Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Εμείς οι πρόεδροι

Μετά από εκείνο το ανεπανάληπτο, εμείς οι βουλευτές, της νεοδημοκράτησας βουλευτίνας Φωτεινής Πιπιλή, ένα ακόμη “εμείς”κυριαρχεί ανάμεσα στους Έλληνες. Εμείς οι πρόεδροι. Το έχουμε αυτό το κουσούρι εμείς οι Έλληνες. Το εμείς. Και το χρησιμοποιούμε με πρώτη ευκαιρία. Εμείς οι Νεοδημοκράτες χασκοχαμογελάει η Ντόρα. Εμείς οι λαϊκοί αγωνιστές, διαφημίζεται η Αλέκα μας. Την ξέρετε την Αλέκα; Εμείς οι Πρόεδροι, λένε όσοι έχουν φορτωθεί τον τίτλο του προέδρου. Κι΄είναι αμέτρητοι. Στα δέκα εκατομύρια των κατοίκων της Ελλάδας τα εφτά εκατομύρια είναι πρόεδροι. Πρόεδροι διαφόρων μεγεθών και σχημάτων. Γενικώς είναι πρόεδροι, Τελικά αδέλφια μου εμείς οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι γιά πρόεδροι.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τους περισσότερους προέδρους. Από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους προέδρους των κομμάτων μέχρι πρόεδρο της Επιτροπής γιά την επιδιόρθωση του υπονόμου της γειτονιάς. Γιατί συμβαίνει και αυτό. Μόλις χαλάσει ο υπόνομος της γειτονιάς αμέσως σχηματίζεται μιά επιτροπή που θα αναλάβει να κινηθεί γιά την επιδιόρθωση. Πρώτη δουλιά της επιτροπής να εκλέξει τον πρόεδρό της. Πρώτη δουλιά του προέδρου να αρχίσει να διαφημίζει το αξίωμά του.
-Είμαι ο πρόεδροςε της επιτροπής επιδιόρθωσης του υπονόμου
Και αρχίζει να νοιώθει κάτι σαν.......τον Ομπάμα της γειτονιάς.
-Καλημέρα πρόεδρε , σαν μπαίνει στο καφενείο.
-Καλημέρα πρόεδρε ανταπαντάει στον άλλον γιατί κι΄αυτός συμβαίνει να είναι πρόεδρος.
-Δεν βλέπω τον πρόεδρο, ρωτάει γιά έναν άλλον πρόεδρο.
-Πετάχτηκε στο γραφείο του προέδρου, τον πληροφορούν
Στους πέντε Έλληνες οι τέσσερεις είναι πρόεδροι. Κι΄είχε δίκιο κάποιος που είπε κάποτε ότι αν μπεις σε μιά αίθουσα και φωνάξεις κύριες πρόεδρε οι μισοί θα γυρίσουν να δουν ποιός τους φωνάζει.
Ο τίτλος του προέδρου είναι ένας τίτλος που αρέσει πολύ στους Έλληνες. Και τον επιζητούν όλοι. Έτσι όταν συγκροτείται μιά ομάδα Ελλήνων δεν τους απασχολεί το αντικείμενο με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθούν. Πρωτίστως τους απασχολεί να εκλέξουν τον πρόεδρό τους. Και εκεί, στην εκλογή τελειώνουν όλα. Το έργο της ομάδας κάποτε, αργότερα θα τους απασχολήσει. Γιά την ώρα έχουν τον πρόεδρό τους με τον οποίον όλοι γκρινιάζουν και αγωνίζονται να τον πετάξουν γιά να εκλεγεί στην θέση του άλλος πρόεδρος,.
Κάποτε ο αξέχαστος Χάρρυ Κλιν είχε πει. Στην Ελλάδα αν πετάξεις πέτρα θα χτυπήσεις ή σκύλο ή πρόεδρο. Και δεν είχε άδικο.
Αν συναντήσεις στο δρόμο κάποιον Έλληνα που φέρει το προεδρικό αξίωμα μην διανοηθείς να τον προσφωνήσεις με το όνομά του. Α! Πα!πα!πα! Όχι! Μόνο κύριε πρόεδρε θα τον προσφωνήσεις
Το προεδρικό αξίωμα λοιπόν είναι κάτι που αρέσει πάρα πολύ στους Έλληνες. Δεν έχει σημασία με τι θα ασχοληθούν. Εκείνο που μετράει είναι ότι πλέον έχει πάρει τα αξίωμα του προέδρου. Θα τυπώσει κάρτες με τον τίτλο του Πρόεδρος. Θα βάλει καινούργια ταμπέλα στην πόρτα του σπιτιού του που θα γράφει Πρόεδρος. Θα ζητήσει να το γράψουν δίπλα στο όνομά του στον τηλεφωνικό κατάλογο. Πρόεδρος.
Αδέλφια μου, το έχω παράπονο που δεν κατάφερα ποτέ στη ζωή μου να γίνω κάποιος πρόεδρος και δεν ξέρω πως ακριβώς νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι. Οι Πρόεδροι. Πάντως αν κρίνω από το ύφος του προσώπου τους θα πρέπει να νοιώθουν πολύ όμορφα. Βέβαια έχουν φροντίσει ώστε αν καμμιά φορά τελειώσει το προεδριλίκι τους να μην χασουν αυτή την χαρά, αυτή τη δόξα. Παραμένουν πλέον σαν....πρώην πρόεδροι, Δεν είναι και λίγο! Ο πρώην πρόεδρος σου λέει ο άλλος. Υπάρχει βέβαια και ο τίτλος επίτιμος Επίτιμος πρόεδρος. Όμως στην Ελλάδα επίτιμος πρόεδρος είναι μόνο ένας. Ο δράκουλας ο Μητσοτάκης.

9 σχόλια:

  1. Λέγονται και αλλιώς οι πρόεδροι στην γλώσσα της αργκό: "Τζάμπα μάγκες" Από φιγούρα οι Έλληνες πρώτοι. ΠΟιος θα παράγει να δούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγσπητέ μου Φαίδων.
    Φαίνεται πως κι' εσύ σαν και μένα δεν γνώρισες ποτέ το αξίωμα του οποιουδήποτε προέδρου γι΄αυτό και η απέχθειά σου προς το ευγενές προεδρικό αξίωμα. Πρόεδρος, σου λέει ο άλλος, Φαίδων. Μεγάλο πράμα!!
    Νάσαι καλά φίλε.
    Α! Και κάτι άλλο. Είσαι ο χιλιοστός επισκέπτης του καφενείου.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γειά σας κύριε Kontarini
    καλώς σας βρήσκω και ευχαριστώ για την πρόσκληση.
    Να σας θυμήσω..έχουμε και τους "μεγάλους"
    Αν κάποιος φωνάξει:Γειά σου ρέ Μεγάλε στο δρόμο όλοι θα γυρίσουν τα κεφάλια τους να απαντήσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Ντένη πάρα πολύ καλά τα λές ,αλλά ξέχασες και το διευθυντιλίκη. Όλοι αυτοί φίλε μου πρόεδροι,διευθυντές ταμείων , υπουργείων, συνεταιρισμών ,δήμων, σωματείων,συνδικάτων έφεραν την οικονομική κατάρευση που βρισκόμαστε σήμερα .Όλοι τους δικούς τους βόλευαν και βολεύουν και το ρουσφέτι, πάει σύννεφο όπως και τα κοντύλια της εοκ και η φτώχεια των ταμείων ασφάλησης ,ενω΄οι Αττική έχει γεμίσει βίλες από το αίμα του κοσμάκη και λόγια, λόγια ,λόγια,μας χόρταν οι ιθύνοτες αλλά τις τσέπες γεμάτες.Αυτά δυστυχώς είναιτα κακά του Έλληνα το προεδριλίκη ,το διευθυντιλίκη και η φαγωμάρα μεταξύ τους.Πώς να δεί άσπρη μέρα ετούτος ο τόπος .την αγάπη μου Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή μου Κατερίνα.
    Τα γνωρίζω όλα αυτά που λες αλλά πρόθεσή μου είναι να σατυρίσω αυτό το ΕΜΕΙΣ που έχουμε φορτωθει
    και προτίθεμαι να το εκδόπσω και σε βιβλιο.
    Ήδη έχω ολοκληρώσει το Εμείς οι Έλληνες, Εμείς οι βουλευτές, Εμείς οι συνδηκαλιστές και άλλα.
    Σ΄ευχαριστώ γιά την επίσκεψη
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητή μου Ελίτσα.
    Καλώς ήρθες στο Καφενείο. Είσαι πάντα καλοδεχούμενη και πάντα θα υπάρχει ένα καφεδάκι γιά σένα.
    Όπως γράφω και πιό πάνω στην Κατερίνα πρόθεσή μου είναι η σάτυρα κάποιων καταστάσεων στην πατρίδα.
    Θα χαρώ να σε δω και στα http://eftanhsa.blogspot.com
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε Ντένη, Στα ποντοπόρα βαπόρια, ήμουνα σύμφωνα με τους αγγλικούς τίτλους Chief Steward,
    Αλλά θαλασσοπνιγόμουνα για να βγάλω ένα μεροκάματο, ψωμί πικρό αρμυρό, για χρόνια, για πολλά χρόνια, μετά για να βγάνω το μεροκάματο να ζήσω να υπαρχω σαν άνθρωπος γύριζα σε όλα τα κράτη του κόσμου.
    Για 22 ολόκληρα χρόνια δεν είδα ας πούμε άσπρη μέρα και όχι μόνο αλλά δεν μου θεωρούσαν και το ελληνικό διαβατήριο, έπρεπε λέει να πάω στην Ελλάδα,με υπεχρέωσαν να κοιτάξω αλλού.
    Δι αυτό δηλώνω αναρμόδιος για ότιδήποτε έχει να κάνει με πολιτικά κόμματα και θεωρείες.
    Κανένας από αυτούς ΔΕΝ ενδιαφέρθηκε ΠΟΤΕ του να με ρωτήσει αν έχω να φάω, το μόνο που έκαναν όλοι τους ήταν να μας διώξουν από το μέρος που γεννηθήκαμε σαν μια βαλβίδα ασφαλείας για να ζήσουν οι υπόλοιποι, δηλαδή αυτοί οι ίδιοι.
    Νάσαι καλά φίλε

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε Γαβρίλή
    Αυτή είναι η άποψή σου, η γνώμη σου γιά τα Κοινά και από μένα είναι απολύτως σεβαστή, έστω και αν διαφωνώ μαζύ σου.
    Κι'εμένα αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι με οδήγησαν στα ίδια μονοπάτια με τα δικά σου όμως εγώ δεν τους το συγχωρώ. Υπάρχω γιά να έχω κάθε στιγμή το διακαίωμα να τους κρίνω.
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή