Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Οι Εθνικόφρονες



Αυτοί που επιμένουν να υμνούν τον φασισμό.



Ακόμη και τη σημαία μας βεβήλωσαν
Είναι δυο τρία χρόνια τώρα που κάποια ονομαζόμενη Ένωση Εθνικοφρόνων Ελληνο-Αμερικανών επιμένει να ξεθάβει μνήμες ολέθριες για την πατρίδα μας δημοσιεύοντας μια αγγελία στην Εφημερίδα με το στερεότυπο Ζήτω ο Μεταξάς Ζήτω η 4η Αυγούστου υμνούντες με τον τρόπο αυτόν την γέννηση του φασισμού στην Ελλάδα. Κι΄αυτό συμβαίνει κάθε 28η του Οκτώβρη, που εμείς οι μη εθνικόφρονες Έλληνες, κατά τη γνώμη τους, γιορτάζουμε τη μεγάλη νίκη του λαού της πατρίδας μας ενάντια στον φασισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ.
Ειλικρινά αναρωτιέμαι προς τι αυτή η αναφορά στον φασίστα Μεταξά και την φασιστική 4η Αυγούστου, αφού αυτή η μέρα, η 28η του Οκτώβρη,  ανήκει δικαιωματικά μόνο στο λαό της πατρίδας μας;  Στον λαό, που ενάντια στον φασισμό έγραψε σελίδες δόξας στα βουνά της Αλβανίας. Αναρωτιέμαι γιατί αυτοί οι κύριοι επιμένουν να διαχωρίζουν εαυτούς αποκαλούμενοι εθνικόφρονες. Όλα αυτά ζωντανεύουν στη μνήμη μου τη δεκαετία του 1950, τότε που οι αυτοαποκαλούμενοι εθνικόφρονες σκότωναν αυτούς, που κατά τη γνώμη τους δεν ήσαν εθνικόφρονες διότι «κάποιοι» πλήρωναν μια λίρα το κεφάλι. Δεν γνωρίζω πως μετρούσανε την εθνικοφροσύνη τους αυτοί οι κύριοι και πως την μετρούν και σήμερα. Εμείς την μετρούσαμε και τη μετράμε με το αίμα που έχουμε δώσει για την πατρίδα μας.
Ο Μεταξικός φασισμός σε όλο του το μεγαλείο
Λυπάμαι που θα χαρακτηρίσω σαν ανιστόριτους τους κυρίους αυτούς, αλλά έτσι είναι. Διότι αν είχαν μπει στον κόπο να ξεφυλλίσουν για λίγο την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας θα μάθαιναν ότι η 4η Αυγούστου δεν προσέφερε καμμιά σελίδα δόξας στη χώρα μας. Αντίθετα έγραψε σελίδες ντροπής και αίσχους.
Αν είχαν μελετήσει λίγο την ιστορία της χώρας μας θα γνώριζαν ότι το ΟΧΙ ανήκει στον ελληνικό λαό. Μόνο που ο ήρωάς τους, ο Μεταξάς το είπε γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει τις πόρτες της Ελλάδας στους Ιταλούς.
Ο ιδρυτής  του ελληνικού φασισμού
Να τους πω ότι ο Λίνκολν Μακ Βέϋ, Αμερικανός πρόξενος στην Αθήνα εκείνη την εποχή και γνώστης όλων των πραγμάτων, είχε εκμυστηριευτεί στον δημοσιογράφο Κώστα Σισμάνη τα εξής «Αν ο Μεταξάς έλεγε το ναι στους Ιταλούς την άλλη μέρα θα ήταν νεκρός.» Αυτά αναφέρονται στο βιβλίο του Σισμάνη,
«Ένα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο», εκδόσεις ΛΜΝ 1982 Αθήναι.
Σήμερα, που για μια ακόμη φορά το άγριο θηρίο του φασισμού, χτυπάει απειλητικά τις πόρτες του κόσμου, σήμερα που η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής προσπαθεί να μετατρέψει την πατρίδα μας σε μια χώρα δολοφωνιών και εγκλημάτων, σήμερα που όλοι εμείς οι παλαιοί ξαναθυμώμαστε τη φοβερή θηριωδία των κατοχικών δυνάμεων του Χίλτερ και του Μουσσολίνι στην πατρίδα μας, έχουμε υποχρέωση, αν την αγαπάμε, να λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις νέες φασιστικές απειλές που μόνο κακό θα φέρουν στον τόπο μας.
Αυτοί οι αφανείς ήρωες είπαν το ΟΧΙ
Κάθε 28η του Οκτώβρη και κάθε εθνική μας επέτειο, ας θυμώμαστε τα παιδιά του λαού που άφησαν τα χέρια τους, τα πόδια τους, τη ζωή τους στα βουνά της Αλβανίας. Γιατί αυτοί είναι οι ήρωες. Οι αθάνατοι ήρωες. Αυτοί είπαν το ΟΧΙ. Και σ΄αυτούς έχουμε υποχρέωση να φωνάζουμε ένα «Ζήτω»



3 σχόλια:

  1. Εχεις απόλυτο δίκιο Ντένη μου σ όσα γράφεις,το ΟΧΙ ειπώθηκε εξ ανάγκης αλλά βροντοφωνάχτηκε απο έναν Λαό ολόκληρο,που θυσίασε τη σωματική του ακεραιότητα στο βωμό της Ελευθερίας της Πατρίδας.Αλλά απο ποιούς περιμένεις αναγνώριση και γνώση της Ιστορίας; Οι ίδιοι οι Βουλευτές της ΧΑ είναι χάρμα αγραμματοσύνης στις ομιλίες στους στο Κοινοβούλιο. ΑΠο τους αγράμματους περιμένεις να γνωρίζουν ιστορία;Κια δυστυχώς τους ακολουθούν νέα παιδιά και ενστερνίζονται Ο,τι τους πιπιλανε στην προπαγάνδα. Μεγάλο όπλο η προπαγάνδα και το μη περιθώριο ελεύθερης σκέψης και κρίσης και δυστυχώς υπάρχει και σ άλλους χώρους
    Καλό σου ξημέρωμα κι ας ελπίσουμε ένα φωτεινό ξημέρωμα και για την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ σωστά τα επισημαίνει όλα αγαπητή μου Χαρά.
    Δυστυχώς τα συμφέροντα της πατρίδας μας αλλά και η ιστορία μας έχουν όλα θυσιαστεί στις απαιτήσεις των επίορκων πολιτικών οι οποίοι έχουν καταστέψει τη χώρα μας.
    Ο Θεός να μας βοηθήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι να πω κιεγώ, Παίρνω ως βάση την προσωπική μου πείρα χωρίς πολιτικές αποχρώσεις,
    το επαναλαμβάνω ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ.
    1939-1940 πήγαινα σχολείο στην Πρώτη μικρή (έτσι την λέγανε τότε)
    υπήρχε τάξη στο σχολείο, ήμασταν ντυμένοι σκαπανείς μια φορά την εβδομάδα, με καπέλο μπλε δίκοχο και ένα κάτι τι σαν στέμμα.
    μας κάνανε γυμναστικές ασκήσεις είχαμε και το αρχισκαπανέα ο οποίος μας δίδασκε (στη γυμναστική)

    Τραγουδάγαμε:
    Στην γλυκιά μας την πατρίδα
    Την τρανή και ιστορική,
    Συ απόμεινες Ελπίδα
    Νεολάια Ελληνική.
    ..................
    Αν και δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα εν τούτοις μας έφερναν κινηματογραφική μηχανή που λειτουργούσε με μπαταρίες και βλέπαμε σκηνές βουβές από τα ζώα της ζουγκλας κλπ...


    Επίσης στο σχολείο και σε κάθε γωνιά των δρόμων η φωτογραφία του Μεταξά με την λεζάντα: ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΑΛΙΕΡΓΕΙΤΗ...
    Τότε λεγόταν ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ.
    ΜΕΤΑ ΗΡΘΕ ΤΟ ΧΑΟΣ
    Επαναλαμβάνω 6-7 χρονών παιδί καμία πολιτική ΧΡΟΙΑ, ούτε ήξερα ούτε με ενδιέφεραι, ΜΕΤΑ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΚΑΚΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ η φυγή μας για μια μπουκιά ψωμί, κακά που τα πληρώνουμε μέχρι Σημερα...


    όλα αυτά είναι από προσωπικές μου αθώες εμπειρίες οι οποίες είναι γραμμένες στο μυαλό μου, όμως δεν μου λύνουν την απορία το ΓΙΑΤΙ;

    Φίλε Ντένη νάσαι καλά

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή