Ανοικτή επιστολή
Προς
Τον κ. Μιττ Ρόμνεϋ
υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού
κόμματος για την
Προεδρεία
των ΗΠΑ
Εξοχότατε κ. Ρόμνεϋ.
Από καιρό παρακαλουθώ
τις προεκλογικές ομιλίες σας σε μια προσπάθεια να πείσετε τους ψηφοφόρους των
ΗΠΑ να σας ψηφίσουν για την ικανότητά σας να κυβερνήσετε τούτη τη χώρα. Θα μου
επιτρέψετε πάνω σε αυτά να έχω τις αντιρρήσεις μου και να διαφωνώ.
Με λύπη μου όμως βλέπω
να χρησιμοποιείτε την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η
πατρίδα μου Ελλάδα σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Προσπαθείτε να πείσετε τον λαό
τούτης της χώρας ότι εκεί θα οδηγήσει τις ΗΠΑ η οικονομική πολιτική του
προέδρου Μπάρακ Ομπάμα. Και φυσικά χωρίς κανένα ντοκουμέντο, χωρίς καμμιά
απόδειξη.
Το να χρησιμοποιείτε
τον πόνο ενός λαού για να προσελκύσετε ψηφοφόρους, κ. Ρόμνευ, κάθε άλλο παρά
τίμιο και ανθρώπινο είναι. Αν η πατρίδα μου βρίσκετε σήμερα σ΄αυτήν την τραγική
θέση το χρωστάει σε ανίδεους και ανεύθυνους πολιτικούς όπως είστε κι΄εσείς. Όπως
είναι κι΄αυτός, ο Έλληνας πολιτικός, που βλέπετε στην φωτογραφία και ο οποίος
διατείνεται ότι «μαζύ τα φάγαμε.»
Ποτέ δεν θα μπορέσετε
να πείσετε τους ψηφοφόρους τούτης της χώρας ότι εσείς έχετε την ικανότητα να
αποφύγετε την οικονομική κρίση που μαστίζει όλο τον κόσμο και η οποία, σαν ένας
παράγων πλούτου που είστε, γνωρίζετε πολύ καλά ποίοι την δημιούργησαν, ποίοι
την χρησιμοποιούν και ποίους εξυπηρετεί.
Η Ελλάδα κ. Ρόμνεϋ
κουβαλάει στην πλάτη της μία ιστορία εκατοντάδων αιώνων, που αμφιβάλω αν την
γνωρίζετε. Είναι η χώρα που έχει δώσει τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο.
Είναι η χώρα που ακόμη και σήμερα προσφέρει πάρα πολλά στην ανθρωπότητα. Όμως «οι
σωτήρες της» για κάποια δικά τους συμφέροντα, κατάφεραν να κάμουν τον λαό της σαν αυτόν τον
δυστυχή που βλέπετε στην φωτογραφία.
Έχει περάσει πάρα
πολλά η πατρίδα μου, αγαπητέ κύριε Ρόμνεϋ, αλλά πάντα καταφέρνει και στέκεται
όρθια. Και τούτη τη φορά, όσο κι΄αν δεν το θέλετε, η πατρίδα μου θα σταθεί στα
πόδια της για να αποδείξει σε όλο τον κόσμο ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν
πεθαίνει,» όπως τραγουδάει ο λαός της.
Είναι λυπηρό κ.
Ρόμνεϋ να ακούμε σε κάθε ομιλία σας να αναφέρεσθε στην πατρίδα μου σαν ένα τραγικό
παράδειγμα. Κι΄εσείς μεν κάνετε τη δουλειά σας – κατά τη γνώμη σας – που πιθανόν
να σας αποφέρει κάποιο κέρδος. Βέβαια αυτό δεν σας απαλλάσει από την ευθύνη ενός
ατοπήματος. Όμως πιο μεγάλο ατόπημα είναι η αδιαφορία των ηγετών τούτης εδώ της
ελληνικής Ομογένειας των ΗΠΑ, η οποία
τόσα πολλά έχει προσφέρει στην Αμερικανική πατρίδα μας. Είναι εγκληματική η
αδιαφορία των ηγετών μας σε όσα λέτε για τη χώρα μας. Κανείς τους δεν ένοιωσε
το ελληνικό του φιλότιμο να θίγεται και να βγει να πάρει κάποια θέση. Σιωπά η
Αρχιεπισκοπή, όπως πάντα και σε όλα. Κάνει πως δεν βλέπει το ανύπαρκτο ελληνικό
Lomby, της Ουάσιγκτον. Δεν γνωρίζουν τίποτα οι
οργανωμένοι Έλληνοαμερικάνοι ρεπουμπλικάνοι. Και η Ομοσπονδία Ελληνικών
Σωματείων αγωνίζεται να οργανώσει την παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Και
δεν αναφέρομαι στους σημερινούς κυβερνώντες τον τόπο μου. Όλοι αυτοί ζουν στον
δικό του κόσμο.
Μετά από όλα αυτά,
αγαπητέ κύριε υποψήφιε της προεδρίας των ΗΠΑ, ελπίζω να αφήσετε ήσυχη την
πατρίδα μου και να προσπαθείστε να βρείτε κάποιον άλλο τρόπο για την αλειϊα
ψήφων.
Να σας ευχηθώ καλή
επιτυχία δεν το βρίσκω σωστό και ούτε το επιθυμώ. Απλούστατα γιατί αγαπάω την
πατρίδα μου και την χώρα που με φιλοξενεί.
Μετά τιμής
Διονύσης Ε.
Κονταρίνης