Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012


Ανοικτή επιστολή
Προς
Τον κ. Μιττ Ρόμνεϋ
υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού 
κόμματος για την 
Προεδρεία των ΗΠΑ




Εξοχότατε κ. Ρόμνεϋ.
Από καιρό παρακαλουθώ τις προεκλογικές ομιλίες σας σε μια προσπάθεια να πείσετε τους ψηφοφόρους των ΗΠΑ να σας ψηφίσουν για την ικανότητά σας να κυβερνήσετε τούτη τη χώρα. Θα μου επιτρέψετε πάνω σε αυτά να έχω τις αντιρρήσεις μου και να διαφωνώ.
Με λύπη μου όμως βλέπω να χρησιμοποιείτε την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μου Ελλάδα σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Προσπαθείτε να πείσετε τον λαό τούτης της χώρας ότι εκεί θα οδηγήσει τις ΗΠΑ η οικονομική πολιτική του προέδρου Μπάρακ Ομπάμα. Και φυσικά χωρίς κανένα ντοκουμέντο, χωρίς καμμιά απόδειξη.
Το να χρησιμοποιείτε τον πόνο ενός λαού για να προσελκύσετε ψηφοφόρους, κ. Ρόμνευ, κάθε άλλο παρά τίμιο και ανθρώπινο είναι. Αν η πατρίδα μου βρίσκετε σήμερα σ΄αυτήν την τραγική θέση το χρωστάει σε ανίδεους και ανεύθυνους πολιτικούς όπως είστε κι΄εσείς. Όπως είναι κι΄αυτός, ο Έλληνας πολιτικός, που βλέπετε στην φωτογραφία και ο οποίος διατείνεται ότι «μαζύ τα φάγαμε.»


Ποτέ δεν θα μπορέσετε να πείσετε τους ψηφοφόρους τούτης της χώρας ότι εσείς έχετε την ικανότητα να αποφύγετε την οικονομική κρίση που μαστίζει όλο τον κόσμο και η οποία, σαν ένας παράγων πλούτου που είστε, γνωρίζετε πολύ καλά ποίοι την δημιούργησαν, ποίοι την χρησιμοποιούν και ποίους εξυπηρετεί.
Η Ελλάδα κ. Ρόμνεϋ κουβαλάει στην πλάτη της μία ιστορία εκατοντάδων αιώνων, που αμφιβάλω αν την γνωρίζετε. Είναι η χώρα που έχει δώσει τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Είναι η χώρα που ακόμη και σήμερα προσφέρει πάρα πολλά στην ανθρωπότητα. Όμως «οι σωτήρες της» για κάποια δικά τους συμφέροντα,  κατάφεραν να κάμουν τον λαό της σαν αυτόν τον δυστυχή που βλέπετε στην φωτογραφία.


Έχει περάσει πάρα πολλά η πατρίδα μου, αγαπητέ κύριε Ρόμνεϋ, αλλά πάντα καταφέρνει και στέκεται όρθια. Και τούτη τη φορά, όσο κι΄αν δεν το θέλετε, η πατρίδα μου θα σταθεί στα πόδια της για να αποδείξει σε όλο τον κόσμο ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,» όπως τραγουδάει ο λαός της.
Είναι λυπηρό κ. Ρόμνεϋ να ακούμε σε κάθε ομιλία σας να αναφέρεσθε στην πατρίδα μου σαν ένα τραγικό παράδειγμα. Κι΄εσείς μεν κάνετε τη δουλειά σας – κατά τη γνώμη σας – που πιθανόν να σας αποφέρει κάποιο κέρδος. Βέβαια αυτό δεν σας απαλλάσει από την ευθύνη ενός ατοπήματος. Όμως πιο μεγάλο ατόπημα είναι η αδιαφορία των ηγετών τούτης εδώ της ελληνικής Ομογένειας των ΗΠΑ,  η οποία τόσα πολλά έχει προσφέρει στην Αμερικανική πατρίδα μας. Είναι εγκληματική η αδιαφορία των ηγετών μας σε όσα λέτε για τη χώρα μας. Κανείς τους δεν ένοιωσε το ελληνικό του φιλότιμο να θίγεται και να βγει να πάρει κάποια θέση. Σιωπά η Αρχιεπισκοπή, όπως πάντα και σε όλα. Κάνει πως δεν βλέπει το ανύπαρκτο ελληνικό Lomby, της Ουάσιγκτον. Δεν γνωρίζουν τίποτα οι οργανωμένοι Έλληνοαμερικάνοι ρεπουμπλικάνοι. Και η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων αγωνίζεται να οργανώσει την παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Και δεν αναφέρομαι στους σημερινούς κυβερνώντες τον τόπο μου. Όλοι αυτοί ζουν στον δικό του κόσμο.
Μετά από όλα αυτά, αγαπητέ κύριε υποψήφιε της προεδρίας των ΗΠΑ, ελπίζω να αφήσετε ήσυχη την πατρίδα μου και να προσπαθείστε να βρείτε κάποιον άλλο τρόπο για την αλειϊα ψήφων.
Να σας ευχηθώ καλή επιτυχία δεν το βρίσκω σωστό και ούτε το επιθυμώ. Απλούστατα γιατί αγαπάω την πατρίδα μου και την χώρα που με φιλοξενεί.
Μετά τιμής
Διονύσης Ε. Κονταρίνης

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012


ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Του Σπύρου Γκάρου.

Βάση των στοιχείων της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας στο Βισμπάντεν, στις 31.12.2010 ο ελληνικός πληθυσμός στη Γερμανία αριθμούσε τις 276. 685 χιλ. Μετά από ένα χρόνο δηλαδή στις 31.12.2011 αυξήθηκε στις 283.684 χιλ. επίσημα δηλωμένους, δίχως να υπολογίζονται αυτοί που περιοδεύουν στη γερμανική επικράτεια αναζητώντας μία θέση εργασίας και δεν έχουν ακόμα δηλώσει παραμονή και μόνιμη κατοικία. Από τους 283.684 χιλ. οι 154.525 χιλ. είναι άντρες και 129.159 χιλ. γυναίκες.  Οι Έλληνες ηλικίας 20 – 65 ετών που ζούνε και εργάζονται στη Γερμανία είναι 204.567 χιλ.

Ο αριθμός τους κατά ομόσπονδο κρατίδιο είναι:
Βόρειος Ρηνανία Βεστφαλία    : 85 266 χιλ.
Βάδη Βυρτεμβέργη                   : 67 189  “
Βαυαρία                                    : 55 732  “
Έση                                           : 28 693  “
Κάτω Σαξονία                           : 14 785  “
Όλοι οι άλλοι μοιράζονται στα υπόλοιπα ομόσπονδα κρατίδια.

Στη Γερμανία επί ενός πληθυσμού 81 800 000 χιλ. ζούνε 6 930 000 χιλ. αλλοδαποί.
Οι Ευρωπαίοι είναι 5 509 282 από αυτούς υπήκοοι της Ευρωπαϊκή Ένωση είναι :
2 599 190.
Αντιπροσωπεύονται δε από τις κάτωθι εθνικότητες:
Ιταλοί               :  520 159
Πολωνοί           :  468 481
Έλληνες           :  283 684
Αυστριακοί      :  175 926
Ρουμάνοι         :  159 222
Ολλανδοί         :  137 664
Πορτογάλοι     :  115 530  και
Ισπανοί            :  110 193
Ακολουθούν άλλες εθνικότητες από την Ευρωπαϊκή Ένωση κάτω των εκατό χιλιάδων.

Από τις υποψήφιες χώρες για την Ε Ε ο αριθμός ανέρχεται στο 1 912 534 με πρώτους τους Τούρκους : 1 607 161 και δεύτερους τους Κροάτες :  223 014.

Μετά την οικονομική κρίση στη πατρίδα μας και την μεγάλη ανεργία των νέων, 53% (εφημερίδα τα ΝΕΑ), επανερχόμαστε σε μία δεύτερη μεγάλη φυγή, όπως αυτή της δεκαετίας του ΄60. Η διαφορά σήμερα είναι, ότι φεύγουν νέοι άνθρωποι ειδικευμένοι και πουλάνε τις γνώσεις τους στις χώρες της Ευρώπης,  Αυστραλία και Καναδά. Με λίγα λόγια η πατρίδα μας επενδύει για την εκπαίδευσή τους εκατομμύρια με αποτέλεσμα να παράγει ακαδημαϊκούς ανέργους. οι οποίοι αναγκάζονται να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους και να ξενιτεύονται. Αυτοί δημιουργούν το μέλλον τους κάπου αλλού στο εξωτερικό. Αναρωτιέμαι λοιπόν, όταν από τους κυβερνώντες μας ακούω κάθε τόσο, ότι θα πρέπει να επενδύσουμε στην ανάπτυξη, για ποια ανάπτυξη μιλάνε; Πάνω σε ποια θεμέλια θα οικοδομήσουμε και θα αναπτυχθούμε;  Έχουμε το δυναμικό των νέων ανθρώπων; Έχουμε τη βιομηχανία και το οργανωμένο εμπόριο, τον τουρισμό που θα τους απασχολήσουμε; Τη γνώση τη διώχνουμε στο εξωτερικό και όταν φύγει δε ξαναεπιστρέφει, τι μένει πίσω για την ανάπτυξη της χώρας μας; Δεν έχουμε δυστυχώς απαλλαγεί από την πολιτική του βολέματος της οικογενειοκρατίας. Η αξιοκρατία είναι μία άγνωστη λέξη στο λεξιλόγιο των πολιτικών μας. Ανατριχιάζω, όταν, κάθε τόσο στον ημερήσιο ελληνικό τύπο διαβάζω ότι ο τάδε υπουργός ή βουλευτής διόρισε σε διάφορες επίκαιρες θέσεις όλο το συγγενολόι του και από την άλλη πλευρά  νέοι άνθρωποι με ειδικότητες να αναζητούν θέση εργασίας στην Αυστραλία. Λυπάμαι, όταν, στην Γερμανία στην υπηρεσία που υπηρετώ, έρχονται νεαρά ζευγάρια Ελλήνων και με παρακαλούν να τους βοηθήσω και να τους βρω μία εργασία να μείνουν και να φτιάξουν το μέλλον τους, αφού στην Ελλάδα, όπως αναφέρουν δεν υπάρχει πλέον ελπίδα. Μέσα σε ένα χρόνο έφυγαν και έχουν ήδη αποκατασταθεί σε διάφορες μεγάλες πόλεις τις Γερμανίας δέκα χιλιάδες Έλληνες νέοι και συνεχίζουν ακόμα να έρχονται. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Νυρεμβέργης μου δήλωσε, ότι η Διακονία σε συνεργασία με την Κοινότητα βοηθάει με διάφορους τρόπους τους νέους Έλληνες που έρχονται και αναζητούν εργασία στην περιοχή. Βρισκόμαστε, όπως και στη δεκαετία του '60,  σε ένα νέο κύμα μετανάστευσης από την Ελλάδα. Οι Έλληνες πολιτικοί μιλάνε για ανάπτυξη, ίσως γίνει αυτό με την αύξηση του ορίου ηλικίας για σύνταξη, αφού θα υπάρχουν διαθέσιμοι πολλοί συνταξιούχοι να τους απασχολήσουν.... Δεν έχω καταλάβει ακόμα σε ποιους οι πολιτικοί μας απευθύνονται;... Υπήρξε μία εποχή που η τότε βασίλισσα Φρειδερίκη ζητούσε από τους Έλληνες επιστήμονες της ΝΑSΑ να επιστρέψουν να εργαστούν στο “Δημόκριτος”, η απάντηση που πήρε ήταν: Όταν εμείς χρειαστήκαμε την Πατρίδα να την οικοδομήσουμε, αυτή μας έδιωξε, τώρα πλέον είναι αργά, δεν επιστρέφουμε. Αυτό θα συμβεί και με του νέους Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό.
       

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012


       

    Η Χρυσή Αυγή θυμίζει εγκληματική οργάνωση παρά κόμμα




Αρθρο του/της: Palmografos.com



Πύρινο άρθρο κατά της Χρυσής Αυγής δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα «The Guardian», χαρακτηρίζοντας το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου «εγκληματική οργάνωση».
Το άρθρο το οποίο υπογράφεται από τον Έλληνα αρθρογράφο Γιάννη Μπαμπούλια χαρακτηρίζει τη Χρυσή Αυγή ως «παιδί» του ναζισμού, το οποίο απαρτίζεται από υποδίκους που χρησιμοποιούν τη βουλευτική τους ασυλία, για να διαγραφούν τα αδικήματά τους, φωτογραφίζοντας την περίπτωση του Ηλία Κασιδιάρη.
Μάλιστα σημειώνεται ότι το κόμμα φλερτάρει έντονα το τελευταίο διάστημα με μια  «εκτός νόμου» ρητορική, καθώς «οι βουλευτές του συνεχώς προσπαθούν να επισημάνουν ότι η Χρυσή Αυγή διαφέρει από τα άλλα κόμματα», ώστε μέσω του λαϊκισμού να προσελκύσουν περισσότερους ψηφοφόρους.
«Έχουν δίκιο σε αυτό. 


Στην πραγματικότητα, δεν είναι ένα κόμμα σαν όλα τα άλλα, αφού δρουν σαν συμμορία κακοποιών», σχολιάζει ο αρθρογράφος.
«Η Χρυσή Αυγή είναι ένας οργανισμός με σαφείς επιρροές από τον νεοναζισμό, που έχει στόχο τη βία κατά των μεταναστών και επιθέσεις στις αντιρατσιστικές πορείες στο δρόμο: Μήπως αυτό ακούγεται σαν ένα νόμιμο δημοκρατικό κόμμα;», διερωτάται ο συντάκτης του άρθρου και προσθέτει:
«Δεν είναι ασυνήθιστο για τα ακροδεξιά κόμματα να χρησιμοποιούν λαϊκιστική ρητορική για να πείσουν τους οπαδούς τους, και για πολύ συγκεκριμένους λόγους: παρά τους ισχυρισμούς τους ότι αποστρέφονται το κοινοβουλευτικό σύστημα, θέλουν να επωφεληθούν από τα προνόμια των Ελλήνων βουλευτών».


Μεταξύ άλλων, το άρθρο επισημαίνει ότι η Χρυσή Αυγή μέσα από μια... παρωδία της ελληνικής ιστορίας επιχειρεί να κερδίσει ψηφοφόρους προσβάλλοντας κάθε δημοκρατική αρχή, ενώ αναφέρεται και στις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Μιχαλολιάκου στις Θερμοπύλες όπου μεταξύ άλλων είχε περιφρονήσει τον κοινοβουλευτισμό λέγοντας πως αισθάνεται «αηδία μέσα στη Βουλή».



«Αναπτύσσονται μέσα στο ίδιο το σύστημα που ισχυρίζονται ότι περιφρονούν. Ο κ. Μιχαλολιάκος υποστηρίζει πως αισθάνεται αηδία και άβολα μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Λοιπόν κ. Μιχαλολιάκο, τα αισθήματα είναι αμοιβαία», καταλήγει το δημοσίευμα.







Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012


Ελλάς, η χώρα της ασυδοσίας.
Οι διορισμοί και οι δωρεάν διακοπές του κ.Τραγάκη.

 
Λυπάμαι ειλικρινά που βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να δώσω αυτόν τον χαρακτηρισμό στην πατρίδα μου. Όμως τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς μπροστά στη σωρό των σκανδάλων που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας και στα οποία κύριοι πρωταγωνιστές είναι πρόσωπα πολιτικά.
Πρόσφατο το σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον Α! Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων κ. Γιάννη Τραγάκη. Ο οποίος διόρισε μια ομάδα συγγενών του στις υπηρεσίες της Βουλής.
Δυστυχώς η αντίδραση της Πολιτείας ήταν ανύπαρκτη. Ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς το μόνο που βρήκε να κάμει ήταν να απαγορεύσει στο μέλλον τέτοιου είδους διορισμούς.
Όμως έτσι τέλος δεν πρόκειται να υπάρξει. Η παραδειγματική τιμωρία του κ. Τραγάκη ήταν επιβεβλημένη. Το λιγώτερο θα έπρεπε να απομακρυνθεί από την θέση του αντιπροέδρου αλλά ακόμη να απωλέσει και την βουλευτική του ιδιότητα. Τουλάχιστον έτσι γίνεται σε χώρες που σέβονται την ύπαρξή τους. Έτσι γίνεται και εδώ, στις ΗΠΑ όπου ζω για πάνω από σαράντα χρόνια. Όταν ένας πολιτικός βρεθεί ένοχος ενός σκανδάλου, αν ο ίδιος μόνος του δεν αποχωρήσει η Πολιτεία τον απομακρύνει. Αυτή η ευαισθησία στην πατρίδα μας ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί. 

Αντ΄αυτού, ο κ. Τραγάκης μετά από αυτό βρέθηκε, με την σύζυγό του να απολαμβάνουν δωρεάν διακοπές στην Μύκονο, σε ξενοδοχείο πολυτελείας.
Και πάλι ο κ. Σαμαράς δεν είδε τίποτα.  
Όπως εδήλωσε στα ΜΜΕ ο ιδιοκτήτης του πολυτελέστατου ξενοδοχείου ΣΕΜΕΛΗ στο οποίο κατέλυσε το ζεύγος Τραγάκη, ο κύριος αντιπρόεδρος της ελληνικής Βουλής δεν πλήρωσε ούτε ένα ευρώ για την σουϊτα των 420 ευρώ την βραδυά και την διατροφή του.

Και επειδή είναι γνωστό ότι ο κάθε επιχειρηματίας, κάθε εμπορευόμενος δεν δίνει τίποτα χωρίς κάποιο αντάλλαγμα θα περιμένουμε να δούμε με ποιό τίμημα ο ελληνικός λαός πλήρωσει τις διακοπές του κ. Αντιπροέδρου της Βουλής.
Θα πρέπει κάποτε ο κ.Σαμαράς να καταλάβει ότι αν θέλει να φτιάξει τη πατρίδα μας θα πρέπει, με οποιοδήποτε κόστος, να πάρει στα χέρια του μια σκούπα μεγάλη, φτιαγμένη από αγριόχορτα με αγκάθια και να πετάει στα άχρηστα τον κάθε Τραγάκη. Μόνο έτσι θα ανασάνει ο ελληνικός λαός. Μόνο έτσι θα δει άσπρη μέρα η πατρίδα μας. Ελπίζω πως κάποια μέρα θα το αποφασίσει. Αλλοιώς.....