Από καιρό παρακολουθώ τα όσα διαδραματίζονται στην πατρίδα μας σχετικά με την λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές. Βλέπω και διαβάζω, αλλά δεν αποφασίζω να ασχοληθώ περιμένωντας πως ίσως κάποια στιγμή και οι δυό παρατάξεις οι οποίες εμπλέκονται σ΄αυτή την αντιπαράθεση, οπαδοί της Κυριακής αργίας και οπαδοί της Κυριακής εργασίας, καταφέρουν να δουν λίγο πιο μπροστά από τη μύτη τους.
Και νάμαι σήμερα εδώ. Αρχικά με αυτούς της Κυριακής αργίας. Να πω ότι συμφωνώ μαζί τους. Έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν τη θέση τους.
Όμως να τους ρωτήσω κάτι. Αν η αργία τους, το βδομαδιάτικο καθησιό τους δεν ήταν Κυριακή αλλά Δευτέρα, Πέμπτη, Σάββατο. Τι θα γινόταν; Θα άλλαζε η πορεία του κόσμου; Και μην προβάλουν την δικαιολογία της εκκλησίας, διότι αν θέλουν και εκκλησία μπορούν να πάνε και μετά να εργασθούν.
Όμως και να θέλουν να σκεφτούν με τον τρόπο αυτό δυστυχώς πίσω τους υπάρχουν οι καλοθελητές, οι προστάτες, οι ηγέτες, αυτοί που τους καθοδηγούν και δεν τους αφήνουν. Και μιλάω γι΄αυτούς τους άνοστους παλληκαράδες του ΠΑΜΕ – η μεγάλη ζημιά της Ελλάδας- και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτούς που πρώτα σκέφτονται το καλό του κόμματος και μετά είναι η πατρίδα και όλα τα άλλα. Αυτούς τους καραγκιόζηδες προοδευτικούς, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν στους άλλους το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί για τον εαυτό τους και τις εργασίες τους. Χειροδικούν σ΄αυτούς που ανοίγουν τα καταστήματά τους για να εξυπηρετήσουν όσους μπορούν μόνο Κυριακή να βγουν για ψώνια. Δέρνουν πελάτες γιατί τόλμησαν να μπουν σε ανοικτό κατάστημα. Σπάνε βιτρίνες. Καταστρέφουν εμπορεύματα. Αυτό το ονομάζουν αγώνα για το λαό. Σαν δεν ντρέπονται. Δεν υπάρχει ένας από αυτούς να μπορέσει να σκεφτεί πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν άν ανοίξουν τα καταστήματα τις Κυριακές; Δεν μπορούν να σκεφτούν σε πόσα σπίτι θα μπει λίγο ψωμάκι αυτούς τους δύσκολους καιρούς; Δεν ρίχνουν μια ματιά σε άλλες χώρες προοδευμένες τι γίνεται τις Κυριακές και τις αργίες. Ας κοπιάσουν εδώ να δούνε ομογενειακές επιχειρήσεις εστίασης ανοκτά επτά ημέρες την εβδομάδα επι 24ώρου βάσεως. Ας έρθουν εδώ να δουν τα πολυκαταστήματα που τις Κυριακές είναι ανοικτά δεκαοκτώ ώρες. Να δουν τα περισσότερα καταστήματα ανοικτά Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Ας ξυπνήσουν αυτοί οι εργατοπατέρες της πεντάρας.
Νάρθω και στην άλλη παράταξη. Σ΄αυτούς της Κυριακής εργασίας. Άνθρωποί μου συνεχίστε τον αγώνα σας. Γιατί είναι ένας αγώνας που θα δώσει πρόοδο στην πατρίδα μας. Συνεχίστε τον αγώνα σας γιατί θα δώσετε εργασία σε ανέργους. Συνεχίστε γιατί θα δώσετε ψωμάκι σε φτωχούς.
Πιστεύ πως κάποια στιγμή και οι άλλοι θα σας αναγνωρίσουν κάποιο δίκιο. Γιατί στο βάθος βλέπουν το δίκιο σας αλλά το κόμμα, αυτή η μεγάλη ζημιά της πατρίδας μας, δεν τους αφήνουν να το πιστέψουν.
Φίλες και φίλοι μου. Αν θέλετε περάστε από την ιστοσελίδα μου http://eftanhsa.blogspot.com Σας περιμένει ένας όμορφος περίπατος στα νησάκια και τα χωριά των Παξών - Αντιπάξων. | ||
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Όταν ακούω διαμαρτυρίες γιατί ανοιγουν τα καταστήματα, ή τα εργοστάσια την Κυριακή βγαίνω έξω απά τα ρούχα που που λένε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθερία σημαίνει να ανοίγεις το κατάστημά σου όσες μέρες την εβδομάδα θέλεις,
Κυριακή= τι εννοεί; Μήπως ειναι αμαρτία, αλλά ποιος πρωτοέβγαλε τη λέξη αμαρτία ασφαλώς ο άνθρωος για δικό του συμφέρον να εκμεταλεύετε τους συνανθρώπους του.
Μια μέρα ρεπό για τους εργάτες που δικαιουντε, εδώ η ημέρα του ρεπό κανονίζεται σύμφωνα με τις δουλειές που έχει το κατάστημα.
ηρθε προχθές φίλος νεοφερμένος από Ελλάδα εργάζεται 6 ημέρες την εβδομάδα ρεπό κάθε Πέμπτη.
Η Εργασία είναι ευλογία Θεού, όπου υπάρχει πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί.
Σε όλο τον κόσμο η εργασία λογίζεται ευλογία Θεού,
Είναι εργασίες που δουλεύουν όλο το 24ωρον σε βάρδιες,
Λοιπόν Ξυπνήστε Τέκνα και ήλθεν η ώρα όπως έλεγε ο Ρήγας.
Κυριακές κλειστά είναι αναχρονιστικό, είναι σκλαβιά του ατόμου στο να να διαλέξει και να ζήσει όπως θέλει.
Γαβριήλ
Σεβαστοί και φίλτατοι κύριοι Διονύση και Γαβριήλ,
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιτρέψτε μου μια μικρή παρέμβαση στην ενδιαφέρουσα συζήτηση, γύρω από το επίμαχο θέμα της κυριακάτικης αργίας, με τις παρακάτω σκέψεις:
Για εμάς τους Έλληνες, είμαι της γνώμης ότι η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι θέμα οικονομικό ή πολιτικό, όπως τείνει να παρουσιάζεται. Είναι θέμα κυρίως Πνευματικό. Είναι ζήτημα, που σχετίζεται με την υπεράσπιση της Πολιτισμικής μας Ταυτότητας και με τον σεβασμό στα Ιερά και τα Όσια του Γένους μας.
Στην υπερχιλιόχρονη ιστορική διαδρομή της Ρωμηοσύνης, οι αγορές των προγόνων μας κατά τις Κυριακές ήτανε πάντοτε κλειστές. Την αργία της Κυριακής δεν την ακούμπησαν ούτε οι Τούρκοι στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς ούτε οι Γερμανοί του '41 ούτε οι Ιταλιάνοι και οι Βούλγαροι.
Δέχομαι ότι με το πέρασμα του χρόνου οι καιροί αλλάζουν, οι βιοτικές ανάγκες του ανθρώπου διαφοροποιούνται και σε κάθε τόπο, ανάλογα με την κουλτούρα του, καθιερώνονται νέες συνθήκες και στον χώρο της εργασίας.
Εδώ, όμως, στην Ελλάδα του 2014, ποιοι είναι αυτοί που ωφελούνται τόσο πολύ από την λειτουργία της αγοράς ασταμάτητα 365 ημέρες τον χρόνο;
1ον). Μήπως είναι οι ήδη εξουθενωμένοι καταστηματάρχες;
Τα λειτουργικά τους έξοδα, με εβδομάδα έξι ημερών μέχρι τώρα, τους έχουνε γονατίσει προ πολλού. Από 'δω και μπρος, με εβδομάδα εφτά ημερών, πόσο ακόμα θα αντέξουνε; (Εδώ αναδεικνύεται η υπερφίαλη υπεροχή του κεφαλαίου εις βάρος των μικρομεσαίων, που είναι και ο κορμός της Ελληνικής οικονομίας).
2ον). Μήπως είναι τα εκατομμύρια των ανέργων και οι αμέτρητοι ανασφάλιστοι;
Αυτοί έχουνε ξεχάσει τις πόρτες των μαγαζιών εδώ και καιρό. Τι να την κάνουνε και την Κυριακή; (Με άλλα λόγια, ανοιχτά τις Κυριακές μονάχα για τους πλουσίους! Άλλος ηθικός και κοινωνικός παραλογισμός κι αυτός!)
3ον). Μήπως είναι οι συνταξιούχοι των 300-600 ευρώ;
Η ανημποριά των άνεργων παιδιών τους, κυριολεκτικά τους έχει στραγγίσει. Τι να απομείνει για να ξοδέψουνε και τις Κυριακές; (Για τους άφραγκους συνταξιούχους φτάνει να είναι ανοιχτά τα στραγαλατζίδικα, για πασατέμπο…)
4ον). Μήπως είναι οι οικογενειακές επιχειρήσεις, οι σύζυγοι και τα παιδιά των καταστηματαρχών;
Αυτοί κι αν δεν είναι, που όχι μονάχα δεν ωφελούνται από το μέτρο, αλλά και έχουνε πάθει την μεγαλύτερη ζημιά: Τα εξαντλητικά ωράρια δοκιμάζουν πολύ σκληρά την συζυγία τους και τα παιδιά τους καταδικάζονται να ζούνε χωρίς γονείς εφτά ημέρες την εβδομάδα! (Άλλη μια έσχατη μορφή της σύγχρονης απανθρωπίας! Κρατώντας τα μαγαζιά ανοιχτά εφτά μέρες την εβδομάδα, στην ουσία, οδηγούμε όλους τους μικρομεσαίους της πολύπαθης Ελλάδας μας σε πλήρη κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση. Αυτό θέλουμε;).
Μήπως, τελικά, με την καθιέρωση εργασιακής εβδομάδας εφτά ημερών, υπηρετούνται κατά βάθος επιδιώξεις και συμφέροντα εντελώς ξένα με τις πραγματικές σημερινές ανάγκες της Πατρίδας μας;
Κύριε Διονύση, σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία στο ιστολόγιό σας.
Με τιμή
Φώτης Μιχαήλ
Αγαπητέ μου κ, Φώτη Μιχαήλ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το οποίο εννοούσα και ακόμα το πιστεύω είναι είναι να υπάρχει μια ελευθερία ατόμου, να κάνει ότι θέλει με την επιχείρησή του, ή με το μπακαλικάκι της γειτονιάς. Εάν δεν πάει κανένας να ψωνίσει θα το κλείσει.
Υπάρχουν μαγαζιά εδώ που είναι ανοικτά 24 ώρες 7 μέρες την εβδομάδα. Κι ο κάθε ένας καταστηματάρχης μπορεί να ανοίγει και να κλείνει όποτε θελήσει.
Αν δεν υπάρχουν εργάτες σημαίνει ότι το κράτος προοδεύει, και όμως αν και το κράτος προοδεύει και η ανεργία εδώ είναι 5% εν τούτοις η εργασία υπάρχει επί 24ώρου βάσεως.
Αρκεί να έχει κάποιος όρεξη για δουλειά.
Και η εργασία φέρνει την σταθερότητα, την αισιοδοξία, την οικογενειακή γαλήνη κοκ
Ωραίο το θέμα, Μίλησα μόνο από την σκοπιά της ελευθερίας του ατόμου να κάνει όπως αυτό νομίζει χωρίς να του δένουν τα χέρια από σκοπιμότητες που ευνοούν άλλους.
Χαιρετισμούς μα και με μεγάλη εκτίμηση
Καληνύχτα σας
Γαβριήλ
Οποιοσδήποτε άνθρωπος αν του ζήταγαν να δουλέψει μια μέρα παρα πάνω ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ Ντένη μου το ίδιο θα έκανε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν διασφαλιστεί ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα δουλεύουν 7 μέρες την εβδομάδα τζάμπα θα το ξανασυζητήσουμε!
Γιατί αυτή την στιγμή δουλεύουν άλλη μια μέρα για την ψυχή της γιαγιάς τους.
Την καλησπέρα μου!
Αγαπητέ μου γιατρέ και φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκινάω με τον σεβασμό που έχω πάντοτε στη θέση και γνώμη του άλλου πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο συνομιλητής μου τόσο ευγενικά διατυπώνει τη θέση του.
Όταν λέμε να ανοίγουν τα καταστήματα την Κυριακή δεν εννοούμε κα καταργήσουμε την πολιτισμική μας ταυτότητα ούτε να αγνοήσουμε τη θρησκεία μας. Πρόθεσή μας είναι να μπορέσει η πατρίδα μας να ξεκολήσει από αυτή την άσχημη θέση που την έχουν φέρει οι ανεύθυνοι πολιτικοί. Ούτε εννοούμε οι εργάτες να εργάζονται 7 ημέρες την εβδομάδα, όπως νομίζει η καλή μου φίλη Ελενα στο σχόλιό της.( Θα της απαντήσω) Θα υποχρεωθεί ο εργοδότης να προσλάβει μια άλλη βάρδια εργατων για την Κυριακή, οι οποίοι μπορούν κάλλιστα να εναλλάσονται και με άλλες μέρες.
Γιατρέ μου και φίλε μου. Οι ΗΠΑ στις οποίες ζω για 45 χρόνια, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες,ξεπέρασαν, χωρίς να καταργήσουν την θρησκεία, τα πατροπαράδοτα και την πολιτιστική τους ταυτότητα και προχώρησαν ένα βήμα πιο μπροστά και βλέπουμε το αποτέλεσμα.
Μια από τις πέντε περιφέρειες της πόλης της Νέας Υόρκης είναι η νησίδα Μανχάτταν, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του κόσμου. Πάνω σ΄αυτή τη νησίδα είναι συγκεντρωμένες όλες οι μεγάλες εμπορικές δυνάμεις του κόσμου. Χιλιάδες τα καταστήματα όπου όλα εργάζονται επί επτά ημέρες. Στο κέντρο της νησίδας υπάρχει το μοναδικό στον κόσμο μεγαλοκατάστημα Macy's με εννέα ορόφους και δύο υπόγεια, κασλύπτει ένα τεράστιο οικοδομικό τετράγωνο και έχει χιλιάδες υπαλλήλους. Είναι ανοικτό επτά ημέρες την εβδομάδα 18 ώρες την ημέρα. Στην νησίδα αυτή υπάρχουν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις, με πολλά εστιατόρια τα οποία παραμένουν ανοικτά επτά ημέρες την εβδομαδα 24 ώρες το εικοσιτετρώρο. Αν βρεθείς νύχτα στο Μανχάτταν δεν θα δεις ούτε ένα μαγαζί κλειστό. Το κτίριο Empire State είναι επισκέψιμο 20 ώρες το εικοσιτεράωρο.
Γιατρέ μου. Κανένα κράτος και κανένας λαός δεν πήγε μπροστά περιμένοντας το εξ΄ουρανού μάννα.
Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Δεν προδίδεις τη θρησκεία σου ούτε τα ιδανικά σου αν εργαστείς Κυριακή. Υπάρχουν και άλλες μέρες για ανάπαυση αλλά και για εκκλησιασμό. Προέχει να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά
Έχεις πάντα εσύ και όλη η αγαπημένη μου οικογένειά σου τη δική μου αγάπη
Προς Θεού αγαπητή μου Ελενα δεν λέω να δουλεύουν εφτά μέρες την βδομάδα ποι εργάτες. Όπως γράφω και πιο πάνω σε απάντηση του φίλου μου του γιατρού, ( και σε παρακαλώ να διαβάσεις αυτά που γράφω )να υποχρεωθούν οι εργοδότες να καλύψουν τις Κυριακές με μια ακόμη βάρδια εργατών. Μάλιστα μπορεί να γίνει αυτό που γίνεται εδώ. Να έχουν εναλασσόμενες ημέρες, έτσι ώστε να μπορούν και μια Κυριακή το μήνα που λέει ο λόγος να πάνε εκκλησιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξ΄άλλου εδώ πολλές επιχειρήσεις την κυριακάτική εργασία την πληρώνου με επιπλέον χρήματα.
Έλενα καλή μου. Πάντοτε υπήρξα ένας αγωνιστής εργάτης. Μάλιστα πάνω στο κορμί μου υπάρχει και..... πληρωμή αυτών των αγάνων. Όμως δεν μπορώ να βλέπω την δόλια την πατρίδα μου να υποφέρει επειδή κάποιοι δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμια.
Αυτά καλή μου και ελπίζω να έγινα κατανοητός.