Το τραγούδι των εκλογων.

Έχει γίνει πλέον κάτι σαν θεσμός, συνήθεια, παράδοση, την επομένη των εκλογών τα δύο κόμματα που πρωταγωνίστησαν να αρχίζουν το γνωστό τους τραγούδι.

-Παραλάβαμε χάος, δηλώνει το κόμμα που νίκησε στις εκλογές. Και εύλογα ο Έλληνας εκλογέας αναρωτιέται.
-Αφού ξέρατε ότι θα παραλάβετε χάος γιατί αγωνιστήκατε να κερδίσετε τις εκλογές; 
Απλούστατα για να παραδώσουν ερείπια μόλις αποχωρήσουν αφού αποκλείεται να γίνουν κάποιες ενέργειες ώστε να σβήσουν το χάος.
-Να φύγει η κυβέρνηση, ωρύονται οι νικημένοι την επομένη των εκλογών. 
Και φυσικά αυτό το ονομάζουν αντιπολίτευση.Να φύγει η κυβέρνηση χωρίς να της δώσουν τον χρόνο να δείξει αν μπορεί να κάμει κάτι για την χώρα και τον λαό της. 

Κι΄έτσι, μ΄αυτό τον ρυθμό και αυτήν την υπόκρουση θα πορευθούν για όσο χρονικό διάστημα παραμείνει η κυβέρνηση στην  εξουσία. Ενώ αυτή θα αγωνίζεται να παραμείνει στην εξουσία τα υπόλοιπα κόμματα θα κοιτάζουν πως θα μπορούν να σαμποτάρουν κάποιο της έργο και εν χορώ όλα μαζί θα φωνάζουν.

-Να φύγει η κυβέρνηση !!! ενώ παράλληλα θα φροντίζουν να την  στολίζουν και με διάφορα κοσμητικά επίθετα. Κυβέρνηση άχρηστη, ανάξια, κυβέρνηση προδοτών, απατεώνων, κλεφτών.Τελευταία προστέθηκε στα υποτιμητικά και κυβέρνηση του μνημονίου. Ούτε λόγος ούτε κουβέντα για κάποιο έργο. Κύριος σκοπός των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι να φύγει η κυβέρνηση. Και αντικειμενικός σκοπός της κυβέρνησης είναι να αγωνίζεται να παραμείνει στην εξουσία χωρίς να γνωρίζει γιατί. 
Οργιάζουν οι τηλεοράσεις σε εικοσιτετράωρη βάση. Ουρλιάζουν τα ραδιόφωνα όλη μέρα. Με τεράστιους τίτλους τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Και φυσικά ανάλογα με την παράταξη με την οποία για κάποιους λόγους συνδέονται. Διότι στην Ελλάδα και τα ΜΜΕ ανήκουν σε κάποιο κόμμα. Και μην ρωτήσετε το “γιατί” διότι υπάρχει φόβος να χαρακτηριστείτε σαν...εξωγήινος. 

Ας σοβαρευτούμε λιγάκι. Η πολιτική στην Ελλάδα είναι μια πάρα πολύ παρεξηγημένη έννοια. Μπορεί να πει κανείς ότι για τους πιο πολλούς είναι μια λύση στους επαγγελματικούς του προσανατολισμούς. Προσφέρει από παχυλούς μισθούς και σύντομες συντάξεις και πάρα πολλά άλλα ευεργετήματα. Έτσι λοιπόν ο κάθε άσχετος που μπορεί να συγκεντρώσει κάποιους ψήφους καταφέρνει να περάσει το κατώφλι της βουλής και το δράμα της πατρίδας  μας αρχίζει. Μπορεί άνετα; να πει κανείς ότι η ελληνική βουλή είναι ένα μωσαϊκό ανθρωπίνων επαγγελμάτων εκτός από πολιτικούς με όλη τη σημασία της λέξης. Μέσα της φιλοξενεί από γιατρούς και δικηγόρους μέχρι ποδοσφαιριστές και μπασκεμπολίστες.

Έχει ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, παρουσιαστές. Κι΄ακόμη φιλοξενεί δημοσιογράφους, στιχουργούς και ζωγράφους. Από κει και πέρα είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι μπορεί να περιμένει από μια τέτοια βουλή. Οπότε ο Έλληνας ο φουκαράς υψώνει το βλέμμα του στο Θεό και ψιθυρίζει.
-Θεούλη μου. Σε παρακαλώ λυπήσου μας και σώσε την πατρίδα μας.