Τετάρτη 15 Μαΐου 2013



Ελάτε να σας κεράσω έναν καφέ.

Είχα τη συνήθεια κάθε πρωί να πηγαίνω στη γειτονική μου σουπερμαρκέτα να παίρνω ένα καφέ. Μια χαριτωμένη κοπελίτσα ήταν πάντοτε εκεί και πάντοτε πρόθυμη να με εξυπηρετήσει αφού είχε μάθει πλέον τι καφέ ήθελα.
Ξαφνικά όμως ένα πρωί τα πράματα άλλαξαν. Στην θέση που έβλεπα κάθε πρωί τη χαριτωμένη κοπελίτσα να μου χαμογελάει τώρα ήταν ένα αυτόματο μηχάνημα. Για λίγο έμεινα με τα λεφτά στο χέρι κοιτάζοντας τον αυτόματο πωλητή του καφέ και δεν ήξερα τι να κάνω. Τελικά ήθελα να πιώ ένα καφέ και προχώρησα στην διαδικασία.
Διαβάζω λοιπόν και προσπαθώ να ακολουθώ τις οδηγίες. Ένα φωτάκι που αναβόσβυνε, έγραφε. Κάντε κλικ για να αρχίσετε. Και ανάβει η πρώτη ένδειξη ρωτώντας με. Τι καφέ θέλετε; Μικρόν, μεσαίον, ή μεγάλον; Πατάω την ένδειξη μεσαίο. Και να άλλη ένδειξη. Ρίξτε ενάμιση δολλάριο στην υποδοχή. Ρίχνω το ενάμιση δολλάριο και ώ του θαύματος πέφτει μπροστά μου ένα κύπελλο με μια φωτεινή ένδειξη, τοποθετείστε το κύπελλο κάτω από την βρύση. Μα προς Θεού. Που αλλού θα το έβαζα;   Τέλος πάντων. Τοποθετώ το κύπελλο κάτω από τη βρύση και να μια άλλη ένδειξη. Θέλετε γάλα; Κάνω κλικ στο ναι. Και πάλι ένδειξη. Τι γάλα θέλετε; Και ακολουθούν οι ενδείξεις, κανονικό, ημίπαχο, μη βουτυρομένο, άπαχο. Ξαναχτυπάω την ένδειξη κανονικό. Ξανά η φωτεινή ένδειξη. Θέλετε λάϊτ καφέ, ρέγκουλαρ ή σκούρο. Πατώ το ρέγκουλαρ. Άλλη ένδειξη. Θέλετε ζάχαρη; Και βέβαια θέλω και πατάω το ναι. Νάτη πάλη η ένδειξη. Τι ζάχαρη θέλετε; Κανονική, σουϊτ εν λο, σπλέντα;  Πατάω την ένδειξη κανονική. Ξανά η ένδειξη.  Πατήστε το πράσινο φως για να έχετε τον καφέ σας. Πατάω το πράσινο φωτάκι και ξαφνικά μια μελωδική μουσική συγχορδία μου παίρνει τα αυτιά.
Παράλληλα στο πάνω μέρος του αυτόματου πωλητή όπου εμφανίζονται οι ενδείξεις μια ακόμη ένδειξη φιγουράρει. Συγνώμη αλλά ο καφές τελείωσε. Απόμεινα να κοιτάζω τον αυτόματο πωλητή και να θαυμάζω την πρόοδο της ανθρωπότητας. Που έφτασε φίλοι μου η τεχνολογία. Να παιδεύεσαι μισή ώρα να πάρεις έναν καφέ και τελικά να μένεις με το άδειο κουπάκι.
Και κάποια στιγμή με βήματα αργά πήρα το δρόμο για το coffe shop του πατριώτη μας του Νώντα του μουστάκια να πιώ έναν καφέ σίγουρος ότι θα μου τον φέρει στο τραπεζάκι μου. 

3 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίο, αληθινό,

    Κάθε μέρα καταπιεζόμαστε από αυτή την άτιμη την τεχνολογία, διαμαρτύρομαι για το νέο αυτό σύστημα, προχθές ήθελα να κάνω τα παραάπονά μου στην εταιρία ηλεκτροδότησης Κον ¨Εντισον.

    Πάταγα κουμπιά, απαντούσα σε φωνή υπολογιστή τίποτα, μετά από μια ώρα κια φότου τους πήρα 6 φορές μίλησα με άνθρωπο.
    Οτιδήποτε έχει να κάνει με την υπηρεσία του ΙΝΤΕΡΝΕΤ για πληροφοριες ή για παράπονα, σου απαντούν υπολογιστές και σε ρωτούν διάφορα θέματα, κι όταν τους απαντήσεις με την βαριά Ελληνική προφορά σου σου λένε ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, ή πάλι με το κράτος, μιλά ο υπολογιστής τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνει να τους εξηγήσεις, τότε καταλαβαίνουν λάθος και σε ξεγράφουν. Μου έχει συμβεί.
    ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΩΜΑΙ για αυτά τα χάλια με τα μηχανάκια, έχουμε καταντήσει μια κοινωνία σα να είμαστε πιονια.
    Νάσαι καλα φίλε Ντένη που έφερες το θέμα

    χαιρετώ

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε μου Γαβρίλη.
    Δεν θα απαντήσω σε όσα μου γράφεις στο σχόλιό σου. Άλλωστε τα κουβεντιάσαμε προσωπικά. Θα σου πω μια άλλη σημερινή εμπειρία που είχα με την πρόοδο της τεχνολογίας. Θέλησα να αγοράσω ένα βιβλίο από έναν εκδοτικό οίκο της Ελλάδας - ας μην πω ποιόν για να μην τους ξευτελίσω - και μπήκα στο μπλογκ τους. Το τι απίθανα μου ζητούσε δεν λέγεται. Πάταγα κουμπιά, έκανα κλικ, έγραφα κωδικούς, έδινα νούμερα, απαντούσα ναι και όχι, έγραψα το όνομά μου πάνω από δέκα φορές, έδωσα τηλέφωνα, έγραψα την διεύθυνσή μου και τελικά είδα ότι είναι προτιμότερο να μπω στο αερροπλάνο και να πάω στην Ελλάδα να το αγοράσω παρά να το παραγγείλω από το διαδύκτιο.
    Αυτά τα περί τεχνολογίας.
    Νάσαι καλά φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπημένε μας κ. Διονύση,

    Εάν την καθημερινή μας εξάρτηση από διάφορες μηχανές την ονομάζουμε πολιτισμό , τότε οφείλουμε να το παραδεχθούμε ότι είμαστε για κλάματα .
    Απ' ότι φαίνεται ξαναγυρίσαμε στην ουσία σε πρωτόγονες καταστάσεις , σε μέσα και τεχνάσματα μισάνθρωπα , και καταντήσαμε εν τέλει δούλοι των ... δούλων μας !

    Φώτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή