεπτικό οι βουλευτές των εκτός ΠΑΣΟΚ κομμάτων άκουσαν, μελέτησαν, έκριναν και απέρριψαν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και αρνήθηκαν την ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν υποστηρίζω πως όλα όσα εξήγγειλε η νέα κυβέρνηση είναι ορθά, σωστά και πραγματοποιήσημα. Παρακολούθησα την όλη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων και μπορώ να πω ότι κάποια σημεία αξίζουν μιάς κάποιας ιδιαίτερης προσοχής και γιατί όχι και μιάς κάποιας υποστήριξης από τα άλλα κόμματα. Άλλωστε αυτό θα πει τίμια και επικοδομητική αντιπολίτευση.
Μέσα στους 140 εκπροσώπους του ελληνικού λαού, που με την ψήφο του βρέθηκαν στις αίθουσες του Κοινοβουλίου και απολαμβάνουν όλα όσα αυτό τους προσφέρει, δεν υπήρξε ούτε ένας που να σκεφτεί και να πει.
-Ας δώσουμε στην κυβέρνηση μιά ευκαιρία. Ας βοηθήσουμε, με αυτόν τον τρόπο μας την πατρίδα μας να κάμει ίσως ένα βήμα προόδου. Κι΄αν όχι τότε....τους πυροβολούμε.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτή η συμπεριφορά της υποταγής όλων των βουλευτών στα κελεύσματα και στις αποφάσεις των αρχηγών του κόμματος με μεταφέρουν σε εποχές στυγνής δικτατορίας. Τότε που κανείς δεν είχε το δικαίωμα να πει.
-Συγνώμη, αλλά εγώ έχω μιά άλλη γνώμη.
Όμως τίποτα. Ούτε ένας από αυτούς τους 140 εθνοπατέρες δεν είχε το θάρρος να πει στον αρχηγό του, στον πρόεδρο του κόμματος που ανήκει.
-Κύριοι. Έχουμε υποχρέωση να δώσουμε μιά βοήθεια στην πατρίδα μας να ξεκολλήσει από τη λάσπη που εμείς οι ίδιοι την έχουμε ρίξει.
Κανείς τους. Όλοι στο όχι. Με κυριώτερο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, αυτό το γραφικό φρούτο της Νέας Δημοκρατίας, που από την έδρα της Βουλής βρωντοφώνησε ένα φοβερό όχι συνοδεύοντάς το και με μιά γροθιά στην έδρα. Ένα όχι, που ειλικρινά θα το ζήλευε κι΄αυτός ο αλήστου μνήμης Μεταξάς.
Είναι γνωστή η αντιπολιτευτική πολιτική που θα ασκήσουν τα κόμματα. Μιά αντιπολίτευση, που κάθε άλλο παρά θα βοηθήσει την Ελλάδα να μπορέσει να πραγματοποιήσει ένα βήμα προόδου. Με την πιθανή νεκρανάστασή της και όταν αυτή θα πραγματοποιηθεί, η Νέα Δημοκρατία θα εμφανιστεί στη Βουλή και θα ακούσουμε γιά μιά ακόμη φορά το γνωστό χιλιοτραγουδημένο τροπάριο.
-Εκλογές εδώ και τώρα.
Και μετά.....Δεν υπάρχει μετά. Η Ελλάδα, όσο η μοίρα της τόχει να κυβερνιέται απ΄αυτούς τους ελεεινούς μνηστήρες, δεν είναι γραφτό της να γνωρίσει ποτέ το μετά.
Δεν το γράφει η μοίρα της να γυρίσει σελίδα.
Δεν είμαι ΠΑΣΟΚ, δεν είμαι Νέα Δημοκρατία, δεν είμαι ΚΚΕ, δεν είμαι ΛΑΟΣ, δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαι ακόμη ούτε και μ΄αυτούς τους αξιοθρήνητους Οικολόγους όποιο χρώμα κι΄αν έχουν. Απλά, είμαι ένας Έλληνας που πονάει την πατρίδα του. Είμαι ένας Έλληνας ξενητεμένος, που αυτή η πατρίδα του τον έδιωξε και μάλιστα μ΄έναν τρόπο άσχημο.Όμως την πονάω αυτή την πατρίδα. Και θα την πονάω όσο βλέπω 300 άχρηστους κηφήνες να ροκανίζουν τις σάρκες της.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Αυτό το λένε αντιπολίτευση!!!

Τα επεισόδια που εδημιούργησαν έξω από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασαφάλισης προχτές οι εργαζόμενοι στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, θα πρέπει να χαρακτηριστούν, επιεικά, σαν επεισόδια έξω από κάθε συνδικαλιστική λογική. Έτσι μάλλον θα πρέπει να δεχτεί, ο καθε πολίτης της χώρας, σαν αλήθεια την είδηση, που κυκλοφόρησε και που ήθελε πίσω από όλα αυτά να κρύβονται το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι δυνατόν οργανωμένοι συνδικαλιστές με κάποια ιστορία να πραγματοποιούν διαμαρτυρία σε μιά κυβέρνηση η οποία δεν είχε ακόμη προλάβει να εισέλθει στα Υπουργεία και στα γραφεία των διαφόρων υπηρεσιών, να έχει μιά εικόνα των όσων παραλαμβάνει από την απερχόμενη κυβέρνηση, να έχει μιά εικόνα της πραγματικότητας.
Παρ΄όλα αυτά ο νέος Υπουργός βγαίνει στο δρόμο και τους υποδέχεται έξω από το Υπουργείο προσωπικά, συζητάει με την επιτροπή τους και ακούει τα αιτήματά τους με κυριώτερο το
1.500 ευρώ επίδομα εδώ και τώρα με απόφαση δική σου.
Αν αυτό δεν θυμίζει συμπεριφορά μπακάλικου της γειτονιάς των παλιών εποχών τότε τι άλλο μπορεί να είναι; Κι΄όμως τα δυό κόμματα που υποτίθεται ότι βρίσκονται πλάϊ στον εργάτη, βγήκαν να επικροτήσουν αυτόν τον παραλογισμό και να επιτεθούν στην κυβέρνηση των τριών ημερών.
Το αληθινό πρόσωπο του ΠΑΣΟΚ φάνηκε ανάγλυφα σήμερα στο Υπουργείο Εργασίας όπου ισχυρές δυνάμεις καταστολής επιτέθηκαν με χημικά και βόμβες κρότου-λάμψης κατά των συγκεντρωμένων εργαζομένων και ανέργων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος....είναι η ανακοίνωση του ΚΚΕ. Δεν μπαίνει όμως στον κόπο το κόμμα της συντρόφισσας Αλέκας να μας πει γιατί εμποδίστηκαν με αυτόν τον τρόπο οι συγκεντρωμένοι; Είδαν τα συντρόφια του Περισσού τα τραπέζια και τις καρέκλες που εξεσφενδόνιζαν οι διαμαρτυρόμενοι στα κεφάλια των αστυνομικών; Είδαν τα συντρόφια τις φωτιές στους κάδους των απορριμάτων; Είδαν οι σύντροφοι του ΚΚΕ τα σπασμένα τζάμια;
Απλά ο Λοβέρδος με την άψογη στάση του τους χάλασε τα σχέδια και την όλη οργάνωση που είχαν στήσει οι σύντροφοι Αλέκα και Σία με πρωταγωνιστές τους εργάτες.
Βέβαια από το παιγνίδι δεν ήταν δυνατόν να απουσιάζει και το έταιρον κόμμα υποστήριξης του δίκιου των εργατών. Ο νεκροαναστηθείς ΣΥΡΙΖΑ του νεοσυντρόφου Τσίπρα.
Η κυβέρνηση αντί να τους αντιμετωπίζει σαν εχθρούς θα πρέπει να προχωρήσει στην άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους γιά χορήγηση εκτάκτου βοηθήματος από τον ΟΑΕΔ στους άνεργους συναδέλφους τους, γιά πάγωμα των υποχρεώσεών τους από δόσεις δανείων και γιά να σταματήσουν οι πληστιριασμοί και οι κατασχέσεις των σπιτιών τους.
Κάπως έτσι τα συντρόφια της Κουμουνδούρου, θα αντιμετώπιζαν το πρόβλημα αν, λέμε αν, καμμιά φορά γίνουν κυβέρνηση. Γιά την ώρα βρίσκονται στη Βουλή με το 4%
Οι δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου δίνουν το στίγμα μέσα στο οποίο προτίθεται να κινηθεί η νέα κυβέρνηση. Να κοιτάζει τον πολίτη στα μάτια.
Δεν αρνήθηκα σε καμμία περίπτωση να συναντηθώ με τους συνδικαλιστές που μαχητικά διαδήλωναν τις απόψεις τους. Τους υποδέχτηκα εγώ στο δρόμο....
Και φυσικά η επιτροπή ακολουθώντας τις εντολές που είχε άνωθεν ζήτησε από τον Υπουργό να αποφασίσει, να δηλώσει και να δεσμευτεί εκείνη τη στιγμή.
Βέβαια είναι αδύνατον οι οργανωμένοι συνδικαλιστές να μην γνωρίζουν ότι δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος διεκδίκησης των αιτημάτων τους. Απλά εκτελούσαν τις εντολές τόσο του ΚΚΕ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, δύο κομμάτων που πιστεύουνότι αντιπολίτευση θα πει εμπόδια και πόλεμος στα σχέδια της κυβέρνησης. Στα οποιαδήποτε σχέδια της οποιασδήποτε κυβέρνησης.
Να ρωτήσω τα συντρόφια Αλέκα και Τσίπρα. Γνωρίζουν πως λειτουργεί μιά κυβέρνηση; Γνωρίζουν ποιές ευθύνες απέναντι στο λαό αναλαμβάνει μιά κυβέρνηση; Γνωρίζουν πόσο χρόνο χρειάζεται μιά νέα κυβέρνηση γιά να κατατοπιστεί, να σχεδιάσει τις κινήσεις της, να πάρει τις αποφάσεις της; Γνωρίζουν ότι ποτέ ένας Υπουργός δεν αποφασίζει μόνος του; Αν τα γνωρίζουν γιατί δεν αποφασίζουν να οργανώσουν μιά επικοδομητική αντιπολίτευση; Μόνο έτσι θα βοηθήσουν τον τόπο τους και τους οπαδούς τους.

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Το παιγνίδι της διαδοχής!

Η διαδικασία γιά την ανάδειξη νέου προέδρου γιά την διαδοχή στην Νέα Δημοκρατία είναι το θέμα που απασχολεί τον Έλληνας πιό πολύ και από τον σχηματισμό, τις προγραμματικές δηλώσεις και τις πρώτες εντυπωσιακές κινήσεις της νέας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Όλα δείχνουν πως τα πράγματα δεν θα εξεληχθούν και τόσο ομαλά αφού όλα συνηγορούν και είναι γεγονός, πως παίζεται κάποιο αρκετά βρώμικο παιγνίδι. Και πως να μην συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν στην διαδοχή του κόμματος πρωταγωνιστεί η οικογένεια Μητσοτάκη. Αυτή η μεγάλη πληγή του πολιτικού χώρου της Ελλάδας.
Είναι γεγονός ότι η διαδικασία της απομάκρυνσης του Καραμανλή απότην προεδρία του κόμματος έχει ξεκινήσει αρκετό χρόνο πριν από την συντριπτική ήττα της 4ης Οκτωβρίου. Μπορεί να πει κανεί ότι η αποτυχημένη εμφάνιση του προέδρου του κόμματος στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβρη του 2008 σημάδεψε την αρχή της απομάκρυνσής του. Τον ρόλο των εκτελεστών θα αναλάβουν οι βαρώνοι του κόμματος, Σουφλιάς, Μειμαράκης, Ντόρα. Είναι αυτοί που σαν λύση απαλλαγής του κόμματος από τον Καραμανλή θα βρούνε την προσφυγή στις πρόωρες εκλογές, με όλα όσα αυτές οι εκλογές να μπορεί προδιαγράφουν γιά το κόμμα και φυσικά σίγουροι ότι θα χάσουν. Άλλωστε αυτό τους συμφέρει.
Είναι άγνωστη η πίεση που εξασκληθηκε πάνω στον Καραμανλή. Κι΄είναι άγνωστο ποιά μέσα μπορεί να επιστρατεύτηκαν γιά να καμφθεί. Όμως η επιμονή ενός Καραμανλή να φύγει όσο γίνεται πιό γρήγορα μέσα από αυτή τη σφηκοφωλιά στέλνει προς τα έξω ποιά εικόνα θα πρέπει να επικρατεί στα εσωτερικά του κόμματος μετά από την τραγική εκλογική ήττα της 4ης Οκτωβρίου.
Στις πολιτικές ίντριγκες και παλιανθρωπιές των Μητσοτάκηδων είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί. Και με βάση όλα αυτά η κυρία Χαζοχαμόγελο ξεκινάει να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος,
Ουσιαστικά το παιγνίδι παίζεται με τρεις παίχτες. Ο Ψωμιάδης απλά θα κρατήσει το ρόλο του αναχώματος. Ντόρα, Αβραμόπουλος, Σαμαράς θα είναι οι μονομάχοι. Η μεν πρώτη να ζητάει η εκλογή να γίνει από τα όργανα του κόμματος, οι δε άλλοι δυό να ωρύονται γιά τη συμμετοχή της βάσης. Πάντως όποια λύση και αν αποφασιστεί την προεδρία την έχει ήδη καπαρώσει η Ντόρα. Χρόνια τώρα η Άγια Οικογένεια αγωνίζεται γι΄αυτό το σκοπό αλλά και πολλοί κολλητοί τους μέσα από το κόμμα. Τι θα γίνει μετά;;;Θα επακολουθήσει μιά σειρά από.....γέννες. Θα γεννηθούν ομάδες, φατρίες, παρέες που μεταξύ τους θα αρχίσουν τον πόλεμο της επιβολής των δικών τους απόψεων και αποφάσεων. Η Νέα Δημοκρατία γιά αρκετά χρόνια στη Βουλή θα παρουσιάζει το φάντασμά της.Και όλοι θα βλαστημάνε τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Όμως τι μπορεί να γίνει με τον Μιχάλη Λιάπη; Θα το κουβεντιάσουμε κι΄αυτό.

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Και εγένετο Κυβέρνηση!!!

Στα ιδανικά των κόσμων
που γκρεμίζονται
φέρνω τα ιδανικά των κόσμων
που γεννιούνται
Είμαι κάθε φορά το μέλλον
Κώστας Βάρναλης.

Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Παπανδρέου και το κόμμα του που ο ελληνικός λαός επέλεξε γιά κυβέρνησή του, θα είναι το μέλλον με τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται.
Όμως, λίγο πριν από τις εκλογές κι΄ενώ το αποτέλεσμα είχε αρχίσει πλέον να διαγράφεται καθαρά, ένα έμπορος της αθηναϊκής αγοράς, είπε το εξής χαρακτηριστικό.
Κανένας Έλληνας δεν περιμένει τίποτα. Όποιος κι΄αν βγει τα ίδια πράματα θα κάνει. Απλά να ευχηθούμε να μην πάμε χειρότερα. Βγήκε λοιπόν θριαμβευτικά ο Παπανδρέου και προχώρησε στον σχηματισμό κυβέρνησης. Και εγένετο κυβέρνηση!
Η αλήθεια είναι πως κάποιες εκπλήξεις φρόντισε να μας τις δώσει ο Γιωργάκης. Αντιπρόεδρος, ο Πάγκαλος. Πιστεύω πως κανείς δεν το περίμενε. Όχι πως μπορεί να μην το αξίζει. Κάθε άλλο. Όμως ο εκρηκτικός χαρακτήρας του επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις. Θα το δούμε στο μέλλον. Πολλά νέα πρόσωπα σε θέσεις υπουργών χωρίς απολύτως καμμιά προηγουμένη εμπειρία. Τι θα μπορεί να περιμένει ο Έλληνας πολίτης από αυτή την πρωθυπουργική επιλογή; Τώρα θα μου πείτε ποιός Έλληνας υπουργός έχει κάποια εμπειρία; Και πάλι το μέλλον θα το δείξει. Και φυσικά ο υψηλός αριθμός των γυναικών. Όχι πως αμφισβητώ την πολιτκή αξία τους, αλλά δύσκολοι οι καιροί γιά κάποια πολιτικά πειράματα.
Δύο πολυσυζητημένα πρόσωπα στα πλέον ευαίσθητα υπουργεία. Παπακωνσταντίνου, Κατσέλη στα Οικονομίας και Οικονομικών. Δύο υπουργεία πάνω στα οποία θα παιχτεί όλο το παιγνίδι της κυβέρνησης και θα κριθεί το στοίχημα της επιτυχίας ή αποτυχίας.
Ο χρόνος τους δυσκολεύει, η Ευρωπαϊκή Ένωση καραδοκεί στην γωνία και οι δυό υπουργοί θα πρέπει να δείξουν ότι μπορούν να κολυμπούν στα βαθειά νερά. Ίδωμεν.
Στο υπουργείο Εξωτερικών ο Παπανδρέου. Και τα ερωτήματα που γεννιούνται, πολλά. Υπάρχει η εμπειρία της θητείας του στο υπουργείο αυτό. Είναι όμως μόνο αυτό ή υπάρχει η υποχρέωση να δοθούν κάποιες λύσεις στα εθνικά θέματα και υποσχέθηκε να αναλάβει κάποιες ευθύνες; Περιμένουμε με κάποια ανησυχία.
Φυσικά πρόκειται γιά μιά ευέλικτη κυβέρνηση τα αποτελέσματα της οποίας θα πρέπει να φανούν μέχρι το τέλος του χρόνου 2009.
Θέμα εκτενών πολιτικών συζητήσεων και επικρίσεων η κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης κάτι που πολλοί το συνδίασαν με την υπόδειξη του κ. Νίμιτς ο οποίος το Υπουργείο αυτό το είχε χαρακτηρίσει προκλητικό και είχε τότε ζητήσει την κατάργησή του. Δεν θα τολμούσα να πιστέψω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έκαμε την χάρη του Νίμιτς. Εκτός εάν σαν Υπουργός Εξωτερικών που θα έχει επαφές και συζητήσεις μαζύ του θέλησε να τον προκαταλάβει. Αλλά πως. Με εθνικές υποχωρήσεις; Δεν θα τολμούσα να το πιστέψω.
Δεν θα ήθελα να εκφράσω, προς το παρών, τις προσωπικές μου απόψεις πάνω στο θέμα αυτό. Περιμένω πως κάποια στιγμή ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο όποιος αρμόδιος υπουργός του θα το θεωρήσει υποχρέωσή του να βγει και να πει κάτι θετικό που θα δεχτεί ο Έλληνας πολίτης.
Κατάργηση και του Υφυπουργείου Αθλητισμού. Μικρό το κακό. Όχι πως δεν σέβομαι, υπολογίζω και εκτιμώ τον Αθλητισμό. Πιστέυω όμως πως το Υφυπουργείο αυτό ιδρύθηκε γιά να ικανοποιήσει την ματαιοδοξία του Γιάννη Ιωαννίδη χωρίς κάποια σημαντική προσφορά.
Από κει και πέρα οι δηλώσεις όλων που κάθισαν σε κάποιες καρέκλες είναι αυτές που ακούμε κάθε φορά που η μοίρα της πατρίδας μας την οδηγεί σε αλλαγή σκυτάλης.
Σ΄εμάς απομένει η υπομονή, η ανοχή και η ευχή. Πάντως όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν πάρει το μάθημα ότι ο λαός έχει πλέον μάθει να χρησιμοποιεί την ψήφο του.

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Άρχισε ο πόλεμος!!!

Ήταν επόμενο να αρχίσει ο πόλεμος μέσα στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας μετά την συντριπτική ήττα στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Συνήθως έτσι γίνεται. Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον. Διότι κανείς από αυτούς τους κυρίους του οποιουδήποτε πολιτικού χώρου δεν διακρίνεται γιά το θάρρος του να μπορεί να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Βέβαια στην Νέα Δημοκρατία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο κόμμα αυτό όλοι ή μάλλον οι πρωτοκλασσάτοι, απέβλεπαν στην ήττα. Όλοι την ήθελαν, βοήθησαν γιά να έλθει, την περίμεναν και μπορεί να πει κανείς ότι τους ικανοποίησε αυτό το αποτέλεσμα. Ήταν η μόνη λύση να μην έχουν πάνω τους τον Καραμανλή. Τώρα έχουν καταπιαστεί με το θέμα της διαδοχής και τα σενάρια πάνε κι΄έρχονται. Δεν υπάρχει όνομα που να μην έχει ακουστεί ότι θα είναι υποψήφιος γιά την προεδρία του υπό δίαλυση κόμματος. Δεν είναι απίθανο αυτό το υπό διάλυση.
Τα παιγνίδι όμως θα παιχτεί ανάμεσα σε Ντόρα και Αντώνη. Σκληρά καρύδια κι΄οι δυό τους. Και θα είναι παιγνίδι της άγριας Δύσης μέχρι την 9η Νοεμβρίου. Τι θα γίνει μετά;
Η Ντόρα είχε αρχίσει το πριόνισμα της Καραμανλικής καρέκλας από την επομένη της αποτυχημένης εμφάνισης του Καραμανλή στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο του 2008. Και το Μητσοτακέίκο ξέρει καλά από πριόνι. Υλοτόμοι οι άνθρωποι, από εποχής Γεωργίου Παπανδρέου, παπού, το 1965 Άλλωστε ο πάτερ Μητσοτάκης έχει σαν σκοπό της ζωής του την αναρήχηση των απογόνων του στην πρωθυπουργική θέση. Γι΄αυτό και ζει ακόμη. Κι΄η Ντόρα αν γίνει πρωθυπουργός, λέμε άν, καθόλου απίθανο να προωθήση τον δράκουλα Μητσοτάκη γιά πρόεδρο της Δημοκρατίας. Φίλοι μου πιό ξεφτίλα συνδιασμός δεν θα γίνει άλλος.
Ο Αντωνάκης θα το παλέψει γιατί έχει πολλά προηγούμενα με το Μητσοτακέϊκο. Κι΄ακόμη έχει λογαριασμούς με πολλούς μέσα στο κόμμα, που μόνο από την θέση του αρχηγού θα μπορέσει να τους ξεκαθαρίσει. Τι θα γίνει με τους καραμανλικούς; Αυτοί ή θα μείνουν στο κόμμα σαν εσωτερική αντιπολίτευση ή θα φτιάξουν δικό τους. Είναι και οι άλλοι που δεν ανήκουν σε κανέναν. Γι΄αυτούς φροντίζει ο Καρατζαφέρης, που τρίβει τα χέρια του.
Η Νέα Δημοκρατία έχει μεγάλο ανήφορο που δύσκολα θα τον ανέβει. Θα κάμει τουλάχιστον δυό χρόνια γιά να συνέλθει από το στραπάτσο της 4ης Οκτωβρίου και να ξαναφανεί σαν κόμμα. Εν τω μεταξύ το μαχαίρωμα θα χαλάει κόσμο. Κι΄όποιος φάει τον άλλον. Γιά την υπό κατασκεύη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα τα πούμε αύριο.
Προσπαθείστε να βρήτε τα σοβαρά μέσα από τα αστεία.

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Ανοικτή επιστολή προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Γεώργιο Παπανδρέου

Εξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ..
Παρ΄όλο που το θεωρώ πολύ κοινότυπο, το να σας συγχαρώ γιά την νίκη σας, δεν μπορώ να μην το κάνω. Συγχαρητήρια λοιπόν γιά τον εκλογικό θρίαμβο, που κατάφερε το κομμα σας. Ένα θρίαμβο, που το αριθμητικό του αποτέλεσμα τον κατατάσει στις μεγάλες εκπλήξεις. Όμως κ. Πρωθυπουργέ, πρωτίστως αξίζουν κάποια συγχαρητήρια στον ελληνικό λαό, που κατανόησε και συνειδητοποίησε το χρέος του και αυτή τη φορά στήθηκε αποφασιστηκά μπροστά στις κάλπες. Με την κίνησή του αυτή, μπορεί να χάρισε τη νίκη σε σας όμως, ουσιαστικά, τιμώρησε την Νέα Δημοκρατία. Το κόμμα που πρόδωσε τις ελπίδες του.
Η νίκη σας κ. Πρωθυπουργέ, προέρχεται από την ψήφο ενός λαού, που στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, δυό φορές δεν σας εμπιστεύθηκε και με την ίδια αυτή ψήφο σας τιμώρησε και σας έστειλε στην αντιπολίτευση.
Άκουσα πολλούς πολίτες αλλά και κάποιους επώνυμους να χαρακτηρίζουν τις εκλογές σαν εκλογές αγανάκτησης, εκλογές εκδίκησης. Και το βρίσκω κάπως λογικό, παρακολουθώντας ανελλειπώς την πολιτική σκηνή της πατρίδας μας.
Η Νέα Δημοκρατία κ. Πρωθυπουργέ εξαπάτησε τον ελληνικό λαό. Υποτίμησε την αξία του και την νοημοσύνη του. Θεώρησε πως απέναντί της έχει δουλοπάροικους. Κι΄αφού ο λαός αυτός δυό φορές άκουσε τις εξαγγελίες της και τις υποσχέσεις της, την εμπιστεύτηκε αλλά τελικά δεν της το χάρισε γιά τρίτη φορά.
Ο λαός μας κ. Πρωθυπουργέ έμαθε πλέον να τιμωρεί τους πολιτικούς, που νομίζουν ότι μπορούν να τον εξαπατούν, να τον κοροίδεύουν, να τον περιγελούν. Δεν ανέχεται πλέον να ζει μέσα σ΄ένα αβέβαιο μέλλον με την απειλή της φτώχιας, της ανεργίας και της ανασφάλειας, όταν οι πολιτικοί, τους οποίους εμπιστεύτηκε, πλουτίζουν ανέντιμα.
Στα χέρια σας πλέον ο λαός μας έχει αποθέσει τις ελπίδες του γιά μιά ζωή τίμια, μιά ζωή με αξιοπρέπεια. Μιά ζωή που του αξίζει. Ο λαός αυτός σας εμπιστεύτηκε τα όνειρά του, το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του. Σας έδωσε την εντολή να τον κυβερνήσετε τίμια, ηθικά και με αξιοπρέπεια. Σας εμπιστεύθηκε γενικά. Και δεν σας επιτρέπεται να τον προδώσετε.
Έτσι κ. Πρωθυπουργέ, τον λαό αυτόν, τον λαό που σας χάρισε αυτή τη θριαμβευτική νίκη, θα τον βρίσκετε μπροστά σας, σε κάθε σας βήμα. Θα τον βλέπετε να ελέγχει και να κρίνει την κάθε σας κίνηση. Θα έχει μιά παρουσία σε κάθε σας απόφαση. Και θα είναι αυτός, που σε κάθε στραβό και ανάποδο θα έχει τη δύναμη να σας υπενθυμίζει και να σας δείχνει σε ποιά θέση και πάλι θα σας στείλει αν δεν μπορέσετε να τιμήσετε την ψήφο εμπιστοσύνης που σας έδωσε, το Συμβόλαιο που υπέγραψε μαζύ σας την 4η Οκτωβρίου του 2009.
Γνωρίζω πολύ καλά κ. Πρωθυπουργέ ότι δεν βρισκόμαστε σε εποχές θαυματων. Ούτε στα χέρια σας κρατάτε κάποιο μαγικό ραβδί. Κρατάτε όμως τις τύχες και το μέλλον ενός λαού, ενός έθνους, μιάς χώρας. Αυτό μην το ξεχνάτε.
Ιδού κ. Πρωθυπουργέ το έργο που σας περιμένει. Ιδού τα όσα προεκλογικά υποσχεθήκατε στον λαό των Ελλήνων. Ιδού η ευκαιρία που σας δόθηκε. Στο χέρι σας είναι τον λαό αυτόν να τον κάμετε ευτυχισμένον.
Να ευχηθώ εκ μέρους όλου του λαού της Ελλάδας καλή επιτυχία στο έργο σας.
Με εκτίμηση.
Διονύσης Ε. Κονταρίνης

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Έλληνες!!! Καλό βόλι!!!!

Αγαπητοί συνέλληνες, συμπατριώτες.
Σε λίγες ώρες θα βρεθείτε μπροστά στην κάλπη, προκειμένου να αποφασίσετε γι΄αυτούς, που γιά τέσσερα χρόνια – μάλλον και πιό λίγο - θα πάρουν στα χέρια τους την τύχη σας και την τύχη των παιδιών σας. Απέναντί σας θα έχετε περίπου τέσσερεις χιλιάδες υποψήφιους Μαυρογυαλούρηδες. Τον θυμάστε τον τύπο έτσι; Μην ψάξετε γιά κάποιον ξεχωριστόν. Δυστυχώς μας τελείωσαν. Ποιόν λοιπόν θα ψηφίσετε; Αυτό αναρωτιέται και ο γιός ενός μπαμπά, στο ΕΔΩ ΑΘΗΝΑΙ του φίλου μου Παντελή Ξανθίδη. Αγαπητέ μου μπαμπά. Ποιόν να ψηφίσω; Τώρα τι να το συμβουλέψεις αυτό το παιδί; Πως να του εξηγήσεις πως κατασκευάζονται οι υποψήφιοι; Κάποιος είχε πει. Κατασκευάζονται όπως τα λουκάνικα. Καλύτερα να μην δεις. Και άντε εσύ τώρα να βρεις κάποιον να τον ψηφίσεις και να φας λουκάνικο.
Βλέπεις στην Ελλάδα γιά να γίνεις υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, ξυλουργός, μπογιατζής χρειάζεται μιά άδεια, ένα δίπλωμα και κάποια προϋπηρεσία. Γιά να γίνεις υποψήφιος βουλευτής χρειάζεται να έχεις καμμιά χιλιάδα ψήφους και να γνωρίζεις τον Καρατζαφέρη. Μεγάλη δουλιά ο Καρατζαφέρης. Διεκδικεί τον τίτλο του Εθνοσωτήρα.
Στην ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ παρά λίγο να ξεσπάσει εμφύλιος με αιτία το αν θα πρέπει να μπούνε στο Επικρατείας ο Έβερτ και ο Σημίτης αντίστοιχα. Κι΄ο Καρατζαφέρης συναντάει στο δρόμο τον Ψινάκη και τον θερμοπαρακαλάει να μπει στο ψηφοδέλτιο. Και καλά ε!!!!! Ο τύπος το παίζει και δύσκολος.
Βγαίνει ο Ζαγορίτης και λέει. Ψηφίστε ΝΔ αλλά μαυρίστε αυτούς που κατά τη γνώμη σας ζήμιωσαν το κόμμα. Χαμός από όλους να διορθώσουν την γκάφα Ζαγορίτη. Και βγαίνει ο Καραμανλής σε τηλεσυνέντευξη και λέει του Παπαδάκη και του Λιαρέλη.
-Ναι κύριοι. Αν νομίζετε ότι κάποιος εζημίωσε το κόμμα, μαυρίστε τον.
-Πρόεδρε. Επειδή τα ψηφοδέλτια τα έφτιαξες εσύ, γιατί τους έβαλες στον συνδιασμό;
Βέβαια έβγαλε Δούκα, Τσιτουρίδη και τον άγονο Παυλίδη. Δεν είναι και λίγο αυτό!!
Και έρχεται το παιδάκι και σου λέει. Αγαπητέ μου μπαμπά ποιόν να ψηφίσω;
Θα του έλεγα να πεταχτεί μέχρι το Βατοπέδι, μήπως και εκεί του υποδείξουν.
Ξεσηκώθηκε η Ελλάδα γιατί ο Γιωργάκης μπέρδεψε το πηλίκιο με το πηλίκον. Σιγά μωρέ. Τι έγινε; Γιά ένα πηλίκιο θα πετάξετε έναν κοτζάμ πρωθυπουργό; Και που θα βρήτε άλλο;.
Μην ξεχνάτε ότι ο Τσίπρας αργεί λιγάκι. Ξεχάστηκε σε κάποια λαχαναγορά που πήγε να λύσει εργασιακά προβλήματα των ανέργων.
Καλέ η Αλέκα μας τι γίνεται; Άλλαξε και φόρεμα τώρα τελευταία. Έβγαλε τα μαύρα και εμφανίστηκε με.....σκούρα, λόγω εκλογών. Τι να κάνει. Από μαύρα σε σκούρα και από σκούρα σε μαύρα πάνε τα πράμματα. Αυτή περιμένει να αναστηθεί ο Στάλιν, όπως λένε οι γραφές.
Αγαπητέ μου μπαμπά. Ποιόν να ψηφίσω; Επιμένει το παιδάκι. Καϋμό το΄χει το φουκαριάρικο. Απο τις εκλογές του 2007 είχε να ψηφίσει.Δεν είναι αστεία.
Έχουμε και τον Χρυσόγελο. Οικολόγοι....πράσινοι, επιμένει όταν αποκαλούν το κόμμα του απλά Οικολόγοι. Γιατί; Μήπως έχουμε και κίτρινους και δεν το ξέρουμε. Πάντως αν πρόκειται το βόλι σας να χτυπήσει Οικολόγους φροντίστε γιά ποδήλατο. Θα κάμουν, λέει, γενική απόσυρση σε όλα τα μηχανοκίνητα. Κύριε Χρυσόγελε. Μήπως να καταργήσουμε, αεροπλάνα, τανκς, σιδηρόδρομους και άλλα συναφή;
Αγαπητέ μου μπαμπά. Ποιόν να ψηφίσω; Επιμένει το παιδάκι. Θα σου έλεγα παιδάκι μου να ψηφίσεις την Δημοκρατική Αναγέννηση του Παπαθεμελή. Βλέπει όμως αυτό είναι ένα κόμμα μόνο γιά ψηλούς.
Υπάρχουν και κάποιες άλλες επιλογές αλλά είναι άνευ λόγου. Γι΄αυτό παιδάκι μου την Κυριακή το πρωί πάρε μιά βόλτα όλα τα εκλογικά κέντρα, δες που έχουν καφεδάκι και βουτήματα και χόρτασε την κοιλίτσα σου γιατί από Δευτέρα, όποιος κι΄αν βγει, πείνα σε περιμένει.
Άντε Συνέλληνες. Καλό βόλι.
.

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Ενοικιάζονται χειροκροτητές, σημαιοφόροι και...φωνακλάδες

! Το κείμενο αυτό είχε γραφεί μετά τις εκλογές τον Σεπτέμβρη του 2007.
Όμως όσα χρόνια κι΄αν περάσουν γιά τον πολιτικό χώρο της Ελλάδας παραμένει πάντοτε επίκαιρο. Απολάυστε το.
ΔΚ

Του Διονύση Ε. Κονταρίνη Νέα Υόρκη Οκτώμβριος 2007
denniskontarinis@yahoo.com


Μπορεί να έχουν περάσει δέκα μέρες από τις εκλογές όμως γιά μας και το επάγγελμά μας εκείνη η μέρα θα συνεχίσει γιά πολύ ακόμη να δίνει τροφή στην πένα μας. Παρακολουθώντας λοιπόν προσεχτικά την προεκλογική κίνηση έμαθα πολλά.
Γιά παράδειγμα τις μπίζνες που μπορεί να γεννήσει μιά περίοδος εκλογών. Και μιλάμε γιά μπίζνες από ένα μεροκάματο μέχρι πάρα πολλά λεφτά Θέλετε ένα παράγειγμα; Απολάυστε το.
Στην Ελλάδα, όπως σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν πάρα πολλές επειχηρήσεις κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Είναι οι επιχειρήσεις αυτές που προσφέρουν ενοικιάσεις καταστημάτων, ενοικιάσεις οικιών, αυτοκινήτων, σκαφών αναψυχής, αεροπλάνων, αίθουσες γιά εκδηλώσεις και πολλά άλλα παρόμοια, γιά να μην πολυλογούμε. Τελευταία όμως, το ελληνικό δαιμόνιο ανακάλυψε και επέβαλε στην αγορά μιά ακόμη επιχείρηση κοινωνικών εξυπηρετήσεων. Μάλλον το πιό σωστό θα είναι να λέμε...επιχειχήρηση πολιτικών εξυπηρετήσεων. Πρόκειται γι΄αυτούς τους αερητζίδες, που σαν σκοπό τους έχουν να κατεβάζουν ιδέες και οι οποίοι προσκολημένοι στα όργανα του πολιτικού σχεδιασμού των κομμάτων αναλαμβάνουν έναντι σχετικά υψηλής αμοιβής να στήσουν το σκηνικό στις συγκεντρώσεις των κομμάτων με τους απαραίτητους χειροκροτητές, σημαιοφόρους και φωνακλάδες. Τους απαραίτητους κομπάρσους, δηλαδή, αυτούς που έναντι μιά κάποιας αμοιβής διαμορφώνουν το τοπείο της συγκέντρωσης. Όλοι αυτοί είναι συνήθως νεαροί και ηλικιωμένοι, άνεργοι, άνδρες και γυναίκες, που χωρίς καμμιά πολιτική ιδεολογία και με σκοπό την εξασφάληση ενός μεροκάματου, συνήθως πάρα πολύ καλού, αναλαμβάνουν να παίξουν τον ρόλο, που κατά προτίμηση κατέχουν πάρα πολύ καλά.
Είναι ευνόητο ότι οι επιχειρήσεις αυτές δεν διαθέτουν γραφεία με ταμπέλες, φωτεινές επιγραφές, Ούτε βέβαια διαφημίζονται στα Μέσα Ενημέρωσης Τα γνωστά ΜΜΕ. Προς Θεού. Μπορεί να πρόκειται γιά παράνομες ενέργειες, μάλλον κομπίνες θάλεγα καλύτερα, αλλά πάνω από όλα λίγος σεβασμός στους νόμους δεν βλάπτει. Τα πάντα γίνονται με δυκτιώσεις, καταμερισμό υπηρεσιών και οργανώνονται από τα κινητά τηλέφωνα Έτσι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα όλοι τους είναι έτοιμοι γιά να στήσουν το σκηνικό που επιθυμεί και πληρώνει το κόμμα ή ο κάθε πολιτικός. Χειροκροτητές, σημαιοφόροι και φωνακλάδες πολύ πριν από την συγκέντρωση είναι έτοιμοι, δασκαλεμένοι, διαβασμένοι και ξεκινούν γιά το μεροκάματο. Μεροκάματο καλό, εύκολο και προ πάντων διασκεδαστικό.
Από νωρίς λοιπόν όλοι αυτοί καταλαμβάνουν τα πλέον επίκαιρα σημεία στο χώρο που θα μιλήσει ο αρχηγός ή και ο οποιοσδήποτε πολιτικός του οποίου αντέχει η τσέπη να πληρώσει όλους αυτούς. Στις πρώτες γραμμές τοποθετούνται οι φωνακλάδες. Είναι αυτοί, που ώρες πριν να φτάσει ο πολιτικός, ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις φωνές τους και τα συνθήματά τους. Τα συνθήματα βέβαια ετοιμάζονται από τα όργανα του πολιτικού σχεδιασμού του κόμματος. Οι φωνακλάδες, αλλά και όλοι οι άλλοι, τα μαθαίνουν και με κάποιους, που ανάμεσά τους τους καθοδηγούν, ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις ασταμάτητες φωνές τους. Ακόμη και όταν ο αρχηγός ή ο πολιτικός μιλάει αυτοί δεν σταματάνε να φωνάζουν σε σημείο που πολλές φορές κάποιος δεν μπορεί να καταλάβει τι λέει ο ομιλητής. Και αυτό είναι κάτι που χρειάζεται και μετράει. Διότι όσο πιό λίγα ακούς τόσο πιό πολύ πιστεύεις τον αρχηγό ή τον οποιονδήποτε από αυτούς που έχουν αναλάβει να σώσουν την Ελλάδα.
Πίσω από τους χειροκροτητές αναπτύσονται οι σημαιοφόροι. Συνήθως αυτοί σχηματίζουν ένα μεγάλο τετράγωνο γιά να δείχνουν πολλοί. Ανεμίζουν τις σημαίες ασταμάτητα αλλά και συγχρόνως φωνάζουν και αυτοί ακατάπαυστα. τα διάφορα συνθήματα. Συνήθως οι σημαίες είναι του κόμματος. Έτσι δείχνουν πόσο πολύ ο λαός θέλει το κόμμα αφού δεν αποχωρίζεται τη σημαία του. Ενίοτε κάποιο κόμμα στην προσπάθειά του να συγκινήσει τον λαό χρησιμοποιεί μόνο ελληνικές σημαίες και πάρα πολύ λίγες σημαίες του κόμματος. Είναι αυτοί που προσπαθούν να εκμεταλευτούν τον πατριωτισμό του λαού. Και οι δύο σημαίες έχει αποδειχτεί ότι συγκινούν πάρα πολύ αφού στις εκλογές του περασμένου μηνός εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι δεν έδωσαν την ψήφο τους στα δυό μεγάλα κόμματα και στις σημαίες τους.
Οι σημαιοφόροι δεν πρέπει με κανένα τρόπο να σταματούν να ανεμίζουν τις σημαίες ακόμη και αν πλάϊ τους είναι κόσμος που μπορεί να κινδυνεύει από αυτό το ανέμισμα. Κι΄ακόμη θα πρέπει να τις ανεμίζουν πιό ζωηρά σε κάθε κορώνα που εκστομεί ο αρχηγός ή ο πολιτικός. Σε όλες τις συγκεντώσεις οι σημαίες είναι αμέτρητες σε σημείο που κάθε λογικός σκέφτεται πόσα λεφτά σπαταλώνται προεκλογικά από ένα κράτος που υποφέρει οικονομικά. Πιθανόν να μην γνωρίζουν ότι αυτοί οι ίδιοι, ο λαός, πληρώνει όλα τα προεκλογικά έξοδα.
Οι χειροκροτοτητές είναι αυτοί που έχουν επιφορτιστεί με τον πλέον σπουδαίο ρόλο της όλης παράστασης. Είναι αυτοί που με το χειροκρότημά τους θα ξεσηκώσουν και τους άλλους να χειροκροτούν τον αρχηγό ή τον πολιτικό έστω και αν δεν καταλαβαίνουν τι λέει. Αυτοί διαμοιράζονται στα πλέον στρατηγικά και επίκαιρα σημεία της συγκέντρωσης. Κυρίως καταλαμβάνουν τις θέσεις εκεί που θα κινηθούν τα τηλεοπτικά συνεργεία και φροντίζουν όταν δουλέυει η κάμερα να είναι μπροστά στο φακό. Έτσι το βράδυ ο τηλεθεατής θα δει ότι ο λαός χειροκρότησε ασταμάτητα τον αρχηγό ή τον πολιτικό και το αφεντικό θα δει ότι έκαμαν καλά τη δουλιά του και τους αξίζει το μεροκάματο. Βέβαια και οι χειροκροτητές συμμετέχουν στις φωνές και στα συνθήματα και γιά ώρες και αυτοί ξελαρυγγιάζονται γιά ένα μεροκάματο.
Δεν έχει σημασία αν όλοι αυτοί ήταν απόψε στην συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ. Αύριο οι ίδιοι θα είναι στη συγκέντρωση της Νέας Δημοκρατίας. Μεροκάματο είναι αυτό Και το μεροκάματο δεν έχει κομματική τοποθέτηση, δεν έχει πολιτική ιδεολογία.
Στα μικρότερα κόμματα η κατάσταση είναι διαφορετική. Εδώ δεν υπάρχει πολύ χρήμα. Έτσι τόσο οι σημαιοφόροι αλλά και οι χειροκροτητές και φωνακλάδες μετριούνται στα δάχτυλα. Καμμιά φορά μπορεί να είναι και καθαροί ιδεολόγοι που προσφέρονται να βοηθήσουν το κόμμα και κρατούν μιά σημαία. Όμως εδώ το ανέμισμα της σημαίας, το χειροκρότημα και οι φωνές είνα πολύ αδύνατα. Δεν υπάρχει μεροκάματο βλέπετε. Ούτε ελπίδα να γίνει το κόμμα κυβέρνηση και να πάρουν κάποια θέση. Γιατί να φωνάξουν λοιπόν; Αυτή είναι η μοίρα των μικρών κομμάτων. Ας προσπαθήσουν κι΄αυτά να γίνουν μεγάλα.