Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ...

Με χαρά μου φιλοξενώ στο ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΕΛΛΑΣ ένα ακόμη άρθρο του εξαίρετου δημοσιογράφου και καλού μου φίλου Σπύρου Γκάρου από τη Γερνανία
Παρακαλώ απολαύστε το και σχολιάστε το
ΔΚ

Την Κυριακή 6.02.2011 στη συγκέντρωση που οργανώθηκε από την Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης για την επίσκεψη της αναπληρώτριας υπουργού παιδείας Φώφη Γεννηματά, περίμενα να δω ένα άλλο ακροατήριο από αυτούς που είχαν συγκεντρωθεί. Από τους 120 περίπου συγκεντρωθέντες , το 85% ήταν άτομα της α' γενιάς των μεταναστών και τα άλλα 15% πρόεδροι, συλλόγων γονέων και κηδεμόνων και ένα μέρος εκπαιδευτικοί. Πού ήταν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι γονείς και η μαθητιώσα νεολαία; ... Δηλαδή ένα δείγμα του... “ δε βαριέσαι...” Και τώρα αναρωτιέμαι, οι τοπικοί σύλλογοι και η ομοσπονδία γονέων ενημέρωσαν, κάλεσαν γραπτώς τους γονείς να παρευρεθούν στην εκδήλωση με την υπουργό; Που ήταν οι μαθητές; Στο Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο αριθμούνται περίπου 850 μαθητές, δεν έχουν αντιπροσώπους;
Ο χρόνος όμως είναι ώριμος και πρέπει να μπει φρένο στα πειράματα της εκπαίδευσης των παιδιών μας, να σκεφτούμε επιτέλους τι θέλουμε και τι δε θέλουμε, ποιο είναι το σωστό και το καλό για τη νεολαία μας, για τα ελληνόπουλα του σήμερα και του αύριο. Είναι γεγονός ότι στην εκπαίδευση, βαδίζουμε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Είχαμε και έχουμε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε και τις δύο κουλτούρες, τη γερμανική, αλλά και αυτή της πατρίδας μας, εμείς προτιμήσαμε και προτιμούμε το μονόδρομο.
Ανταγωνιστική νεολαία
Οι προηγούμενες γενιές έχασαν ήδη το τρένο, θα ήταν παρανοϊκό να το χάσουν και οι επόμενες. Τα σημεία του νομοσχεδίου που η κα. Γεννηματά παρουσίασε, περιέχουν πολλά θετικά στοιχεία, που είναι εποικοδομητικά, αυτό θα πρέπει να το προσέξουν οι γονείς και οι φορείς των ελληνικών σχολείων και να μην πέφτουν θύματα στα συμφέροντα της μίας ή της άλλης πολιτικής παράταξης ή μεμονωμένων καλοθελητών. Αυτό το νομοσχέδιο, εφόσον εφαρμοσθεί, θα προωθήσει την απελευθέρωση πολλών παιδιών από το “γκέτο” που τα έχουμε φυλακίσει. Μεταφέραμε μία μακρόχρονα άρρωστη παιδεία, αυτή της μητρόπολης, στα σχολεία του εξωτερικού. Φτιάξαμε, ένα κράτος εν κράτει, με ένα αμφίβολο μέλλον. Σήμερα που οι κοινωνίες, μέσω της μεγάλης Ευρώπης, ανοίγουν και προοδεύουν, η δική μας παραμένει κλειστή. Ο Σωκράτης έλεγε κάποτε “... η γνώση είναι δύναμη...” ενώ εμείς φτάσαμε σήμερα να λέμε: ”... στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα...”
Ήδη τα τελευταία χρόνια, πολλοί νέοι επιλέγουν να σπουδάσουν στις ανώτερες σχολές της Γερμανίας. Παράλληλα πρέπει σ'αυτούς να δώσουμε τη δυνατότητα, μέσω μιας σωστής διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, να διατηρήσουν την ταυτότητά και τον πολιτισμό τους. Έχουμε έξυπνα παιδιά που αν τα βοηθήσουμε και τους συμπαρασταθούμε, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες κοινωνικές συνθήκες θα γίνουν σίγουρα ανταγωνιστικά στην αγορά εργασίας. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την αλλαγή και να παραμένουμε στο κατεστημένο το οποίο αποδείχτηκε επιβλαβές στην εκπαίδευση των νέων μας.
Αναγνώριση
Τέθηκε το θέμα, ότι τα σχολεία μας, Γυμνάσιο και Λύκειο, στη Βαυαρία δεν είναι αναγνωρισμένα. Δεν έχουν αναγνωρισμένους “τίτλους”. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Λίγοι το γνωρίζουν, οι περισσότεροι έχουν άγνοια... Αλλά η άγνοια είναι η “Θεά του σκότους “.
Περίπου από το 2000 μεχρι το έτος 2008, έγιναν για την αναγνώριση εποικοδομητικές διαπραγματεύσεις με τους γερμανικούς φορείς και τα ελληνικά σχολεία βρίσκονταν στα πρόθυρα να γίνουν ισότιμα με τα αντίστοιχα γερμανικά. Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε αυτό;
Οι δύο συντονιστές από το γραφείο Μονάχου, οι οποίοι εν τω μεταξύ μετατέθηκαν στην Ελλάδα, με τις εσφαλμένες ενέργειές τους φρόντισαν να ναυαγήσει η αναγνώριση. Τα τραγικά λάθη... Το υπουργείο τα γνωρίζει. Τώρα πρέπει να ξαναγίνουν βήματα από την αρχή.
Κάτι που ακόμα έθιξε η υπουργός ταυτόχρονα και ο πρόεδρος της κοινότητας Νυρεμβέργης, είναι οι οικονομικές ατασθαλίες που έχουν γίνει, από τους αποχωρήσαντες συντονιστές, στο γραφείο Μονάχου, μάλιστα η υπουργος ανάφερε κατά λέξη, ότι ...”κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν στον εισαγγελέα...” Κι εμείς τι κάνουμε; Περιμένουμε τα παιδιά μας να τα μάθουν γράμματα αυτοί οι οποίοι παράνομα σε βάρος μας πλουτίζουν.
Ακούσθηκε επίσης, ότι το Δημοτικό και το Γυμνάσιο Νυρεμβέργης βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση από την ίδρυση τους, συνέπεια της κακοδιοίκησης από το γραφείο εκπαίδευσης Μονάχου. Οι αρμόδιοι στη Βαυαρία και στην Αθήνα οφείλουν να δρασουν έγκαιρα πριν είναι πολύ αργά.

Σπύρος Γκάρος

1 σχόλιο:

  1. ....ένα δείγμα του... “ δε βαριέσαι...” ? Η μιά έκφραση αηδίας! Αηδίασε πιά ο κόσμος Ντέννη μου. Ούτε εγώ θα πήγαινα αν ερχόταν ένας Ελληνας πολιτικός στην Ουγγαρία έστω κι αν είχε πρόθεση να μιλήσει γιά το συνταξιοδοτικό που μ'ενδιαφέρει άμεσα. Δεν πιστεύω ό,τι κι αν λένε και συχαίνομαι την ξύλινη γλώσσα τους.

    Οσο για την εκπαίδευση έχει γίνει πιστεύω από καιρό ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια των πολιτικών. Κανείς τους δεν νοιάζεται γιά το μέλλον των παιδιών παρά μόνο πως θα βάλουν τις βάσεις γιά να έχουν οι μελλοντικοί πολιτικοί πιό πειθήνιους πολίτες.

    Η μικρή μου εμπειρία άλλωστε απ'τους Ελληνες της Γερμανίας από τα 2 χρόνια που έχω ζήσει εκεί είναι ότι τα παιδιά δίνουν μεγαλύτερο βάρος στα Γερμανικά σχολεία παρά στα Ελληνικά. Η δεύτερη γενιά αφομοιόνεται εντελώς. Εγώ αυτό είδα με τα δικά μου μάτια.

    Ελπίζω να μη σε τάραξα με το σχόλιό μου. Καλή σου βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή