Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Μια άγρια δολοφονία διαρκείας.



Ας μην παρεξηγηθώ για τον τίτλο των όσων γράφω, αλλά εγώ έτσι είδα και έτσι κατάλαβα το τέλος που είχε ο εικοσάχρονος άτυχος σπουδαστής της Γαλακτοκομικής Σχολής των Ιωαννίνων, Βαγγέλης Γιακουμάκης. Άγρια δολοφονία διαρκείας. Και τονίζω το διαρκείας γιατί επί δυο χρόνια και σε καθημερινή βάση των δολοφονούσαν, οι γνωστοί με το όνομα Κρητικοί συμφοιτητές του. Επί δυο χρόνια υποβαλλόταν σε βασανιστήρια και εξευτελισμούς από μια ομάδα νεαρών συμφοιτητών του που, πράμα παράδοξο, συνέβαινε να κατάγονται από το ίδιο νησί με τον Βαγγέλη. Από την Κρήτη. Έχει συγκλονίσει όλη την Ελλάδα, αλλά και τον ελληνισμό έξω από τα σύνορα της χώρας το άδικο τέλος αυτού του παλικαριού. Ένα τέλος που ξεπερνά τα όρια κάθε φαντασίας. Ήπιου χαρακτήρα και χαμηλών τόνων φαίνεται να ήταν ο Βαγγέλης κι΄έτσι δεχόταν όλες τις ταπεινώσεις και τους εξευτελισμούς με μόνη αντίδραση την προσπάθεια να μπορέσει να ξεφύγει από τα χέρια των δημίων του και να τρέξει να κλειδωθεί στο δωμάτιό του για να ξεσπάσει σε κλάματα.
Ξεπερνάει τη φαντασία κάθε λογικά σκεπτόμενου ανθρώπου το ότι αυτός ο νεαρός Βαγγέλης Γιακουμάκης δεν κατάφερε να έχει και να προβάλει κάποιες αντιδράσεις.Και μετά από όλα αυτά είναι επόμενο να προβάλουν πλήθος οι απορίες.
Είναι δυνατόν επί δύο χρόνια σε μια Σχολή με πάρα πολλούς φοιτητές να βασανίζεται από φοιτητές ένας συμφοιτητής τους και κανείς να μην αντιληφθεί κάτι ή μήπως κάποιοι συμφοιτητές του γνώριζαν αλλά φοβόντουσαν να ανοίξουν το στόμα τους;
Σε μια Σχολή που υπάρχει διευθυντής, υποδιευθυντής, καθηγητές, υπαλληλικό προσωπικό κανείς δεν είδε, κανείς δεν άκουσε, κανείς δεν έμαθε κάτι;
Κάποιοι συμφοιτητές του βγαίνουν τώρα, κατόπιν εορτής, στα ΜΜΕ και μιλούν με λεπτομέρειες για τα βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τον άτυχο Βαγγέλη οι Κρητικοί δήμιοι του. Όμως ούτε ένας δεν πλησίασε κάποιον υπεύθυνο της Σχολής για να αναφέρει αυτά που γίνονταν σε βάρος ενός συμφοιτητή τους. Γιατί; Τόσο πολύ όλοι τους φοβόντουσαν τους Κρητικούς;
Τελικά ο νεαρός Βαγγέλης μην αντέχοντας πλέον αποφάσισε και έδωσε τέλος στην ζωή του. Έκοψε τις φλέβες από το δεξί του χέρι και άφησε την τελευταία του πνοή ανάμεσα στ΄αγκάθια, κοντά στη σχολή του. Και για τριανταοχτώ ολόκληρα μερόνυχτα ήταν η βορρά των αγριμιών της περιοχής αφού η αστυνομία απεδείχθη ανίκανη να τον βρει.
Τελικά η Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων εδιοικείτο από το Συμβούλιο των καθηγητών ή από την ομάδα των Κρητικών φοιτητών;
Δυστυχώς η αυτοκτονία του νεαρού φοιτητή δεν είναι το μόνο που έχει γίνει στην πατρίδα μας. Στο παρελθόν έχουμε θρηνήσει και άλλα νεαρά παιδιά θύματα της ενδοσχολικής βίας. Κι΄ενώ είναι ένα άσχημο και επικίνδυνο φαινόμενο αυτό που συμβαίνει, από μέρους της Πολιτείας δεν έγινε, δεν γίνεται και ούτε θα γίνει ποτέ κάτι που να μπορεί να σταματήσει κακό. Οι πολιτικοί μας δεν φαίνονται να διαθέτουν τέτοιες ευαισθησίες. Κι΄έτσι θα περιμένουμε το επόμενο θύμα αφού δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι είμαστε ένοχοι όλοι μας όταν επιτρέπουμε να υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις.

15 σχόλια:

  1. Θα τολμήσω και θα ρωτήσω για τους γονείς Ντένη μου...για τη μάνα...δεν είχε καταλάβει κάτι;
    Ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης τους;
    Η μαμά μου καταλαβαίνει πάντα τη χροιά της φωνής μου..αν θέλω να της κρυφτώ κι από το τηλέφωνο ακόμα είναι αδύνατον!
    Κατευθείαν: "τι τρέχει;"
    Δεν ξέρω, τι να πω; Κι εγώ χαμένα τα έχω ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Αριστέα καλησπέρα σου.
      Σωστές οι παρατηρήσεις σου. Όλοι σχεδόν οι γονείς μπορούν να διακρίνουν μια διαφορετικότητα στη συμπεριφορά των παιδιών τους. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έγινε μ΄αυτούς τους γονείς. Όμως και ο Βαγγέλης θα έπρεπε να έχει μιλήσει στους γονείς του. Γιατί δεν το έκαμε; Πάντως ήταν μια τραγωδία.
      Νάσαι καλά καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  2. Ο τίτλος σου καθόλου υπερβολικός, αφού όπως όλα δείχνουν αυτό ακριβώς ήταν...μια δολοφονία διαρκείας!

    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου καλή μου, καλησπέρα.
      Στ΄αλήθεια είναι ο τίτλος που ταιριάζει απόλυτα σ΄αυτή την τραγωδία. Μια δολοφονία σε καθημερινή βάση.
      Την αγάπη μου πάντα καλή μου.

      Διαγραφή
  3. Ελπίζω να σταματήσει το κακό εδώ Ντένη μου αν και αμφιβάλω.
    Επείδη θα υπάρχει πάντα τουλάχιστον ας προστατέψουμε τα παιδιά μας και ας τα μάθουμε να ανοίγουν την καρδιά τους!
    Να μας λένε τα πάντα!
    Μόνο έτσι ίσως περιοριστεί το συγκεκριμένο φαινόμενο.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενα καλή μου χαίρομαι που σε βλέπω εδώ.
      Αυτή η ενδοσχολική βία δεν θα σταματήσει ποτέ και με τίποτα. Πάντα τα παιδιά θα προσπαθούν να ενοχλούν τους συμμαθητές τους. Είναι ένα από τα παιγνίδια τους.
      Το κυριώτερο ΄'οπως λες, είναι να μπορέσουμε να οπλίσουμε τα παιδιά μας με την επικοινωνία μαζί μας και με τους υπεύθυνους του σχολείου τους.
      Καλή σου μέρα καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  4. Μου έκανε εντύπωση το σχόλιο της Αριστέας με το οποίο συμφωνώ.
    Οι γονείς ήταν απόντες, μάλλον η επικοινωνία του Βαγγέλη με αυτούς.
    Όλοι μας μεγαλώσαμε παιδιά και σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες και όχι μόνο αλλά και το παραπέτασμα της γλώσσας αφού είναι ξενογεννημένα.

    Μια φορά λοιπόν μπήκα εδώ στην Ν Υ σε σχολείο γυμνάσιο όπου φοιτούσε η κόρη μου και λέω του διευθυντή εγώ μεγάλωσα χωρίς να πάω γυμνάσιο και τα κατάφερα, θα πάρω την κόρη μου να φύγω, δεν σας χρειάζομαι, μετά πήγα στον πατέρα του άλλου κοριτσιού και του παραπονέθηκα.
    Έκανα μια μεγάλη φασαρία, έβαλαν ειδικό άνθρωπο να καλμάρει εμένα και ν' αλλάξω γνώμη ακόμα θυμάμαι το
    όνομα του. Mr. Feller
    Φίλε Ώ! του θαύματος δεν μας ξαναενόχλησε κανένας...
    Τη καλημέρα μου
    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι αλήθεια φίλε Γαβρίλη πως η αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας είναι η σωστή και δυναμική αντίδραση. Δυστυχώς ο νεαρός Βαγγέλης φαίνεται πως ήταν ένας νέος χαμηλών τόνων, όπως αναφέρω και δεν ήθελε αντιδράσεις και μάλιστα απέναντι σε έξη, που ήταν η ομάδα των βασανιστών του. Πάντως το σφάλμα του ήταν που δεν μίλησε σε κάποιον που θα μπορούσε να τον βοηθήσει.
    Νάσαι καλά φίλε και θα σε δω την Κυριακή στην Έκθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ντένη μου... θα συμφωνήσω απόλυτα με τα λόγια σου που είναι γραμμένα απ' την καρδιά σου. Φοβάμαι όμως ότι για όλα αυτά τα λογικά ερωτήματα που θέτουμε εμείς οι "απ' έξω", δεν έχουν και λογικές απαντήσεις. Τα παιδιά που έχουν μάθει στη σιωπή και στην αυτο-ενοχοποίηση, δεν ανοίγονται και δεν συζητούν ακόμα και με τους γονείς τους. Το βάρος της ευθύνης το έχουν οι διοικούντες της σχολής πρωτίστως, γιατί αποδεδειγμένα έκαναν τα στραβά μάτια. Στη μικρή κοινωνία της σχολής, νομιμοποιήθηκε το έγκλημα και η σιωπή έγινε νόμος. Για μένα πρέπει να κλείσει. Είναι κατάπτυστοι όλοι τους. Κυρίως τα νέα παιδιά, οι συμφοιτητές του που είναι και νέα παιδιά, το να υποθάλπουν τους ένοχους, τους εξισώνει μαζί τους. Κι έχουν και το θράσος να πηγαίνουν λουλούδια στον τόπο του μαρτυρίου. Υπάρχει πολλή βρώμα από πίσω, που δεν ξέρω αν θα βγει στην επιφάνεια.
    Ίδωμεν...
    Τους χαιρετισμούς μου Ντένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου καλή σου μέρα.
      Να σου πω ότι απόλυτα συμφωνώ μαζί σου ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης φέρει η Σχολή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι επί δύο χρόνια κάποιος δεν είχε καταλάβει ότι κάτι συνέβαινε. Απλά όπως λες είχε νομιμοποιηθεί το έγκλημα και η σιωπή έγινε νόμος. Γνώμη και δική μου αυτή η Σχολή να κλείσει.
      Νάσαι καλά Μαρία μου και καλό σου Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  7. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι ήξεραν Ντένη. Γνώριζαν καλά και ίσως να έχουν ''πλάτες ''οι ψευτονταήδες κομπλεξικοί συμφοιτητές του παλικαριού. Και ο διευθυντής από ότι διάβασα είχε δεχθεί καταγγελίες...Ούτε ξέρουμε αν αντιδρούσε ο Βαγγέλης. Μη ξεχνάς ότι αυτοί πάνε πολλοί μαζί για να δείξουν..............τη '' λεβεντιά'' τους. Κρίμα..........κρίμα .Και δεν ξέρω αν θα τα μάθουμε όλα στο τέλος!
    Καλό σου βράδυ Ντένη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου καλή σου μέρα.
      Έχεις δίκιο σε όσα λες.Κάποιοι γνώριζαν.
      Πάντως η Πολιτεία αυτή τη φορά έχει πάρει στα σοβαρά το θέμα και θα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα. Όλα δείχνουν ότι κάποια στόματα άνοιξαν ώστε θα πρέπει να ζητηθούν ευθύνες και να υπάρξει τιμωρία. Θα πρέπει κάποτε να σταματήσει αυτό το κακό που δημιουργεί αθώα θύματα.
      Νάσαι καλά Αννούλα μου και καλή σου Κυριακή.

      Διαγραφή
  8. Ακριβώς όπως τα γράφεις είναι αγαπητέ μου Denni. Όλοι φέρουν μερίδιο ευθύνης κι αυτό είχε ως απτέλεσμα το θάνατο και τον θρήνο. Όμως είναι αργά για να θρηνούμε αφού δεν προνοήσαμε.... Πιστεύω πως μας αξίζει τώρα αυτό. Ελπίζω όμως και εύχομαι το πάθημα να μας έγινε μάθημα για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά από 'δω και στο εξής. Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή σου μέρα αγαπητή μου Νίκη.
    Ένα μέρος της ευθύνης έχει η κοινωνία μας που επιτρέπει να υπάρχουν τέτοιες καταστάσεις. Ελπίζουμε πως αυτός ο άτυχος νεαρός θα γίνει η αιτία να διορθωθούν κάποια πράγματα.
    Νάσαι καλά και καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...ας ελπίσουμε!!!
    Έστω και σαν ανώδυνη ευχή!
    ...και
    το κάθε τι κρατάει τρεις μέρες... λένε, εκτός και αν το πάρουν τα ΜΜΕ...
    Ντένη μου, τόοοοσα γίνονται κι εδώ και ελάχιστοι βοηθούν.
    ΕΙΜΑΣΤΕ πλέον ζούγκλα
    και πότε θα το καταλάβουμε!

    Λυπάμαι βέβαια, μα προσωπικά δεν έχω λύση παρά ΟΠΟΥ μας πάει...
    καταλαβαίνεις πόσο μακρύτερα το εννοώ, για να μην αναφέρω ΄κι άλλα μαύρα συννεφα που μα σκεπάζουν...
    Καλό ξημέρωμα,
    Υιώτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή