Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ένα σχόλιο που λέει πολλά

Εκφράζω από καρδιάς τα συγχαρητήριά μου στον κ। Σπύρο Γκάρο για το υπέροχο άρθρο του, του οποίου οι "αλήθειες" δεν είναι δυνατόν παρά να προκαλούν θλίψη -και όχι μόνο (!)- σε κάθε ευαισθητοποιημένο Άνθρωπο! Και μόνον ο τίτλος "Η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα, τα τρία μεγάλα κοινωνικά εγκλήματα", η αλήθεια του οποίου είναι φυσικά αναμφισβήτητη, και πονάει και προβληματίζει τους ανθρώπους και -κυρίως- οφείλει να αφυπνίσει τις απο καιρό "κοιμισμένες" (για να μη πω ανύπαρκτες) συνειδήσεις των απανταχού της Γης εχόντων στα χέρια τους τη δύναμη και την εξουσία...Φιλικά
Φιλικά
Γιόλα Α-Π








Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα, τα τρία μεγάλα κοινωνικά εγκλήματα

Του Σπύρου Γκάρου,
Νυρεμβέργη

Δεν έχουμε ανάγκη από θύελλες
ούτε από τυφώνες
που να μας τρομάζουν
Αυτά μπορούμε οι ίδιοι να τα φτιάξουμε.
Μπέρτολντ Μπρεχτ

Ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ στην Ευρώπη, ασχολείται σήμερα με το θέμα της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας και της φτώχειας. Πράγματι οι κοινωνικές αυτές καταστάσεις έχουν πάρει τα τελευταία χρόνια επικίνδυνες διαστάσεις. Μόνο στις χώρες της Ε.Ε 20 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στο όριο της φτώχειας. Αυτοί κυρίως είναι οι νέοι, οι ανάπηροι, οι άνεργοι, οι ηλικιωμένοι και οι συνταξιούχοι. Στις ΗΠΑ σήμερα το 2011 υπάρχουν 45 εκατομμύρια Αμερικανοί που ζουν από την κοινωνική πρόνοια.
Ο γνωστός οικονομολόγος. Μώχαμετ Γιούνους (βραβείο Νόμπελ), το 2006 σε ομιλία του στη Στοκχόλμη, ανέφερε ότι, 50 εκατομμύρια πλούσιοι έχουν σήμερα ετήσιο εισόδημα όσο το σύνολο τριών δισεκατομμυρίων ανθρώπων σ' αυτόν τον Πλανήτη. Το 1% των Αμερικανών κατέχει 1,35 τρισεκατομμύρια δολάρια, όσο το ακαθάριστο εισόδημα της Γαλλίας, της Ιταλίας και του Καναδά μαζί. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ότι το ήμισυ της ανθρωπότητας ζει με 2 δολάρια την ημέρα. Γενικώς 850 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν το φάσμα της πείνας.Σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση διατροφής (FAO), ένα μεγάλο μέρος από αυτούς βρίσκεται στην ακραία κατάσταση του υποσιτισμού. Κάθε επτά δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από ασιτία.
Η πείνα είναι ένα κοινωνικό έγκλημα.
Ο καθηγητής της θεολογίας του πανεπιστημίου της Ζυρίχης, Walter Hollenweg, ανέφερε ότι,
“...η χωρίς όρια απληστία και η μανία των πλουσίων να γίνουν ακόμα πλουσιότεροι, σε συνεργασία με τη διεφθαρμένη κοινωνική “ελίτ”, σχηματίζουν μία συνωμοτική ομάδα που κάθε μέρα επαναλαμβάνει το έγκλημα “των παιδιών της Βηθλεέμ”.
Ο “Οργανισμός για την ανάπτυξη” στα Ηνωμένα Έθνη (UNDP) δήλωσε ότι, πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι “απόλυτα φτωχοί”, χωρίς εισόδημα, κατοικία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς κατάλληλη διατροφή, εκπαίδευση, αλλά και χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό. Οι “κύριοι” του διεθνούς καπιταλισμού αποφασίζουν για τη ζωή και το θάνατο αυτών των ανθρώπων.
Είναι τραγικό το γεγονός ότι οι αριθμοί αυτοί δε μειώνονται, αλλά αυξάνουν και μάλιστα με ταχύ ρυθμό. Στην πατρίδα μας οι νέοι, που είναι άνεργοι, έφτασαν το 38%, δηλαδή είμαστε οι προτελευταίοι στη λίστα πριν από την Ισπανία, στην οποία το ποσοστό ανεργίας των νέων έφτασε στο 45%.

Πολλές μεγάλες πόλεις στην Ευρώπη είναι χωρισμένες σε πολυτελή προάστια, τις ονομαζόμενες βιτρίνες, και σε φτωχογειτονιές, τύπου τενεκεδούπολης. Αυτή την κοινωνική διάκριση τη διαπίστωσα προσωπικά, όταν τον Απρίλιο έκανα μία βόλτα από την Ομόνοια στις οδούς Πειραιώς, Αγίου Κωνσταντίνου, Πλατεία Κουμουνδούρου μέχρι το Μοναστηράκι. Αυτές οι περιοχές είναι τόσο υποβαθμισμένες και συνίσταται στους Αθηναίους να μην κυκλοφορούν κατά τις νυχτερινές ώρες.
Σ' αυτές τις γειτονιές γνωρίζει κάποιος την άλλη Αθήνα... Την Αθήνα με τα στενά σοκάκια, τις αποχετεύσεις που βρωμάνε, τα σκουπίδια στοιβαγμένα στις γωνιές, τις τρώγλες. Εκεί η φτώχεια δεν κρύβεται... δίνει ζωντανά το παρόν της. Εκεί κυβερνούν οι άνθρωποι της νύχτας, τα ναρκωτικά και η πορνεία.
Περπατώντας συνάντησα μία μεγάλη ομάδα οικονομικών προσφύγων. Άνθρωποι φτωχοντυμένοι, πολλοί από αυτούς κυνηγημένοι από τις πατρίδες τους. Ορισμένοι κοιμόντουσαν στο πεζοδρόμιο.
Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα τα λόγια ενός φίλου μου που εργαζόταν μηχανικός στην εταιρία πυρηνικών αντιδραστήρων (ΚWU) στο Ερλάνγκερ της Γερμανίας, όταν κάποτε είπε:
Φίλε Σπύρο, αν όλοι αυτοί οι λαοί από την Αφρική και Ασία μία ημέρα αφυπνιστούν και αντιληφθούν, ότι εμείς στη Δύση τους ληστεύουμε και τους κλέβουμε τις πρώτες ύλες, ουράνιο,χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο για να περνάμε εμείς πλουσιοπάροχα, ενώ αυτοί πεθαίνουν από την πείνα, τις αρρώστιες και τις φυσικές καταστροφές, θα έρθουν εδώ και θα μας φάνε. Πιθανώς να βρισκόμαστε στην αρχή αυτής της κατάστασης...
Κατά σύμπτωση, το ίδιο βράδυ παρακολούθησα στην τηλεόραση μία εκπομπή του Λαζόπουλου, όπου αυτός παρουσίασε ένα πεντάχρονο προσφυγόπουλο από το Ιράκ, από αυτά που ζουν στον καταυλισμό των προσφύγων στο Λαύριο, να κλαίει μπροστά στην κάμερα και σκουπίζοντας με τα μικρά του χέρια, τα δάκρυά από τα μάτια του, με σπασμένα ελληνικά να λέει:
“...Κι εγώ θέλω λίγη χαρά... ένα κρεβάτι να κοιμηθώ... το πάτωμα εδώ είναι σκληρό και κρύο... Γιατί δε μου δίνουν κι εμένα λίγη χαρά... Την Ελλάδα την αγαπώ...” όσο έλεγε αυτά τα λόγια, τα δάκρυα κυλούσαν στα μαγουλά του... Αλήθεια σε ποια κοινωνία ζούμε;.. Που είναι ο ανθρωπισμός μας; Δεν έχουμε ζήσει κι εμείς σαν παιδιά παρόμοιες καταστάσεις κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ή στον εμφύλιο; Τις ξεχνάμε;...
Μ' αυτή την ευκαιρία θέλω να αναφερθώ σε μία περίπτωση που συνέβη στις ΗΠΑ.
Το “άκρον άωτον” του παραλογισμού.
Στις 24 του Φλεβάρη, στα ψιλά γράμματα μιας γερμανικής εφημερίδας, διάβασα την ακόλουθη είδηση:
“Ακριβή απώλεια για την πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ.”
Hagana/Guam: Στην αεροπορική βάση της νησίδας Γκουάμ στον Ειρηνικό Ωκεανό ένα βομβαρδιστικό, τύπου Β-2 Tarnkappen, αμέσως μετά τη απογείωση του, έπεσε και βυθίστηκε στον Ωκεανό. Οι δύο πιλότοι σώθηκαν με την εκτίναξη του καθίσματος. Ήταν η πρώτη απώλεια ενός βομβαρδιστικού αεροπλάνου τύπου Β-2 το οποίο είναι ικανό να διαφεύγει τη σύλληψη των ραντάρ του αντιπάλου. Ένα μόνο κομμάτι αυτών των βομβαρδιστικών στοιχίζει 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. ( Ψιλά πράγματα !!!).
Αναρωτιέμαι: Αλήθεια που πάμε και που επιτέλους θα φτάσουμε εκεί που πάμε;...
Με τα δισεκατομμύρια που βυθίστηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό...πόσες κοιλίτσες πεινασμένων παιδιών θα γέμιζαν για αρκετά χρόνια; Πόσα σχολεία ή νοσοκομεία θα χτίζονταν;
Μπορεί κανείς να το φανταστεί;...
Χρειαζόμαστε άραγε αυτούς τους εξοπλισμούς, που κοστίζουν αστρονομικά ποσά, τα οποία πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι με τους φόρους μας; Μήπως επενδύουμε τελικά στην εξόντωσή μας;
Ή μήπως... γιατί φοβόμαστε τους πεινασμένους αυτού του Πλανήτη..;
(Όχι εμείς βέβαια, αλλά οι μεγιστάνες του πλούτου, των οποίων ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς).

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΠΛΑ - Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ (Μέρος ΙΙ)


Σπύρος Γκάρος
Νυρεμβέργη
Επικηρυχθέντες εγκληματίες πολέμου βρήκαν άσυλο στις ΗΠA και έγιναν συνεργάτες, προσφέροντας τις γνώσεις τους τον τρόπο και την μέθοδο που χρησιμοποιούσαν στα εγκλήματα τους। Ένας από αυτούς ήταν και ο Ιάπωνας καθηγητής μικροβιολόγος δρ। Σίρο Ισίι. Ο δρ. Ισίι πέρασε στην ιστορία σαν ένας από τους μεγαλύτερους και ψυχρότερους εγκληματίες στον κόσμο. Χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν τον θάνατο στα εργαστήρια του, ζωντανά πειραματόζωα στην έρευνα βιολογικών όπλων.
Το 1927 ο Ισίι πήρε το δίπλωμα του, δόκτωρας της μικροβιολογίας, στην συνεχεία εξειδικεύτηκε στο Τόκιο στρατιωτικός γιατρός με την εντολή ν΄ ασχοληθεί με τα βιολογικά όπλα. Επιθυμία του ήταν τις έρευνες και τα πειράματα να τα ενεργεί σε ζωντανούς οργανισμούς.
Ανέπτυξε δε την θεωρία, σε ότι αφορά τα βακτηριολογικά όπλα, των δύο διαφορετικών ερευνών, τον τύπο της επιθετικής έρευνας Α, και τον τύπο της αμυντικής έρευνας Β. Η αμυντική έρευνα Β, ήταν η έρευνα των εμβολίων, αυτή ήταν εύκολο να ενεργηθεί στην Ιαπωνία.
Ο τύπος Α, η επιθετική έρευνα, θα έπρεπε να γίνει στο εξωτερικό, κάπου αλλού. Φοβόταν μη τυχόν διαφύγουν από τα εργαστήρια μικρόβια προς τα έξω στην ατμόσφαιρα και επέλθει μεγάλη καταστροφή στην πατρίδα του.
Η ευκαιρία, του δόθηκε να οργανώσει εργαστήρια για την έρευνα Α στη Μαντζουρία, την βορειοανατολική επαρχία της Κίνας, η οποία μετά τον πόλεμο Ιαπωνίας/Ρωσσίας (1904/05) έμεινε υπό την κατοχή της Ιαπωνίας. Στην Μαντζουρία εκείνα τα χρόνια επικρατούσε μεγάλη φτώχεια και πείνα.
Αρρώστιες όπως, η πανούκλα και η χολέρα θέριζαν μαζικά τους κατοίκους της. Ακριβώς αυτή η επαρχία ήταν ιδανική για τον δρ. Ισίι να ξεκινήσει τα πειράματά του. Οικοδόμησε ένα τεράστιο κέντρο ερευνών που περιελάμβανε 150 κτίρια και μυστικές εγκαταστάσεις εργαστηρίων. Σ΄ αυτό το κέντρο, το οποίο αργότερα ονόμασε "Mονάδα 731" εργάζονταν τρεις χιλιάδες Ιάπωνες επιστήμονες και τεχνικοί.
Ο δρ. Ισίι είχε τον βαθμό του ταγματάρχη, και ήταν καθηγητής της ανοσολογίας. Η Μαντζουρία διέθετε άφθονο ανθρώπινο υλικό για τα πειράματά του. Π.χ. στην πόλη Χαρμπίν και στο χωριό Βεϊγινχέ υπήρχαν φυλακές με εκατοντάδες κομμουνιστές και Κινέζους αντάρτες, φυλακισμένους. Ποιος φρικτός θάνατος περίμενε αυτούς τους ανθρώπους, κανένας δεν τόχε προβλέψει.
Οι φυλακισμένοι και οι αιχμάλωτοι ήταν τα πειραματόζωα των Γιαπωνέζων επιστημόνων. Στην πόλη 'Αντα ο δρ. Ισίι και οι συνεργάτες του, σε ανοιχτό γήπεδο έδεναν σε πασσάλους Κινέζους, γέμιζαν τουφέκια "Shrapnel" με βακτηρίδια σήψης και απ΄ απόσταση δεκαπέντε μέτρων τους πυροβολούσαν. Τα βακτηρίδια αυτά απονεκρώνουν τους ιστούς του σώματος.
Για να μην επέλθει αμέσως μετά την έκρηξη ο θάνατος κάλυπταν το κεφάλι και το στήθος των φυλακισμένων με μεταλλική ασπίδα και άφηναν ελεύθερα τα πόδια και τους γοφούς. Μέσα σε μία εβδομάδα οι Κινέζοι-πειραματόζωα πέθαιναν από μόλυνση. 'Αλλες φορές ενεργούσε το ίδιο τεστ με βόμβες που έριχνε από αεροπλάνο στα κινέζικα χωριά. Η μεταχείριση των ανθρώπων σ΄ αυτή την επαρχία ήταν φρικιαστική. Χρειαζόταν ο δρ. Ισίι έναν ανθρώπινο εγκέφαλο; Διέταζε τους βοηθούς του να θρυμματίσουν το κρανίο ενός φυλακισμένου. Το τι ακριβώς συνέβαινε στην "Μονάδα 731" μας το αναφέρει στην μαρτυρία του ένας Ιάπωνας γιατρός, το 1995 μέσω της εφημερίδας New York Times:
"Εγνώριζε, ότι φτάνει το τέλος του". Έτσι άρχισε την αφήγηση του, για το πως ενεργούσαν μία αυτοψία επί ζωντανού φυλακισμένου.
Όταν τον οδηγήσαμε στο εργαστήριο και τον δέσαμε δεν έφερε καμία αντίσταση. Σαν είδε όμως να βγάζω από το ζωνάρι μου ένα σκαρπέλο τότε άρχισε να φωνάζει. Του άνοιξα το στήθος και την κοιλιά μέχρι τα γεννητικά του όργανα. Ούρλιαζε τρομερά. Το πρόσωπο του στράβωσε, απ΄ αυτή τη στιγμή ξεκίνησε ο αγώνας του με τον θάνατο.
Ο φυλακισμένος μολύνθηκε με το μικρόβιο της πανούκλας. Οι γιατροί ήθελαν να διαπιστώσουν ποια όργανα προσβάλλει η ασθένεια και πως αυτά αντιδρούν. Στην ερώτηση, γιατί την αυτοψία την ενεργούσαν χωρίς νάρκωση; Ο κάποτε γιατρός της "Μονάδας 731" δήλωσε:
Δεν χρησιμοποιούσαμε αναισθητικό γιατί θα επηρέαζε πολλά από τα όργανα που θέλαμε να ερευνήσουμε. Το 1939, στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαν αποκτήσει οι Ιάπωνες τα πρώτα βιολογικά τους όπλα.
Στο πόλεμο ενάντια στην Σοβιετική Ένωση έστειλε ο δρ. Ισίι μία ομάδα από 24 σαμποτέρ στο αντίπαλο στρατόπεδο. Αυτοί άδειασαν στον ποταμό Χάλχα μικρόβια σαλμονέλας και τύφου. Τα αποτελέσματα αυτής της επιχείρησης έμειναν άγνωστα.
H "Μονάδα 731" καλλιεργούσε ψύλλους για βιολογικό όπλο, τα παράσιτα αυτά τα εξόπλιζε με το βακτηρίδιο της πανούκλας και τα εξαπέλυε να μολύνουν τους αρουραίους τους οποίους στη συνεχεία τους απελευθέρωνε στα κινέζικα χωριά.
Το Αύγουστο 1942 ένα γιαπωνέζικο αεροπλάνο πετώντας πάνω από ένα χωριό στην Ανατολική Κίνα , άφησε πίσω του ένα είδος καπνού. Στην αρχήν ψόφησαν κατά μάζες οι αρουραίοι. Μετά ασθένησαν οι χωριάτες, και από τους 1200 κατοίκους πέθαναν οι 395 από πανούκλα, δηλαδή 20 ημερησίως. "Έθαβε κάποιος τον νεκρό του, ταυτόχρονα γνώριζε, ότι ο επόμενος θα είναι ο ίδιος."
Στα χρόνια 1942 και 1945 εξαπέλυσε η "Μονάδα 731" πάνω από τα χωριά και τις πόλεις της Κίνας δεκαπέντε εκατομμύρια ψύλλους δηλητηριάζοντας τρόφιμα και πόσιμο νερό με το μικρόβιο του άνθρακα, της χολέρας, σαλμονέλας και της πανούκλας.
Η "Μονάδα 731" παρήγαγε μηνιαίως 300 κιλά από το βακτηρίδιο της πανούκλας και μεγάλη ποσότητα από άλλα θανατηφόρα βακτηρίδια. Το 1940 ο δρ. Ισίι είχε εξοπλίσει 1600 βόμβες με διάφορα μικρόβια. Και το 1945 είχε στην διάθεση του 400 κιλά από το βακτηρίδιο του άνθρακα.
Οι Ιάπωνες σχεδίαζαν αυτόν τον τεράστιο βιολογικό οπλισμό να τον χρησιμοποιήσουν ενάντια στους συμμάχους. Το 1944 ένα υποβρύχιο έφυγε με κατεύθυνση το νησί Σάϊπαν, μία γιαπωνέζικη σημαντική στρατιωτική βάση στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Αυτό μετέφερε κανάτες πορσελάνης με δισεκατομμύρια μολυσμένους ψύλλους με πανούκλα. Σε περίπτωση που οι Αμερικανοί επιχειρούσαν απόβαση στο νησί θα τους απελευθέρωναν στις ακτές του νησιού. Αυτό όμως δεν συνέβη, επειδή πρόλαβαν οι σύμμαχοι και βύθισαν το υποβρύχιο πριν φτάσει στον προορισμό του. Ορισμένους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο1945, η Ιαπωνία με τον απόρρητο κωδικό, "λουλούδια κερασιάς στη νύχτα", σχεδίαζε μια επιχείρηση στην οποία πιλότοι καμικάζι θα έπεφταν στην Νότια Καλιφόρνια με το μικρόβιο της πανούκλας. Το σχέδιο δεν πραγματοποιήθηκε, γιατί έναν μήνα προ την ημερομηνία αυτή η Ιαπωνία συνθηκολόγησε.
Ένας αξιωματούχος της "Μονάδας 731" κατά την δίκη του από ένα σοβιετικό στρατοδικείο κατάθεσε επί του πρωτοκόλλου, ότι από τα πειράματα πέθαιναν κάθε χρόνο τουλάχιστον 600 φυλακισμένοι. Σύμφωνα με δηλώσεις των Κινέζων της περιοχής, 270 000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν φρικιαστικά στα εργαστήρια του δρ. Σίρο Ισίι.
Όταν το 1945 οι Ρώσοι προέλασαν στην Μαντζουρία, ο δρ. Ισίι κατέστρεψε τα εργαστήρια του θανάτου και εξαφάνισε κάθε αποδεικτικό στοιχείο από τα εγκλήματα του.
Τους 150 φυλακισμένους που είχαν απομείνει, τους δολοφόνησε με καυσαέρια και έκαψε τα πτώματα τους. Μία γιαπωνέζικη εφημερίδα δημοσίευσε, ότι ο δρ. Ισίι αυτοκτόνησε. Στην πατρίδα του βρέθηκε μάλιστα ένας τάφος ο οποίος έφερε τ΄ ονομά του.
Καθαρή απάτη. Ο δρ. Ισίι συνελήφθηκε από Αμερικανούς κομάντος και μεταφέρθηκε στην Αμερική, δεν φυλακίστηκε. Ο εγκληματίας πολέμου δρ. Σίρο Ισίι γλίτωσε την κεφαλή του, αφού κατέθεσε στις ΗΠΑ έναν μεγάλο αριθμό πληροφοριών για τα γιαπωνέζικα προγράμματα και για τις έρευνες του επί των βιολογικών όπλων. Τα υπόλοιπα του χρόνια τα έζησε σαν ελεύθερος Αμερικανός πολίτης και πέθανε το 1959 από καρκίνο του λάρυγγα.
Οι ΗΠΑ στο Camp Detrick, περίπου 130χλμ μακριά από το Salt Lake City, κοντά στην έρημο, που μόνο κάκτοι σκορπισμένοι εδώ και κει την στολίζουν, έχουν το κέντρο ερευνών και παραγωγής βιολογικών όπλων, ένα τεράστιο συγκρότημα από 600 μεγάλα εξοπλισμένα κτίρια. Σ΄ αυτό το κέντρο έκανε τις ερευνές του ο δρ. Ισίι και βέβαια τα τελευταία χρόνια πολλοί Ρώσοι επιστήμονες, οι οποίοι μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλόκ, έμειναν άνεργοι.
Aμέρικα!.. Αμέρικα!.. η χώρα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας... χώρα των Νονών ...και των μεγάλων Αντιθέσεων!!!
Στοιχεία:Bioterror , (Kurt Langbein, Christian Skalnik, Inge Smolek).Biowaffen, (Wendy Barnaby).Bioterror - Tod aus dem Labor (Ken Alibek, Stephen Handelman)Der unsichtbare Tod, (Tim Trevan)Virus Die lautlose Bedrohung, (Judith Miller - Stephen Engelberg - William Broad)
Σπύρος Γκάρος
Spiros Garos, (Journalist-Mitglied der JU München),Herrnstr.2 90763 Fürth, GermanyTel.0049 911 7419461

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Η ΔΙΑΤΑΓΗ


Η διαταγή προς τον στρατηγό Carl Spaatz (Καρλ Σπάατς) για τη ρίψη της ατομικής βόμβας αναφέρει τα εξής:

Προς τον
στρατηγό Carl Spaatz (Καρλ Σπάατς), ανώτερο διοικητή της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας. 24.Ιουλίου 1945.

Tο ειδικό σώμα 509, του 20ου στόλου της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας θα ρίξει την πρώτη ειδική του βόμβα σε έναν από τους αναφερόμενους στόχους Χιροσίμα, Κονκούρα, Ναγκασάκι η Νιιγκάτα, εφόσον οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. Θα διατεθούν επιπρόσθετα αεροσκάφη για συνοδεία του βομβαρδιστικού, ώστε να καταστεί δυνατή η παρακολούθηση της έκρηξης της βόμβας και των επιπτώσεών της στους επιστήμονες του υπουργείου στρατιωτικών. Τα αεροσκάφη παρακολούθησης θα παραμένουν σε απόσταση μερικών μιλίων από την εστία της έκρηξης.
Εφόσον διατίθενται αρκετές βόμβες , θα ενεργηθεί η ρίψη τους στους παραπάνω αναφερόμενους στόχους. Για περαιτέρω βομβαρδισμούς να αναμένετε καινούριες διαταγές.
Όλες οι ανακοινώσεις γύρω από τη χρήση του πολεμικού υλικού στην Ιαπωνία βρίσκονται στη δικαιοδοσία του προέδρου των ΗΠΑ και του υπουργείου στρατιωτικών. Χωρίς προηγούμενη έγκριση δεν επιτρέπεται οι εκτελούντες τις διαταγές στο μέτωπο να εκδίδουν οποιοδήποτε ανακοινωθέν. Όλες οι ειδήσεις για την ενημέρωση του τύπου θα πρέπει προηγουμένως να λογοκρίνονται από το υπουργείο στρατιωτικών.
Η ανωτέρω διαταγή απευθύνεται σε εσάς κατόπιν εντολής και μετά από έγκριση του υπουργού στρατιωτικών και του ανωτέρου στρατιωτικού διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων. Ζητείται από σας να κοινοποιήσετε ένα έντυπο αυτής της διαταγής προσωπικά στον στρατηγό MackArthur (Μακ-Άρθουρ) και στο ναύαρχο Nimits (Νίμιτς) προς ενημέρωσή τους.
Κατ' εντολήν
Thos. T. Handy
Στρατηγός GSC εν υπηρεσία Επιτελάρχης

Ουκ γαρ οίδασι τι ποιούσι.
Στις 6 Αυγούστου του1945, στις 8.13 το πρωί, το πλήρωμα του βομβαρδιστικού Β 29 (Elona Gay)΄έλαβε από τον ανώτερο διοικητή των αμερικανικών δυνάμεων στον Ειρηνικό Ωκεανό, στρατηγό Carl A. Spaatz τη διαταγή, να ρίξει πάνω από τη Χιροσίμα την Α-βόμβα. Μετά από δύο λεπτά σε ύψος 580 μέτρων η τρομερή εκρηκτική δύναμη των 12 500 τόνων ΤΝΤ (τρινιτροτολουόλης) σκόρπισε φρικτό θάνατο σε 80.000 ανθρώπους από τον άμαχο πληθυσμό. Επί πλέον 15.000 κονιορτοποιήθηκαν και 100.000 μολύνθηκαν και πέθαναν από τη ραδιενέργεια. Ενώ ο Τρούμαν γνώριζε τις καταστροφικές συνέπειες της Α-βόμβας, εντούτοις, τρεις ημέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου, στις 12.00 η ώρα το μεσημέρι, έδωσε εντολή για τη ρίψη της δεύτερης βόμβας (πλουτωνίου) στην πόλη Ναγκασάκι. Η εκρηκτική δύναμη αυτής της βόμβας ήταν σχεδόν διπλάσια από αυτή της Χιροσίμας, περίπου 22 000 τόνοι ΤΝΤ(τρινιτροτολουόλης) και είχε 70 .000 θύματα.
Αναρωτιέται κανείς ,γιατί οι βόμβες δε ρίχτηκαν επί στρατιωτικών στόχων, αλλά επί του άμαχου πληθυσμού. Σκοπός της ρίψης τους δεν ήταν να τερματιστεί ο πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Ιαπωνίας, αλλά η επίδειξη δύναμης προς την Σοβιετική Ένωση. Με λίγα λόγια δεν είχαν κατεύθυνση το Τόκιο, αλλά τη Μόσχα. Ήταν μία καθαρά εγκληματική ενέργεια εναντίον της ανθρωπότητας. Σύμφωνα με τους τελευταίους αριθμούς έχασαν τη ζωή τους με φρικαλέο τρόπο πάνω από 300.000 άνθρωποι. Στα ανθρώπινα θύματα προστίθεται και η ισοπέδωση του 80% της Χιροσίμα.

Σπύρος Γκάρος

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

ΚΥΠΡΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ 1974

Μια προγραμματισμένη τραγωδία




Δημοσιεύω και σήμερα άνα ακόμη ενδιαφέρον άρθρο του καλού μου φίλου και συνάδελφου από την Γερμανία Σπύρου Γκάρου

Είναι ένα άρθρο με στοιχεία για την έισβολή των Τούρκων στην Κύπρο πριν τριανταεπτά χρόνια. Όμως τόσο επίκαιρο.

Διαβάστε το.

...Το ραδιοφωνικό διάγγελμα του Μακάριου, μετά το πραξικόπημα στην Κύπρο:
“Λαέ της Κύπρου ! Ευρίσκομαι εν ζωή. Και όσο ευρίσκομαι εν ζωή η χούντα δεν θα περάσει στην Κύπρο. Καλώ τον κυπριακό λαό να συνεχίσει την αντίστασή του. Οι πραξικοπηματίες δεν ελέγχουν τη νήσο. Οι εγκληματίες αυτοί είναι όργανα αντιδραστικών δυνάμεων της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών και επιδιώκουν να διχοτομήσουν τη χώρα μας. Παρά ταύτα δεν το πέτυχαν και η ελευθερία θα νικήσει.
Κυπριακέ Λαέ ! Δεν είμαι νεκρός. Ευρίσκομαι εν ζωή. Και όσο καιρό ζω εγώ είμαι Πρόεδρος της Κύπρου και οι εθνοφρουροί πρέπει να αντιμετωπίζονται ως στασιασταί και προδόται”.
(Deutsche Welle 15.07.1974)
Τριάντα-εφτά (37) χρόνια πέρασαν από την απόβαση του “Αττίλα” των Τούρκων στη Κύπρο. Αυτό έγινε μετά από μία μεγάλη συνωμοσία, των ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας, Τουρκίας και της ελληνικής χούντας, είχε δε σαν αποτέλεσμα, αντί της επιδιωκόμενης Ένωσης, η Κύπρος να διχοτομηθεί.
Διακόσιες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι ξεριζώθηκαν και εγκατέλειψαν τα σπίτια τους. Το ανθρώπινο δράμα στη Κύπρο ήταν περίπου μία επανάληψη της καταστροφής της Σμύρνης στη Μικρά Ασία. Συνεργοί οι τότε σύμμαχοι μας Άγγλοι και Γάλλοι , συνεργοί και τον Ιούλιο 1974 οι σύμμαχοι μας του ΝΑΤΟ ... Γεγονός είναι, ότι μετά τις συμφωνίες της Ζυρίχης το 1959 ο κύβος για την Κύπρο είχε ήδη ριφθεί. Η τραγωδία είχε ήδη προγραμματιστεί. Από τη στιγμή που η Τουρκία αναγνωρίστηκε σαν προστάτιδα δύναμη, μαζί με την Ελλάδα και την Αγγλία, ήταν σαν να της δώσαμε τη μισή Κύπρο.
Όταν ο Σαμψών μαζί με την χούντα των Αθηνών, έκαναν το πραξικόπημα, παραδόξως οι Άγγλοι δεν επενέβησαν να σταματήσουν το αιματοκύλισμα, παρά έμειναν απλοί θεατές στο μεγάλο δράμα. Ταυτόχρονα, άφησαν τους Τούρκους, να ενεργήσουν την απόβαση, να καταλάβουν και να εγκαθιδρυθούν στα 37% του Νησιού. Η Κύπρος ήταν το σκηνικό μιας „Οπερέτας” με πρωταγωνιστές την CIA, Κίσινγκερ, Ετζεβίτ, Ιωαννίδης και Σαμψών.
Το σύνθημα, καθαρίσατε τον κόκκινο Παπά, το έδωσε ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ και αρχηγός της CIA Κίσινγκερ, όπως έκανε κάποτε με τον Αλιέντε στη Χιλή, τον Άλτο Μορό στην Ιταλία, και τόσους άλλους πολιτικούς ηγέτες που παρέκκλιναν της πολιτικής του γραμμής.
Το 1964 εκλέγεται με απόλυτη πλειοψηφία η Ένωση Κέντρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αυτός ταξίδεψε αμέσως στις ΗΠΑ και συναντήθηκε με τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον και άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους. Στις συζητήσεις που είχαν, κύριο θέμα ήταν το κυπριακό. Ο Παπανδρέου αντιστάθηκε σθεναρά στα σχέδια των Αμερικανών, χωρίς όμως να πετύχει τίποτε. Έτσι επέστρεψε στην Αθήνα απογοητευμένος με άδεια χέρια. Δεν έλαβε υπόψιν του, ότι οι ΗΠΑ είχαν ήδη τα δικά τους σχέδια, τα οποία ευνοούσαν καθαρά τις εδαφικές διεκδικήσεις της Άγκυρας και επέμεναν σ' αυτά. Νερό δε χωρούσε στις αποφάσεις τους. Αν συγκρίνουμε την πολιτική των ΗΠΑ, απέναντι στις δύο χώρες, κατά την εποχή του ψυχρού πολέμου, δηλαδή Ελλάδα και Τουρκία, αυτοί ήταν πάντοτε υπέρ της Τουρκίας. Η Τουρκία με 75 εκατομμύρια πληθυσμό, με μεγάλες βάσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα της, με τη Μέση Ανατολή και τη Μαύρη θάλασσα, ήταν επόμενο να είναι το χαϊδεμένο τους παιδί.
Θ' άφηναν οι Αμερικανοί το ,, Κόκκινο Παπά”, όπως ονόμαζαν τότε τον Μακάριο, και την Αθήνα να χορεύουν και να τους γαργαλάν τα ρουθούνια; Θα ήταν αφελής να πιστεύει κάποιος κάτι τέτοιο. Μη ξεχνάμε ότι το Ανατολικό Μπλοκ, έπαιρνε στα Ηνωμένα Έθνη, καθαρά θέσεις, υπέρ του Μακαρίου και υπέρ της ανεξαρτησίας του Νησιού και αυτό δεν τους άρεσε.
Λίγες ημέρες αργότερα μετά τη συνάντηση Λ. Τζόνσον με τον Γ. Παπανδρέου, κάλεσε αυτός στην Ουάσιγκτον τον Έλληνα Πρεσβευτή Αλ. Μάτσα, στον οποίον έδωσε οδηγίες, σε ποια σημεία θα πρέπει η κυβέρνηση στην Αθήνα, κατά τις διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα, να συμφωνήσει. Ο Μάτσας του δήλωσε ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα δεχόταν τις προτάσεις αυτού του σχεδίου, είναι αντισυνταγματικές, δε θα παραχωρούσε ποτέ η ελληνική κυβέρνηση ούτε ένα ελληνικό νησί στη Τουρκία.
Τότε ο Λ. Τζόνσον, γνωστός αθυρόστομος, απάντησε:
...”Κύριε Πρέσβη σας λέω το εξής, να γα.... η Βουλή σας και το Σύνταγμά σας ! Η Αμερική είναι ένας ελέφαντας, η Κύπρος είναι ένας ψύλλος, όπως και η Ελλάδα είναι ένας ψύλλος, αν οι δύο ψύλλοι παρενοχλήσουν τον ελέφαντα, τότε αυτός με την προβοσκίδα του θα τους τσακίσει, θα τους τσακίσει καλά... Εμείς πληρώνουμε αρκετά δολάρια στους Έλληνες”... ...”Κύριε Πρέσβη, αν ο Πρωθυπουργός σας, θελήσει να μας κάνει δίδαγμα για δημοκρατία και Σύνταγμα, τότε να του πείτε, ότι το Κοινοβούλιο και το Σύνταγμά του πολύ σύντομα δε θα υπάρχουν “...(1)
Η απόρριψη του σχεδίου Άτσεσον και η σύγκρουση Παπανδρέου – Τζόνσον δρομολόγησε το 1965 την ανατροπή της κυβέρνησης τη Ε.Κ με εκτελεστή το Παλάτι και τους αποστάτες. Πολλές λεπτομέρειες του σχεδίου αναφέρονται στα απόρρητα έγγραφα της CIA και του Φόρεϊν Όφις.
Οι ΗΠΑ είχαν ήδη επεξεργαστεί τα διχοτομικά τους σχέδια για τη Κύπρο. Την ευκαιρία, τους την έδωσαν με το γελοίο πραξικόπημα... για την δήθεν Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, ο Ιωαννίδης και ο Σαμψών. Με λίγα λόγια μέσο αυτού του πραξικοπήματος, έδωσε η CIA το πράσινο φως στην Άγκυρα να πραγματοποιήσει την απόβαση. Οι Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν τις βάσεις του ΝΑΤΟ, ενώ ο Χένρυ Κίσινγκερ παρακολουθούσε από τη Συρία, που εκείνες τις ημέρες είχε επισκεφτεί, την όλη εξέλιξη της επιχείρησης. Εν τούτοις στον 3ο τόμο από τα απομνημονεύματά του ισχυρίζεται, ότι το 1974 ήταν σοβαρά απασχολημένος με την επανεκλογή του Νίξον στην προεδρεία και με την υπόθεση Watergate. Δεν του ήταν δυνατό ταυτόχρονα και εγκαίρως να ασχοληθεί με το σημαντικότατο τρίγωνο, Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο. Αυτό δεν ευσταθεί, γιατί εκείνη την εποχή η “Νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ” ήταν πολύ σημαντική για την γεωπολιτική των ΗΠΑ. Ήταν και ένας ακόμα λόγος, ότι η Κύπρος συνορεύει με τη Μέση Ανατολή, από στρατηγικής άποψης ήταν για την Αμερική κάτι που δεν ήθελε να χάσει.(²)
...Στις 10.Ιουλίου 1976 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή S. Fawcett και 18 γνωστούς νομικούς, κατάθεσε στα Η.Ε μία έρευνα, που μετά την απόβαση έκαναν, με τις εξής διαπιστώσεις:
Τα τουρκικά στρατεύματα ενήργησαν εκτελέσεις απλών πολιτών, όπως επίσης εκτελέσεις αιχμαλώτων, κακοποίησαν φυλακισμένους, συνέλαβαν και βίασαν γυναίκες, έκαναν συλλήψεις και συμμετείχαν σε λεηλασίες. Πολλοί αιχμάλωτοι, αλλά και πολίτες εξαφανίστηκαν. Βρέθηκαν εκατοντάδες αμερικανικά διαβατήρια, και αυτό ήταν ένα τεκμήριο μίας αυθαίρετης στρατηγικής, που επιβεβαίωνε την αμερικανική βοήθεια στον εξοπλισμό των Τούρκων εισβολέων... (²)

1.William Blum – Philip Deane = Zerstörung der Hoffnung: Seite 361.
² Chr. Hitchens = Die Akte “Kissinger”: Seiten 130/144

.