Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012


Μετά τις εκλογές.

Είναι γεγονός ότι σε τούτες τις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012 ο ελληνικός λαός ψήφισε με οδηγό το σύνδρομο της φοβισμένης ελπίδας. Διότι αναμφισβήτητα ο φόβος και η ελπίδα ήσαν τα δυό συναισθήματα που κυριάρχησαν στην σκέψη της ψήφου.

Η χαώδης πολιτική και κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα δεν ήταν δυνατόν να δώσουν τίποτε άλλο στον Έλληνα ψηφοφόρο από τα δύο αυτά συναισθήματα. Έτσι η δεύτερη θέση που κατέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει λογικά να χαρακτηριστεί σαν ο φόβος μπροστά στην ελπίδα. Και επειδή η ΝΔ δεν επέτυχε ούτε καν την οριακή πλειοψηφία, ποιά θα είναι η συνέχεια;

Παρακολούθησα και τα τρία τηλεοπτικά κανάλια στα οποία έχω πρόσβαση, ΑΝΤ1, ΕΡΤ, και ΑLFA. Είδα τους περισσότερους αναλυτές να συμφωνούν σε μια πιθανή συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ-ΑΡΙΣ. Κι΄επειδή η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της αναμονής, ούτε και της επιτρέπεται, για πολλούς λόγους,  μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση, θα πρέπει οπωσδήποτε το ταχύτερο να σχηματιστεί μια κυβέρνηση η οποία θα μπορεί να στέκεται απέναντι στους εταίρους της Ευρώπης.


Και παρ΄όλο που δεν ανήκω ιδεολογικά σε κανένα από αυτά τα τρία κόμματα οφείλω να ομολογήσω ότι την λύση αυτή την βλέπω σαν την πλέον ικανή να φέρει σε κάποιο ίσιο δρόμο την χώρα. Για το καλό της πατρίδας, Αρκεί να συμφωνήσουν. 


Είναι αποδεδειγμένη η σοβαρότητα του Φώτη Κουβέλη - με μόνο ατόπημα την συμμετοχή στο κόμμα του της Μαρίας Ρεπούση, ένα πρόσωπο ανεύθηνο -  κι΄είναι δεδομένη η ευθύνη των Σαμαρά, Βενιζέλου να αλλάξουν σκέψη και νοοτροπία, για το καλό της χώρας, από τη στιγμή μάλιστα που φέρουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την σημερινή κατάντια της. Να σκεφτούν ότι η τύχη της πατρίδας μας βρίσκεται στα χέρια τους.


Εκλογικό φαινόμενο η 4η θέση που κατέλαβαν οι ανεξάρτητοι Έλληνες, από τους οποίους, φυσικά, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα μετά τις ακραίες προεκλογικές δηλώσεις του Καμμένου.


Η Αλέκα Παπαρήγα κατάφερε ένα ακόμη πλήγμα στο ΚΚΕ. Θα πρέπει κάποτε να καταλάβει ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει πλέον στο κόμμα. Κι΄είναι ώρα να πάρει το δρόμο της εξόδου. Αλλά και όποιος καθήσει στη θέση της θα πρέπει να καταλάβει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και θα πρέπει και το κόμμα να αλλάξει την οδό της πλέυσης του. Χρειάζεται εκσυχρονισμό.


Λυπηρό, που για μιά ακόμη φορά οι Έλληνες ψηφοφόροι έδωσαν στη Χρυσή Αυγή εισιτήριο εισόδου στη Βουλή. Είδαν και έζησαν τη δράση αυτής της εγκληματικής ομάδας κατά την προεκλογική περίοδο. Τους είδαν να απειλούν, να χτυπούν, να δέρνουν, να επιτίθενται σε πολίτες, να καταστρέφουν εκλογικά κέντρα, να υμνούν τον ναζισμό, να δοξάζουν τον Παπαδόπουλο. 


Κι΄ακόμη να απειλούν δημόσια, κυνικά και προκλητικά ότι μέσα στη Βουλή θα χρησιμοποιήσουν τη βία και το ξύλο σε όσους διαφωνούν μαζί τους. Και τους ψήφισαν. Είναι λυπηρό. Ας ετοιμαστούμε για σκηνές τριτοκοσμικές που οπωσδήποτε θα δούμε μέσα στη Βουλή των Ελλήνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου