Η νεολαία.

Είναι το μέλλον αλλά δεν έχει μέλλον

“Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποχρέωση σε μια κυβάρνηση
aπό το να δικαιώσει τους πόθους των νέων ανθρώπων.”
Θίοντορ Ρούζβελτ. (Πρόεδρος των ΗΠΑ)


Ο Θίοντόρ Ρούζβελτ εκτός από ένας επιτυχημένος πρόεδρος των ΗΠΑ, αναμφισβήτητα υπήρξε κι΄ένας μεγάλος οραματιστής। Ένας πολιτικός που είχε την ικανότητα να βλέπει πολύ μπροστά। Ένας ηγέτης μου γνώριζε να κυβερνά. Είναι αυτός, που με τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του κατάφερε να βγάλει τις Ηνωμένες Πολιτείες από την καταστροφική οικονομική κρίση του 1929 και να την οδηγήσει στην ευημερία. Είναι αυτός που έφτιαξε την μεγάλη Αμερική, Και φυσικά, μέσα στην μεγάλη ακτίνα των οραματισμών του ήταν αυτός που μπόρεσε να δει ότι ένα κράτος αν θέλει να προοδεύσει θα πρέπει οποσδήποτε να ποντάρει το μέλλον του στην νεολάια, στους νέους ανθρώπους. Σ΄αυτούς που αν ιδωθούν σωστά, αν προετοιμαστούν σωστά και αν χρησιμοποιηθούν σωστά η χώρα τους με ασφάλεια θα οδηγηθεί στον δρόμο της προόδου.

Κι΄αυτή του την σκέψη, αυτή του την πίστη προς τη νεολαία, την άφησε παρακαταθήκη σε όλους αυτούς που θα ήθελαν να είναι οι ηγέτες της δικής τους χώρας.
Δυστυχώς στη δική μας χώρα, στην Ελλάδα, αυτό το μήνυμα του Ρούζβελτ δεν έφτασε ποτέ. Όχι μόνο τώρα, που η οικονομική κρίση και η ανικανότητα των πολιτικών της την έχουν οδηγήσει στο χείλος της αβύσσου, αλλά παντοτε για όλους τουςπολιτικούς όλων των παρατάξεων, όλων των αποχρώσεων και όλων των κομμάτων η νεολαία ήταν ένα είδος ανάγκης και ποτέ δεν ήταν το μέλλον της χώρας. Κανείς από όλους αυτούς δεν στήριξε το μέλλον της πατρίδας μας στη νεολαία. Κανείς δεν έδωσε την ευκαιρία στην νεολαία. Κανείς δεν πίστεψε στη νεολαία, Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τη νεολαία. Αντίθετα.Όλοι τους είδαν τη νεολαία σαν μια λύση στις δύσκολες στιγμές κι΄όχι σαν μια δύναμη για το μέλλον. Αποτέλεσμα. Κατάφερναν πάντοτε να φτιάνουν μια νεολαία χωρίς μέλλον, χωρίς οράματα, χωρίς στόχους. Μια νεολάια που δεν γνώριζε ποιά είναι η αποστολή της, ποιό είναι το καθήκον της, ποιός είναι ο προορισμός της. Μιά νεολαία που, απλά, ήθελαν να την χρησιμοποιούν. Μια νεολαία πο το μόνο που έχει μάθει είναι να αγωνίζεται για να επιζήσει και να αδιαφορεί για όλα τα άλλα. Αδιαφορεί ακόμη και γι΄αυτή την ίδια την πατρίδα της και κατά χιλιάδες οι νέοοι αποφασίζουν και παίρνουν τους δρόμους της ξενητιάς.
Δυστχώς η νεολαία της Ελλάδας από πολλά χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη της. Από μέρος του κράτους και των υπευθύνων δεν υπάρχει καμμιά προοπτική, κανένα ενδιαφέρον γι¨αυτό το τόσο πολύτοιμο κομμάτι της πατρίδας μας. Νέοι επιστήμονες με δύο και τρία διπλώματα, με διδακτορικό καμμιά φορα, κάνουν διανομή πίτσας και ψήνουν σουβλάκια. Κάποιοι άλλη βλέπουν την μετανάστευση σαν μόνη λύση. Και κανείς από τους πολιτικούς και τους υπεύθυνους της χώρας δεν δείχνουν να γνωρίζουν τι γίνεται. Ποιό δράμα παίζεται. Τι θα γίνει.
Κάποιο πρωί η Ελλάδα θα ζητάει τους νέους της Και δεν θα ξέρει και η ίδια που έχουν πάει. Τότε όμως θα είναι πολύ αργά.