Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

“ Παιδιά, της Ελλάδας παιδιά”

“Παιδιά, της Ελλάδας παιδιά, που σκληρά πολεμάτε.” Κάθε χρόνο τις μέρες τούτες στο νου μου έρχεται, θεία μελωδία, το τραγούδι τούτο της αλησμόνητης Σοφίας Βέμπο. Της μεγάλης Σοφίας Βέμπο. Της τραγουδίστριας της νίκης όπως της χάρισαν το όνομα. Ένα όνομα που το άξιζε, ένα όνομα που το κέρδισε με το θάρρος της και την λεβεντιά της αφού έφτασε στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας για να σταθεί πλάί στα παιδιά της Ελλάδας, που στ΄αλήθεια τόσο σκληρά πολεμούσαν. Κείνα τα παιδιά.
Τα παιδιά, που κάποιο πρωινό του Οκτώβρη, σαν τα φώναξε η πατρίδα, παράτησαν τη μάνα τους, το σπιτικό τους, παράτησαν γυναίκες παιδιά και με τ΄όπλο στο χέρι έτρεξαν πάνω στης Αλβανίας τα βουνά τα χιονισμένα για να πουνε ένα βροντερό όχι σ΄αυτούς τους εχθρούς, που τόσο ύπουλα και τόσα άτιμα θέλησαν να πατήσουν τ΄άγια χώματα της πατρίδας μας. Θέλησαν να σκλαβώσουν τη χώρα μας.
Μ΄ ένα όπλο στο χέρι, κείνα τα παιδιά, με μια χλαίνη μισοτριμένη και με τρύπιες τις αρβύλες τους βρέθηκαν πάνω στα χιονισμένα βουνα της Αλβανίας για την τιμή και την δόξα της πατρίδας. Κείνα τα παιδιά. Κείνα τ΄αμούστακα παιδιά, που αψήφησαν τα πάντα μπροστά στην τιμή, μπροστα στην αξιοπρέπεια, μπροστά στην λεφτεριά. Κείνα τα παιδιά που νηστικά και ξεπαγιασμένα πήραν να γράφουν σελίδες δόξας. Κείνα τα παιδιά που άλλαξαν την ιστορία του κόσμου. Κείνα τα παιδιά που έκαμαν ακόμη και τον σκληροτράχηλο Τσώρτσιλ να πει – έστω κι΄αν δεν το πίστευε- ότι.
“Οι Έλληνες δεν πολεμούν σαν ήρωες. Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες.”
Κείνα τα παιδιά, που σαν τέλειωσε ο πόλεμος, γύρισαν – όσα γύρισαν - σεμνά και ταπεινά και είπαν μόνο.
“Κάναμε το καθήκον μας.”
Tόσο απλά.



Τούτα τα παιδιά, τα σημερινά παιδιά της Ελλάδας, ψάχνω να βρω αν μοιάζουν με κείνα τα παιδιά του ΄40।



Τούτα τα παιδιά σήμερα που είναι αμφίβολό αν θα μπορέσουν σε ώρα ανάγκης να ξαναγράψουν σελίδες δόξας σαν εκείνα τα παιδιά του ΄40. Τούτα τα παιδιά που αδιαφορούν εγκληματικά για την έννοια πατρίδα, Τα παιδιά που κυκλοφορούν στους δρόμους χωρίς κανένα ιδανικό, χωρίς κάποιο όραμα, χωρίς σκοπό. Τούτα τα παιδιά που η κοινωνική τους αντίδραση είναι η κουκούλα και όλα όσα μπορούν να γίνουν φορώντας μια κουκούλα. Τούτα τα παιδια που ικανοποιούνται μ΄έναν φραπέ, ένα καπουτσίνο κι΄ένα τσιγάρο. Άραγε τι θα μπορέσουν να κάμουν τούτα τα παιδιά αν η πατρίδα τους το ζητήσει; Όμως ίσως πολύ σωστά τούτα τα παιδιά να αναρωτηθούνε. Για ποιά πατρίδα; Πότε την είδαμε; Και πότε η πατρίδα αυτή έσκυψε πάνω μας με κάποιο ενδιαφέρον; Μήπως τούτα τα παιδιά έχουν κάποιο δίκιο;

10 σχόλια:

  1. Σήμερα περισσότερο απο ποτέ πρέπει ν ακουσθεί βροντερό αυτό το ΟΧΙ.
    Οσο για την νεολαία μας αγαπητέ μου Ντένη,θέλω να πιστεύω οτι και όνειρα έχει και δυνατότητες,όσο κι αν η Πατρίδα δε στάθηκε στο πλευρό της αλλά απέναντι.
    Μακάρι αυτά τα παιδιά να μην χρειασθεί ποτέ να αποδέιξουν οτι διαθέτουν το τσαγανό που τους αμφισβητείς.
    Με εκτιμηση
    Χαρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πατέρα γιατί χτυπάν οι καμπάνες;

    Πήραμε την Κορυτσά παιδί μου,
    Οι αφήσεις είχαν γεμίσει τα καφενεία, όχι τις κολόνες καθότι δεν υπήρχε ηλεκτρισμός...

    Και το γραμόφωνο με ένα κουρδιστίρει με προσοχή να μη σπάσει!



    Θυμήσεις καθεαυτό ζωντανές παιδικές γεμάτες χρώμα....

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΥΡΙΕ ΝΤΕΝΗ ΜΟΥ. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΩΣ ΛΑΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΥΡΙΩΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΕΙΡΙΣΜΩΝ. ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΒΡΟΜΑΕΙ ΤΟ ΨΑΡΙ.
    ΠΟΛΛΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ντένη μου χρόνια πολλά .Η Ελλάδα ποτέ, δεν πεθαίνει τραγουδούσαμε εμείς όταν είμαστε μαθητές ,σήμερα τραγουδούν Τσιτσάνη και Θεοδωράκη και όποιος μιλήσει για πατρίδα είνα χουντικός και Σωβινιστής...Τα νέα παιδιά έχουν ξεφύγει .ευτυχώς όχι όλα, γιατι οι πολιτικοί προσπαθούν να τα αφελληνίσουν..έχετε ρίξει μιά ματιά έδώ και χρόνια στα βιβλία της ιστορίας τους ; Είναι τρομακτικά ανιστόριτα.Όσο και να προσπαθούν το κύτταρο τους είναι ελληνικό και κάποια μέρα θα ξυπνήσει και τότε θα έχουν εκπλήξεις......Παρακολούθησες τις παρελάσεις τι έκαναν ,δεν χαιρέτισαν κανένα ,φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια με το χέρι ψηλά γροθιά....κάπου τους πέταξαν αυγά και γιαούρτια ...χρόνια πολλά σε όλους....καλή σου μέρα . Κάτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαρά μου καλή μου
    Τελειώνοντας το κείμενό της ανάρτησης, όπως μπορείς να δεις, δίνω κάποιες δικαιολογίες στα σημερινά παιδιά. Η ευθύνη της πατρίδας γι΄αυτά είναι μεγάλη. Όμως με κανέναν τρόπο δεν θα δικαιολογήσω την κουκούλα και τα όσα κρύβει αυτή. Η γενιά μου αγωνίστηκε σκληρά όμως κανείς μας δεν σκέπασε το πρόσωπό του. Ούτε κρύψαμε τα ονόματά μας. Για ένα λόγο. Ξέραμε γιατί αγωνιζόμαστε και ξέραμε πως έπρεπε να αγωνιστούμε. Εκεί είναι η διαφορά μας.
    Την αγάπη μου πάντα καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι αυτές οι μέρες φίλε Γαβρίλη που προσφέρονται για να γυρίζουμε λίγο πίσω τη ζωή μας και να θυμώμαστε. Το λέω καθήκον μας αυτό. Αλλοίμονο στους λαούς που λησμονούν την ιστορία τους.
    Σαν κι΄εσένα θυμάμαι κι΄εγώ πολλά από κείνη τη μέρα.
    Νάσαι καλά φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητή μου Μαριάνθη καλησπέρα.
    Και σε σένα χρόνια πολλά για τη μεγάλη μέρα.
    Πάντοτε τιμάμαι το ΟΧΙ που είπε ο λαός μας ενάντια στον φασισμό και είμαι περήφανος που ανήκω στην γενιά που πολεμήσαμε το φασισμό σε όλες τους τις μορφές που θέλησε να παρουσιαστεί στην πατρίδα μας.
    Όσο για τα σημερινά παιδιά είναι αλήθεια πως φταίνε όλοι. Όμως κι΄αυτά δεν προσπαθούν. Αρκούνται σ΄αυτά που μπορούν να βρουν και όχι σ΄αυτά που πρέπει να βρούν.
    Νάσαι καλά καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατερίνα μου
    Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη.
    Στ΄αλήθεια κείνα τα παιδιά που τραγουδάει η Βέμπο είναι αθάνατα
    Νάσαι καλά καλή μου φίλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κάτε μου καλή μου
    Πολύ σωστά όσα λες.
    Είναι γεγονός και το ξέρουμε όλοι μας ότι για την κατάντια της πατρίδα μας και του λαού της φταίνε αυτοί οι αλήτες οι πολιτικοί.
    Όμως, όπως γράφω και στους άλλους πιό πάνω.ό τρόπος που τους αντιμετωπίζουμε δεν είναι ο ενδεδειγμένος.
    Δεν χρειάζονται οι κουκούλες, που το μόνο που μαρτυράνε είναι η έλλειψη θάρρους. Πόλεμο φανερό θέλουν και σκληρό. Αυτούς θα πρεπέι να στιγματίζει η νεολαία μας και όχι να λεηλατεί τις περιουσίες των βιοπαλαιστών.
    Καλησπέρα από την πρώιμα χιονισμένη Νέα Υόρκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή