Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Εμεις οι Αγρότες

Στη σειρά των άρθρων μου με τον τίτλο «Εμείς» που φιλοξενούνται στο Καφενεδάκι μας και με τον οποίο θέλω να δίνω μιά έμφαση σε κάποιες ομάδες συμπολιτών μας με χαρακτηριστικές κοινωνικές ιδιαιτερότητες, οπωσδήποτε μιά θέση κατέχουν και δικαιούνται τον τίτλο του «Εμείς» και οι Αγρότες. Έτσι μετά από τα άρθρα Εμείς οι Έλληνες, Εμείς οι βουλευτές, Εμείς οι πρόεδροι, πήραν σειρά και οι αγρότες.Διότι από τη στιγμή που τόσο ανεύθυνα αποφάσισαν και κατάφεραν να καταστρέψουν την πατρίδα τους δικαιωματικά τους ανήκει ο τίτλος του «Εμείς».
Δύναμη μεγάλη η αγροτιά ήταν πάντα στις επάλξεις των εργατικών αγώνων Όμως τότε.....Τότε που μέσα στις τάξεις της υπήρχαν ηγέτες με συνείδηση και αγάπη προς την πατρίδα, τους συναδέλφους τους και τους συνανθρώπους τους. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά Σήμερα οι αγρότες είναι μιά εργατική τάξη αδικημένη, που όμως δεν έχει μάθει να αγωνίζεται. Δεν γνωρίζει να διεκδικεί τα δίκαιά της.
Το Σύνταγμα της Ελλάδας ορίζει την εργατική απεργία σαν ένα ιερό δικαίωμα των αγώνων του εργάτη προκειμένου να μπορεί να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του.
Αυτό είναι σεβαστό σε όλους και από όλους. Διότι ο κάθε πολίτης της χώρας απολαμβάνει το δικαίωμα να έχει το όπλο της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του.
Είναι αυτονόητο ότι οι περιορισμοί– αν μπορούμε να το πούμε έτσι – που αναφέρει το Σύνταγμα δεν αφήνουν περιθώρια ώστε η απεργία να γίνει εμπόδιο της ομαλής λειτουργίας της χώρας ή να βλάψει ομάδες άλλων πολιτών. Ρητά ορίζεται ο όρος αυτός.
Έτσι, με βάση όλα αυτά, τα μπλόκα των αγροτών με τα τρακτέρ τους στις κεντρικές αρτηρίες των εθνικών οδών της χώρας αλλά και τα παρέκτροπα – όπως η παρεμπόδιση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών και ο αποκλεισμός των επιβατών στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας – είναι έξω από κάθε λογική, έξω από κάθε νόμιμο νόημα της εργατικής απεργίας.
Το αγροτικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι μεγάλο και έχει μιά πολύ μακρά ιστορία. Μπορεί να πει κανείς ότι ξεκινάει πριν από τους χρόνους του Μαρίνου Αντύπα. Στην εποχή μας τα τελευταία τριάντα χρόνια κάποια συμφέροντα φρόντισαν και έχουν δώσει μιάν άλλη έννοια στο πρόβλημα αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια δεν επιχειρήθηκε να δοθεί μιά λύση, μιά συγκεκριμένη και δίκαιη λύση, γιά πολλούς λόγους. Και η ευθύνη βαρύνει και τις δύο πλευρές. Τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τους αγρότες.Τις οποιεσδήποτε κυβερνήσεις τις εξυπηρετούσε πάντοτε πολιτικά η ύπαρξη του αγροτικού προβλήματος. Ήταν οπωσδήποτε μιά κάποια λύση αντιπερισπασμού. Και τους αγρότες τους εξυπηρετούσε η μη εξεύρεση λύσης Θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να χτυπούν τις πολιτικές πόρτες με οποιοδήποτε κέρδος. Όμως καμμιά από τις δυό πλευρές δεν θέλησε να προβλέψει τις εξελίξεις που θα προέκυπταν στο μέλλον. Καμμιά απο τις δυό πλευρές δεν θέλησε να δει που μπορεί να φτάσει το πρόβλημα. Έτσι οι μεν αγρότες αφέθηκαν στις οποιεσδήποτε ορέξεις των μεσαζόντων και των εμπόρων και οι κυβερνήσεις επαναπάφτηκαν ότι με λίγα αργύρια συντηρούν το πρόβλημα γιά το συμφέρον τους.
Και φτάσαμε στα σημερινά μπλόκα των αγροτών σε μιά στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε άθλια οικονομική κατάσταση, είναι υπερχρεωμένη, οι δανειστές της δεν την επιστεύονται και το μέλλον της διαγράφεται απελπιστικό. Ο λαός της Ελλάδας μαστίζεται από την παγκόσμια οικονομική ύφεση αλλά και την οικονομική εξαθλίωση της χώρας και οι αγρότες χωρίς συνδικαλιστικό πρόγραμμα, χωρίς επαγγελματικό σχέδιο, χωρίς συγκεκριμένες απαιτήσεις έχουν κλείσει τους δρόμους πιστοί στα κελεύσματα κάποιων πολιτικών οι οποίοι τους υποκινούν και δυστυχώς γιά τη χώρα, δεν είναι σε θέση να δουν την πραγματική κατάσταση.Φτάσαμε στο σημείο να είμαστε το γέλιο όλου του κόσμου.
Η κυβέρνηση αδυνατεί να τους προσφέρει κάποια βοήθεια γιά τον απλό λόγο ότι δεν έχει. Σλόγκαν πανελλήνιο το δεν υπάρχει σάλιο. Οι αγρότες δεν φαίνονται διατεθειμένοι γιά κάποια υποχώρηση. Δεν τους αφήνουν να υποχωρήσουν οι υποκινητές τους. Και οι εχθροί της χώρας σαν πεινασμένοι λύκοι, χορεύουν γύρω από το θύμα τους που είναι έτοιμο να προσφερθεί σαν λεία στα δόντια τους.
Στο σημείο αυτό που έχει φτάσει η χώρα ας αναλογιστεί ο καθ’ ένας τις ευθύνες του.
Ας προσπαθήσουν να ρίξουν μιά ματιά στο μέλλον της χώρας, Στο μέλλον των οικογένειών τους και των παιδιών τους. Κι΄ας πράξουν αυτό που νομίζουν ότι είναι το σωστό. Ας σκεφτούν όμως ότι πάνω από όλα υπάρχει αυτό που λέγεται πατρίδα – Ελλάδα.

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Ελάτε να φτιάξουμε την Ελλάδα

Η Ελλάδα αυτόν τον καιρό βρίσκεται ίσως στο πλέον κρίσιμο σημείο της ιστορίας της.
Η εγκληματική οικονομική πολιτική που άσκησαν πάνω της, τα τελευταία χρόνια, οι κυβερνήσεις των δύο κομμάτων της διακυβέρνησης αλλά και η παγκόσμια οικονομική κρίση την έχουν φέρει στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής. Όλοι το βλέπουν και το καταλαβαίνουν. Από τον πρώτον Άρχοντα της χώρας μέχρι τον τελευταίο πολίτη. Όμως κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να κάμει κάποιο βήμα, κάποια κίνηση γιά κάτι καλύτερο. Αντίθετα όλοι τους με πρώτους τους αγρότες, κινούνται ενάντια σε κάθε λογική και σε κάθε αίσθημα αγάπης γιά την πατρίδα.
Οι πρόσφατες εκλογές ανέδειξαν με μία άνετη πλειοψηφία σαν πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρός του αλλά και οι υπουργοί του όλοι νέοι στην διακυβέρνηση και αντιμέτωποι με τρομερά προβλήματα οπωσδήποτε χρειάζονταν μιά κάποια βοήθεια, μιά συμπαράσταση.
Φαίνεται όμως πως στην Ελλαδα ισχύει η αντιπολίτευση της εξ;oντωσης. Από την πρώτη μέρα που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας όλα τα κόμματα της Βουλής κήρυξαν έναν εξoντωτικό πόλεμο. Τη σημαία της εξέγερσης σήκωσε πρώτο το ΚΚΕ
Το κόμμα που άλλοτε έκλεινε μέσα στους κόλπους του όλα τα όνειρα του λαού σήμερα στα χέρια ανάξιων ηγετών είναι μιά τραγική φιγούρα του εαυτού του με μόνο του όπλο να κινεί κάποια υπολείμματα οπαδών σε πόλεμο ενάντια στην κυβέρνηση. Κι’ όλα αυτά στο όνομα ενός λαού που δεν το εμπιστεύεται πιά. Ενός λαού που η αδιαφορία του το οδήγησε στο 6% από το 18% που το είχαν κάποιοι άλλοι άξιοι ηγέτες.
Σήμερα το ΚΚΕ πολεμάει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος αλλά και χωρίς να αποβλέπει σε κάποιο πολιτικό όφελος. Απλά το πολεμάει. Και πάντοτε το πολεμάει στο όνομα του λαού.
Το κόμμα του συγκατοίκου της Δεξιάς πολυκατοικίας κ. Καρατζαφέρη αντί να συνδράμει την κυβέρνηση στο δύσκολο έργο της έχει κι΄αυτό εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίο της χωρίς καμμιά αιτία αλλά και χωρίς κάποιο πολιτικό όφελος γιά το κόμμα του. Κινήσεις απελπισίας από το κόμμα του ΛΑΟΣ από το φόβο διαρροής βουλευτών.
Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να μην γνωρίζει που βρίσκεται και πως κινείται. Τα εσωτερικά του κόμματός του, το οποίο κατά τα φαινόμενα οδηγείται σε διάλυση, δεν του δίνουν την δυνατότητα να βρει το σωστό δρόμο που οφείλει να χαράξει προκειμένου να βοηθήσει, ωστε η Ελλαδα να αποφύγει τον γκρεμό στον οποίον οδηγείται.
Η αναγενόμενη Νέα Δημοκρατία είναι ίσως το μόνο από όλα τα κόμματα που δεν θα έπρεπε να έχει λόγο. Εϊναι το κόμμα, που με την πενταετή διακυβέρνησή του έδωσε το μεγελύτερο χτύπημα στην Ελλάδα. Κι΄όμως . Όχι μόνο αφήνουν ανεξέλεγκτο αυτό τον αηδιαστικό Παναγιωτόπουλο να κομπορρημονεί και να απειλεί, αλλά υψώνει και το γλοιώδες ανάστημά της στους αγώνες της κυβέρνησης να διασώσει ό,τι υπάρχει ελπίδα να διασωθεί.
Κανείς από τους αρχηγούς των αντιπολιτευτικών κομμάτων δεν φαίνεται να έχει την ικανότητα ή να θέλει να διακρίνει ότι η θέση που έχουν πάρει απέναντι στην κυβέρνηση όχι μόνο δεν βοηθάει τη χώρα αλλά δεν βοηθάει και το ίδιο τους το κόμμα.
Με λίγη κοινή λογική και λίγη αγάπη προς την πατρίδα, αυτή την πατρίδα που λεηλάτησαν και ατίμασαν και βίασαν, θα έπρεπε να αφήσουν όλα στην άκρη, να δώσουν τα χέρια και να φωνάξουν. «Εμπρός. Ελάτε να φτιάξουμε την Ελλάδα.»
Δυστυχώς τέτοια διάθεση δεν υπάρχει από κανέναν αφού δεν υπάρχει και η απαραίτητη αγάπη προς την πατρίδα. Οι πολιτικοί της χώρας μας θα προσγειωθούν και θα συνέλθουν μόνο όταν μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο, μέσα στο σπίτι τους, διαπιστώσουν ότι δεν θα μπορούν να μιλήσουν χωρίς την άδεια των Ευρωπαίων Επιτρόπων.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Ενικός αριθμός “το κόστος”.... Πληθυντικός;;;

Η ελληνική γλώσσα κακοποιείται εγκληματικά από τους ανθρώπους των ΜΜΕ οι οποίοι στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν κατασκευάζουν νέες λέξεις, χρησιμοποιούν ξενικές εκφράσεις και γενικά αγνοούν γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες.

Η ελληνική τηλεόραση, προκειμένου να πετύχει και να εξασφαλίσει το ύψιστο αγαθό της υψηλής τηλεθέασης έχει θυσιάσει πάνω σ΄αυτή την προσπάθεια τα πάντα που διέπουν μιά τίμια, αντικειμενική, πολιτισμένη και αξιοπρεπή παρουσία των ΜΜΕ.
Δεν υστερούν βέβαια σ΄αυτή την επιδείωξη και τα υπόλοιπα ΜΜΕ ηλεκτρονικά και έντυπα, φυσικά με κάποιες εξαιρέσεις.
Γενικά στον δημοσιογραφικό χώρο της Ελλάδας, πάνω στην ελληνική γλώσσα, επικρατεί μιά ισοπεδωτική κατάσταση προκειμένου να επιτευχθούν κάποια νούμερα, κάποιοι αριθμοί που υποτίθεται σημαίνουν μιάν τηλεοπτική, μιάν εκδοτική, μιά δημοσιογραφική επιτυχία, κατά βάθος όμως σημαίνουν μόνο συσώρευση χρημάτων στα ταμεία τους,
Το μεγάλο θύμα όλης αυτής της κατάστασης είναι αναμφισβήτητα η ελληνική γλώσσα. H ελληνική γλώσσα η οποία κακοποιείται σε μόνιμη βάση από όλους τους εμπλεκόμενους σε τηλεοπτικές παρουσιάσεις αλλά και σε δημοσιογράφους που δημοσιεύουν τα κείμενά τους σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά. Και βέβαια μιλάμε πάντοτε και γιά τις κάποιες εξαιρέσεις που υπάρχουν και που προσπαθούν να διασώσουν τα υπολοίματα της αξιοπρέπειας της ελληνικής γλώσσας, όσα φυσικά έχουν απομείνει μετά από τις τόσες κακοποιήσεις.
Η γραμματική, το συντακτικό, η ορθογραφία, η ιστορία της γλώσσας, είναι πράγματα που φαντάζουν εξωπραγματικά και που μάλλον δείχνουν να ανήκουν σε κάποιο μακρυνό και αξέχαστο παρελθόν. Η πρόσμηξη ελληνικών φράσεων με ξενικές λέξεις και η χρησιμοποίηση ξένων όρων σε ελληνικότατες προτάσεις είναι κάτι που συναντάει κανείς σε καθημερινή βάση στη διάρκεια όλου του εικοσιτετραώρου.
Μπορεί να πει κανείς ότι μετά από όλα όσα κατά καιρούς μας προσφέρουν οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα, οι εφημερίδες και τα περιοδικά, ο Έλληνας έχει μάλλον πάθει μιά κάποια ανοσία και σαν σε μιά συνήθεια τα δέχεται πλέον αδιαμαρτύρητα, τα τρώει, τα χωνεύει και κρατώντας μιά παθητική στάση γιά τα εγκλήματα ενάντια στη γλώσσα του και στη γλώσσα των προγόνων του τα δέχεται όλα αυτά ίσως και με την σιωπή κάποιου ενόχου. Πολλές φορές αυτά τα γλωσσικά προβλήματα τα χρησιμοποιεί και ο ίδιος.
Τελευταία μιά νέα λέξη έκαμε την εμφάνησή της στην ελληνική γλώσσα που μεταχειρίζονται τα ΜΜΕ και που όχι μόνο ξενίζει αλλά και προβληματίζει. Πρόκειται γιά τον πληθυντικό αριθμό του ουσιαστικού το κόστος που κατά την γνώμη τους, την αντίληψή τους και την μόρφωσή τους υπάρχει και διατυπώνεται ως .....τα κόστη
Ενικός αριθμός λοιπόν το κόστος, πληθυντικός τα κόστη. Παρ΄όλο που όλα τα λεξικά στο λήμμα κόστος αναφέρουν.
“Όνομα ουσιαστικό της νεοελληνικής γλώσσας που υποδηλώνει την ολική αξία πράγματος τινός ή το μέγεθος ζημιάς. Δεν έχει πληθυντικόν.”
Ακούμε λοιπόν ή διαβάζουμε – γιά παράδειγμα - ότι.....η τάδε υπόθεση, δεν φαίνεται να έχει μεγάλο (ενικός) κόστος γιά το κόμμα όμως όλα τα άλλα σκάνδαλα (πληθυντικός) θα έχουν μεγάλα...κόστη στην κυβέρνηση
Οι κύριοι τηλεπαρουσιαστές, οι κύριοι του ραδιοφώνου αλλά και πάρα πολλοί των έντυπων μέσων συνεχίζουν να μας λένε. Ενικός αριθμός το κόστος, πληθυντικός τα κόστη, χωρίς φυσικά μέχρι στιγμής να έχει διατυπωθεί κάποια αντίρρηση από τους τόσους που ασχολούνται σοβαρά με τα ελληνικά γράμματα στην πατρίδα Ελλάδα.
Αναρωτιέμαι πως και γιατί όλοι αυτοί οι κύριοι τόσο ανεξέλεγκτα φτάνουν στο σημείο να γελιοποιούνται οι ίδιοι αλλά και να γελιοποιούν τα ΜΜΕ στα οποία εργάζονται.
Είναι η ώρα το αρμόδιο Υπουργείο να ασχοληθεί και με αυτά τα εγκλήματα που όσο ανώδυνα κι΄αν φαίνονται είναι τόσο μεγάλα και τόσο σοβαρά. Είναι η ώρα να ασχοληθεί σοβαρά και με την κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

O Γερασιμάκης ο ήρωας.

Η Ελλάδα μας, η ένδοξη πατρίδα μας φημίζεται σαν η χώρα που έχει γεννήσει τους περισσότερους ήρωες του κόσμου. Κι΄είναι γεγονός πως πάνω στα άγια χώματά της είδαν το φως του κόσμου όλοι οι μεγάλοι ήρωες της ιστορίας μας. Και δεν υπάρχει λόγος να τρέχουμε σε ονόματα αφού όλοι τους μας είναι γνωστοί. Ακόμη και τα μικρά παιδάκια τους ξέρουν. Και φαίνεται ότι η γέννεση ηρώων στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλαίας συνεχίζεται ακόμη και επι των ημερών μας.
Πρόσφατα μας προέκυψε, διεκδικώντας τον τίτλο του ήρωα, ο εκ Κεφαληνίας προερχόμενος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γεράσιμος Γιακουμάτος. Γερασιμάκης επί το γνωστώτερον.
Ο Γερασιμάκης μας λοιπόν βγήκε προ ημερών στα τηλεοπτικά παράθυρα και βροντοφώναξε, σαν νεώτερος Κολοκοτρώνης, κι΄όλος ο κόσμος τρόμαξε.
«Μετάνοιωσα που δεν έρριξα τον Καραμανλή...»
Συγνώμη Γερασιμάκη μου αλλά εδώ η υπόθεση σηκώνει κουβέντα. Και μάλιστα πολύ κουβέντα.
Το να βγαίνεις δρυός πεσούσης και να θέλεις σαν παλληκάρι να ξυλεύεσαι είναι πάρα πολύ εύκολο. Το να βγαίνεις όμως και να λες ότι έχεις μετανοιώσει που δεν έκανες κάτι που μπορούσες όταν η δρυς ήτανε όρθια και κρατούσε και κάποια δύναμη στα χέρια της, χρειάζεται κάποια εξήγηση.
Να ζητήσει κανείς από το Γερασιμάκη να πει γιατί δεν το έκανε, απάντηση με βάση κάποια λογική μην περιμένει ότι θα πάρει. Πολλά θα ισχυρισθεί ο εκ Κεφαληνίας πολιτικός από τα οποία όμως τίποτα δεν θα ευσταθεί. Ο Γερασιμάκης δεν έρριξε τον Καραμανλή πρώτον διότι όταν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία ούτε σαν σκέψη δεν πέρασε κάτι τέτοια από το μυαλό του. Και δεύτερον διότι γιά να ρίξεις μιά κυβέρνηση χρειάζεται θάρρος, τόλμη, παλληκαριά. Κι΄ο Γερασιμάκης, παρ΄όλην την εκ Κεφαληνίας καταγωγή του, αυτές τις αρετές δεν τις είχε και δεν τις έχει. Η μέχρι σήμερα πολιτική διαδρομή του μας έχει δείξει ότι ανήκει στους πολιτικούς του “Yes Sir” Η δε θητεία του στην θέση του Υφυπουργού Απασχόλησης συνοδεύτηκε από μιά σωρεία φανφαρονισμών με πιό γελοία την επίσκεψή του στην Κλωστουφαντουργεία Ναούσης και την υπόσχεση προς τους απολυθέντες εργάτες ότι “Αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά σας, εγώ θα παραιτηθώ.” Βέβαια τα αιτήματα δεν ικανοποιήθηκαν, οι εργάτες έμειναν χωρίς δουλιά και ο Γερασιμάκης συνέχισε να είναι υφυπουργός Απασχόλησης γιά να βοηθήσει και άλλους εργάτες
Τώρα ποιό θα ήταν το όφελος και ποιά διαφορά γιά την δύστυχη Ελλάδα, αν – λέμε αν -
τολμούσε ο Γερασιμάκης κάποια στιγμή να ρίξει την κυβέρνηση του Καραμανλή; Τα σκάνδαλα είχαν γίνει. Τα ταμεία είχαν αδειάσει. Τα χρήματα είχαν φαγωθεί. Η Ελλάδα είχε καταστραφεί. Φυσικά ποτέ δεν πέρασε από το νου του να προβεί σε μιά τέτοια πράξη, απλά γιατί θα είχε ξοφλήσει σαν πολιτικός. Τα λέει τώρα. Τώρα που όλα έχουν τελείωσει και μιά τέτοια δήλωση κάνει τον Γερασιμάκη ακόμη πιό φαιδρό.
“Μετάνοιωσα που δεν έρριξα τον Καραμανλή.”
Εκείνοι που είχαν το θάρρος να ρίχνουν κυβερνήσεις Γερασιμάκη μου, έχουν περάσει στην ιστορία Όλοι εσείς που έχετε απομείνει είσαστε γιαλαλτζί ντολμάδες.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Ευλογούνται ζώα, αυτοκίνητα, κομπιούτερς, κινητά Δεν ευλογούμε άδειες τσέπες .

Θα πρέπει οποσδήποτε να θυμάσθε πριν κανά δυό χρόνια το σάλο που είχε ξασηκώσει ο ιερέας του ναού της Ανάστασης Χριστού στα Σπάτα όπου ουρές αυτοκινήτων τον περίμεναν να τα ευλογήσει φυσικά έναντι κάποιας αμοιβής.
Δεν γνωρίζω ποιός έστεισε αυτή την επιχείρηση, φαίνεται όμως ότι τα κέρδη ήσαν πάρα πάνω από ικανοποιητικά αφού όσες εκκλησίες φέρουν το όνομα του Αγίου Χριστοφόρου που είναι ο προστάτης των αυτοκινήτων και των οδηγών έχουν στήσει τις επιχειρήσεις τους με σημαντικά κέρδη και φυσικά χωρίς φορολογία. Κύριε Παπακωνσταντίνου, Δεν απλώνεις το χεράκι σου και κατά δω μεριά! Και φυσικά αφού αυτού του είδους οι επιχειρήσεις δείχνουν να είναι επικερδείς το ελληνικό παπαδίστικο μυαλό δουλεύει και ως συνήθως ξεφυτρώνουν επιχειρήσεις επικερδείς κάθε είδους. Έτσι οι παπάδες μας ανοίχτηκαν σε πιό πλατιά επίπεδα. Να μην μείνει κανείς παραπονεμένος
Με βάση την ιδιότητα του προστάτη των ζώων με την οποία έχουν τιμήσει τον Άγιο Μόδεστο, βοήθειά μας – αλήθεια, τον ξέρει κανείς; τον έχει ακούσει κανείς; - οι ιερείς μας έστησαν την επιχείρηση “ευλογείστε τα ζώα σας” Δεν έχω τίποτα με τα αγαθά τα κακόμοιρα ζωάκια. Εμείς είμαστε πιό ζώα από αυτά. Προς Θεού. Θύματα τα φουκαριάρικα. Έτσι τον περασμένο Δεκέμβρη ο Φιλοζωικός Σύλλογος Νέας Φιλαδελφείας οργάνωσε ομαδική ευλογία των ζώων. Σκυλάκια διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, πουλάκια σε κλουβιά, γατούλες με τα γιορτινά τους και φιογκάκια και ό,τι διαθέτει το ζωικό βασίλειο συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του ιερού ναού και ο πάτερ Αλέξανδρος κρατώντας στα χέρια του ένα σκυλάκι έλεγε τις ευχές.
Όπως είπε ο π. Αλέξανδρος ο Άγιος Μόδεστος, βοήθειά μας, βοηθούσε και γιάτρευε τα ζώα. Από τότε – λέει – έχει επικρατήσει να διαβάζεται η ευχή στα ζώα. Κι αν αυτό το πιστέψουμε τότε τι να πούμε γιά τον Άγιο Χριστόφορο, προστάτη οδηγών αφού στην εποχή του μόνο γαϊδουράκια κυκλοφορούσαν και μάλιστα χωρίς πινακίδες. Μήπως ο Άγιος αυτός είχε προβλέψει την ανακάλυψη του αυτοκινήτου; Πάντως και αυτή η μπίζνα φαίνεται να έχει ενδιαφέρον αφού έχει επεκταθεί σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Ας μην μιλήσω για το δικό μου σαραβαλάκι που όχι ο Άγιος Χριστόφορος αλλά ούτε όλοι οι Άγιοι της ορθοδόξου Εκκλησίας δεν μπορούν να το κάνουν καλά.
Και βλέπει λοιπόν ο Έλληνας ιερέας και προχωρεί. Σειρά ευλογίας πήραν ο αθλητικοί σύλλογοι. Πρόεδροι, διοικητικά συμβούλια, προπονητές, αθλητές κάτω από την ευλογία του ιερέα γιά νίκες και θριάμβους. Όμως δεν ξέρω γιατί, δεν βγαίνουν πάντα. Παράδειγμα η ΑΕΚ που παρ΄όλες τις ευλογίες βρίσκεται στην 7η θέση του πρωταθλήματος και προχωρεί προς διάλυση λόγω οικονομικών.
Όμως το πλέον γραφικό, το πλέον χαρακτηριστικό του πνεύματος της απάτης που χαρακτηρίζει όλες αυτές τις κομπίνες είναι ότι η ευλογία επεκτάθηκε στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στα κινητά τηλέφωνα. Όμως γιά να είμαστε δίκαιοι αυτό έγινε στο Λονδίνο. Όχι ότι οι Άγγλοι μας πήραν την πατέντα. Οοοοοοοοχι!!Μάλλον μας αντέγραψαν. Σε συνοικία του Λονδίνου λοιπόν, στο St. Lawrence ιερέας συγκέντρωσε λοπ-τοπ, κομπιούτερς, κινητά, έβαλε κι΄ένα λοπ-τοπ πάνω στην Αγία Τράπεζα, γύρισε το πρόωπο του Χριστού γιά να μην βλέπει τα χάλια μας και στενοχωρηθεί και η ευλογία άρχισε.
Σκέφτομαι τι άλλο μπορεί να έχει ανάγκη της ευλογίας των ιερέων μας ώστε να το αγκαλιάσουν με χριστιανική αγάπη και πίστη και να το προστατεύσουν. Κι΄ο φουκαράς ο συμπατριώτης μου ο Λασκαράτος έστειλε τα παπούτσια των παιδιών του να τα αφορήσουν να μην λυώσουν. Και δεν του έκαμαν τη χάρη.
Εκείνο που εγώ επιθυμώ είναι αν μπορούν να ευλογήσουν την τσέπη μου, που είναι αιωνίως άδεια, μήπως και δει άσπρη μέρα. Λέτε να γίνει;

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Η πρόοδος της επιστήμης

Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας, στον αιώνα μας αν προτιμάτε, οι επιστήμες, όλες γενικώς οι επιστήμες, έχουν κάμει τρομερά άλματα προόδου. Ταξείδεψαν τον άνθρωπο στο φεγγάρι, εφεύραν θεραπείες γιά ανίατες ασθένειες, μας αναστάτωσαν ηλεκτρονικά με τον υπολογιστή, πλησιάζουν να νικήσουν τον θάνατο και άλλα. Βέβαια με το εμβόλιο γιά την γρίπη των χοίρων δεν τα πήγαν και τόσο καλά αλλά δεν πειράζει. Άνθρωποι είναι κι΄αυτοί. Όμως το να μπορούν να διαπιστώνουν ασθένειες από τις οποίες υπέφεραν τα μοντέλα κάποιων πινάκων, κάποιων διασήμων ζωγράφων, αυτό είναι από τα απίστευτα. Και όμως να που μας ήρθε ο καθηγητής παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο, Βίτο Φράνκο ο οποίος ισχυρίζεται ότι μετά από μιά έρευνα που έκαμε έλυσε το μυστήριο του αινιγματικού χαμόγελου της Τζοκόντα.
Ο Ιταλός καθηγητής έχει αναλύσει περισσότερα από εκατό έργα τέχνης, όπως ισχυρίζεται, από την αιγυπτιακή γλυπτική μέχρι τη σύγχρονη ζωγραφική αλλά επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στους Μεγάλους της Αναγέννησης. Εξετάζοντας τους πίνακες, με την ιατρική έννοια, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα μοντέλα που πόζαραν σαν άγγελοι, σαν Παναγίες , σαν άγιοι, εμφάνιζαν σημάδια κάποιας ασθένειας.
Στην περίπτωση της Μόνα Λίζας, της ανεπανάληπτης Τζοκόντα με το αινιγματικο χαμόγελο, ο Βίτο Φράνκο παρατηρώντας λιπαρά οξέα γύρω από τα μάτια του μοντέλου συμπέρανε ότι έπασχε από υψηλή χοληστερίνη και σ΄αυτή της την πάθηση οφείλεται το αινιγματικό της χαμόγελο που έχει κάμει τον πίνακα διάσημο. Μετά από αυτά δεν θα είναι καθόλου παράξενο να δούμε τα μοντέλα μας να φροντίσουν να αυξήσουν την χοληστερίνη τους. Και την καλή και την κακή.
Σύμφωνα πάντα με τον κύριο καθηγητή, όχι μόνο το μοντέλο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, αλλά και μοντέλα των Μιχαήλ Άγγελου, Ραφαήλ, Μποντιτσέλλι, Βελάσκεθ και άλλων υπέφεραν από σοβαρές ή μικρότερες ασθένειες, οι οποίες γιά τα μάτια του επιστήμονα είναι ορατές στους πίνακες, . Έτσι ο Ερωτιδέας που κοιμάται, του Καραβάτζιο, υποφέρει από ρευματοειδή αρθροίτιδα, η Νύχτα, του Μιχαήλ Άγγελου υποφέρει από γυναικομαστία, λόγω του μεγάλου στήθους που είχε το μοντέλο, Η Παναγία με τον μακρύ λαιμό, του Παρμιτζανίνο, υπέφερε από μιά ασθένεια γνωστή ως νόσος του Μάρφαν, Η εγκυμονούσα Παναγία, του Πιέρο ντα Φραντζέσκο είχε πρόβλημα με τον θυρεοειδή αφού το μοντέλο παρουσίαζε διογκομένο οισοφάγο. Και φυσικά η διαπίστωση ασθένειας στα μοντέλα τελειωμό δεν έχει. Κι αναρωτιόμαστε. Υγειείς μοντέλα δεν υπήρχαν ή γά κάποιους λόγους οι καλλιτέχνες προτιμούσαν τις άρρωστες; Μήπως είσαν φτηνότερες;
Από το εξεταστήριο της επιστήμης δεν γλύτωσε ούτε η Κιβωτός του Νώε γιά την οποία ένας αυτοδίδακτος Βρεττανός αρχαιολόγος ο οποίος ονομάζεται Λέοναρντ Σίμονς ισχυρίζεται ότι το κατασκεύασμα του Νώε είχε σχήμα κυκλικό και μάλιστα το ονομάζει βαρέλι.. Και από το σημείο αυτό, με όλη την καλή μας διάθεση, δεν μπορούμε να αποφύγουμε το φαιδρό. Που χώρεσαν τόσες χιλιάδες ζώα, άνθρωποι, πράγματα σ΄ένα βαρέλι; Πόσο μεγάλο θα πρέπει να ήταν;
Και προχωράει ακόμη πιό πέρα φανερώνοντας την ανακάλυψη εκατοντάδων πήλινων πινακίδων, οι οποίες είναι γραμμένες στην βαβυλωνιακή γλώσσα, και αφού μεταφράστικαν αποκάλυψαν πολλά ενδιαφέροντα ενώ ακόμη, οι πινακίδεςε αυτές έχουν ένα είδος.... δημοσιογραφικού ρεπορτάζ με λεπτομέρειες από την κατασκευή της Κιβωτού, την συγκέντρωση των ζώων, την μεταφορά των αποσκευών και ακόμη σκηνές από τον κατακλυσμό.
Βέβαια δεν γνωρίζουμε βάσει ποίων ιστορικών τεκμηρίων ο κ. Σίμονς πσρουσιάζει όλα αυτά αλλά ούτε και πόσους αφελείς μπορεί να έπεισε. Τον αφήνουμε να συνεχίσει τις ανακαλύψεις του αναμένοντας νεώτερα συνταρακτικά.
Πάντως εσείς φίλοι μου επισκέπτες του «Καφενείου Ελλάς,» σε περίπτωση που ασθενήσετε και δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να πάτε στο γιατρό σας του στέλνετε μιά πρόσφατη φωτογραφία σας – κατά προτίμηση μαυρόασπρη, όχι έγχρωμη - και ο γιατρός αφού την εξετάσει θα αποφανθεί γιά την ασθένειά σας και την θεραπεία της. Να μην ξεχάσετε όμως, μαζύ με την φωτογραφία να του στείλετε και τα χρήματα της επίσκεψης Και οι φωτογραφίες πληρώνουν.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Εμείς οι πρόεδροι

Μετά από εκείνο το ανεπανάληπτο, εμείς οι βουλευτές, της νεοδημοκράτησας βουλευτίνας Φωτεινής Πιπιλή, ένα ακόμη “εμείς”κυριαρχεί ανάμεσα στους Έλληνες. Εμείς οι πρόεδροι. Το έχουμε αυτό το κουσούρι εμείς οι Έλληνες. Το εμείς. Και το χρησιμοποιούμε με πρώτη ευκαιρία. Εμείς οι Νεοδημοκράτες χασκοχαμογελάει η Ντόρα. Εμείς οι λαϊκοί αγωνιστές, διαφημίζεται η Αλέκα μας. Την ξέρετε την Αλέκα; Εμείς οι Πρόεδροι, λένε όσοι έχουν φορτωθεί τον τίτλο του προέδρου. Κι΄είναι αμέτρητοι. Στα δέκα εκατομύρια των κατοίκων της Ελλάδας τα εφτά εκατομύρια είναι πρόεδροι. Πρόεδροι διαφόρων μεγεθών και σχημάτων. Γενικώς είναι πρόεδροι, Τελικά αδέλφια μου εμείς οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι γιά πρόεδροι.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τους περισσότερους προέδρους. Από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους προέδρους των κομμάτων μέχρι πρόεδρο της Επιτροπής γιά την επιδιόρθωση του υπονόμου της γειτονιάς. Γιατί συμβαίνει και αυτό. Μόλις χαλάσει ο υπόνομος της γειτονιάς αμέσως σχηματίζεται μιά επιτροπή που θα αναλάβει να κινηθεί γιά την επιδιόρθωση. Πρώτη δουλιά της επιτροπής να εκλέξει τον πρόεδρό της. Πρώτη δουλιά του προέδρου να αρχίσει να διαφημίζει το αξίωμά του.
-Είμαι ο πρόεδροςε της επιτροπής επιδιόρθωσης του υπονόμου
Και αρχίζει να νοιώθει κάτι σαν.......τον Ομπάμα της γειτονιάς.
-Καλημέρα πρόεδρε , σαν μπαίνει στο καφενείο.
-Καλημέρα πρόεδρε ανταπαντάει στον άλλον γιατί κι΄αυτός συμβαίνει να είναι πρόεδρος.
-Δεν βλέπω τον πρόεδρο, ρωτάει γιά έναν άλλον πρόεδρο.
-Πετάχτηκε στο γραφείο του προέδρου, τον πληροφορούν
Στους πέντε Έλληνες οι τέσσερεις είναι πρόεδροι. Κι΄είχε δίκιο κάποιος που είπε κάποτε ότι αν μπεις σε μιά αίθουσα και φωνάξεις κύριες πρόεδρε οι μισοί θα γυρίσουν να δουν ποιός τους φωνάζει.
Ο τίτλος του προέδρου είναι ένας τίτλος που αρέσει πολύ στους Έλληνες. Και τον επιζητούν όλοι. Έτσι όταν συγκροτείται μιά ομάδα Ελλήνων δεν τους απασχολεί το αντικείμενο με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθούν. Πρωτίστως τους απασχολεί να εκλέξουν τον πρόεδρό τους. Και εκεί, στην εκλογή τελειώνουν όλα. Το έργο της ομάδας κάποτε, αργότερα θα τους απασχολήσει. Γιά την ώρα έχουν τον πρόεδρό τους με τον οποίον όλοι γκρινιάζουν και αγωνίζονται να τον πετάξουν γιά να εκλεγεί στην θέση του άλλος πρόεδρος,.
Κάποτε ο αξέχαστος Χάρρυ Κλιν είχε πει. Στην Ελλάδα αν πετάξεις πέτρα θα χτυπήσεις ή σκύλο ή πρόεδρο. Και δεν είχε άδικο.
Αν συναντήσεις στο δρόμο κάποιον Έλληνα που φέρει το προεδρικό αξίωμα μην διανοηθείς να τον προσφωνήσεις με το όνομά του. Α! Πα!πα!πα! Όχι! Μόνο κύριε πρόεδρε θα τον προσφωνήσεις
Το προεδρικό αξίωμα λοιπόν είναι κάτι που αρέσει πάρα πολύ στους Έλληνες. Δεν έχει σημασία με τι θα ασχοληθούν. Εκείνο που μετράει είναι ότι πλέον έχει πάρει τα αξίωμα του προέδρου. Θα τυπώσει κάρτες με τον τίτλο του Πρόεδρος. Θα βάλει καινούργια ταμπέλα στην πόρτα του σπιτιού του που θα γράφει Πρόεδρος. Θα ζητήσει να το γράψουν δίπλα στο όνομά του στον τηλεφωνικό κατάλογο. Πρόεδρος.
Αδέλφια μου, το έχω παράπονο που δεν κατάφερα ποτέ στη ζωή μου να γίνω κάποιος πρόεδρος και δεν ξέρω πως ακριβώς νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι. Οι Πρόεδροι. Πάντως αν κρίνω από το ύφος του προσώπου τους θα πρέπει να νοιώθουν πολύ όμορφα. Βέβαια έχουν φροντίσει ώστε αν καμμιά φορά τελειώσει το προεδριλίκι τους να μην χασουν αυτή την χαρά, αυτή τη δόξα. Παραμένουν πλέον σαν....πρώην πρόεδροι, Δεν είναι και λίγο! Ο πρώην πρόεδρος σου λέει ο άλλος. Υπάρχει βέβαια και ο τίτλος επίτιμος Επίτιμος πρόεδρος. Όμως στην Ελλάδα επίτιμος πρόεδρος είναι μόνο ένας. Ο δράκουλας ο Μητσοτάκης.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Το κλίμα - Ο χρόνος πιέζει

Από τον εκλεκτό φίλο και συνάδελφο Σπύρο Γκάρο,
από την Γερμανία, το άρθρο αυτό.
Αξίζει να το προσέξουμε.

Πολύς χρόνος δε μας απομένει. Την απόφαση που πάρθηκε, μέσω πολλών αντεγκλήσεων, η υπερθέρμανση του κλίματος να μην υπερβεί τους 2° βαθμούς Κελσίου, μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έναν εμπαιγμό απέναντι στην ανθρωπότητα. Η απόφαση αυτή είναι για όλες τις χώρες (183) που συμμετείχαν στο συνέδριο της Κοπεγχάγης, καθοριστική και δεσμευτική. Δηλαδή θα πρέπει να μειώσουν μέχρι το 2020 τις εκπομπές των αερίων που δημιουργούν το κλίμα θερμοκηπίου στο 20-30%, κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα CO2. Θα το κάνουν; Γιατί μετά από το συνέδριο του Κιότου της Ιαπωνίας δεν το ξεκίνησαν; Μήπως πιέζονται από τις δυνάμεις των μεγάλων συμφερόντων; Είναι γνωστό, ότι αυτοί που εκπέμπουν τις τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, είναι κατά περιοχές, οι ΗΠΑ και ακολουθούν η Ε.Ε., η Κίνα, η Ρωσία, η Ιαπωνία και η Ινδία. Ο αντιπρόσωπος της πρώτης, πρόεδρος Barack Obama , δήλωσε απλώς, ότι έλαβε την απόφαση που πάρθηκε υπόψιν του, ο δε Κινέζος αντιπρόσωπος υποσχέθηκε ότι μέχρι το 2020 θα έχει μειώσει η Κίνα τις εκπομπές του CO2 περίπου στα 25 μέχρι 40 τοις εκατό. Σ' αυτό το συνέδριο, οι αντιπρόσωποι, ιδιαίτερα των ανεπτυγμένων χωρών, κατά τη διάρκεια της συζήτηση ο ένας έριχνε το μπαλάκι στον άλλο. Κανείς δεν άκουγε τους τριγμούς από τα παγόβουνα της Αρκτικής και της Γροιλανδίας. Κανείς δεν έβλεπε το λιώσιμο από τους παγετώνες των Ιμαλαϊων, του Κιλιμαντζάρου και των Άλπεων. Κανείς δε γνώριζε, ότι η έκταση της παγωμένης θάλασσας στο βόρειο ημισφαίριο από 14,0 εκατομμύρια τ.χλμ. που ήταν το έτος 1930 έφτασε το 2005 στα 11,5, μία απώλεια 2,5 εκατομμυρίων τ.χλμ. Αλλά και κανείς δε έλαβε υπόψιν του, τους επιστήμονες και κλιματολόγους, που αυτοί χτυπούν το καμπανάκι του κινδύνου, ότι εξαιτίας της ρύπανσης και της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας το CO2 έφτασε στα 390 ppm *, κι εφόσον ξεπεράσει τα 400 ppm, τότε θα πρέπει να περιμένουμε μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές από αυτές των τελευταίων δεκαετιών.

Το έτος 1930 έπληξε την ηπειρωτική Ευρώπη μία τρομερή καταιγίδα, διαφορετική από τις προηγούμενες, αφήνοντας πίσω της μεγάλες καταστροφές. Τότε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ προειδοποίησε τους συμπατριώτες του, να είναι προετοιμασμένοι γιατί μελλοντικά θα αντιμετωπίσουν πρωτόγνωρα καιρικά φαινόμενα. Πολλοί δεν τον πίστεψαν, τουναντίον, τον εξόργισαν με την αναποφασιστικότητα τους. Η απάντησή του στη χαλαρή τους αντίδραση ήταν:
Η εποχή της αναβλητικότητας, των ημιμέτρων, της αναβολής των λύσεων, και της καθυστέρησης φτάνει στο τέρμα της. Από εδώ και στο εξής τη θέση της θα την πάρει η εποχή των επιπτώσεων. (Ουίνστον Τσόρτσιλ, 1936).

Σήμερα αποδεικνύεται, ότι η εποχή των επιπτώσεων έφτασε. Οι ηγέτες, των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών, πιθανώς ένεκα πολιτικού κόστους, ή σίγουρα επειδή απέναντί τους έχουν έναν υποβολέα που τους διαβάζει τι θα πρέπει να διαπραγματευτούν και να δηλώσουν, φεύγουν από το κάθε συνέδριο, δήθεν απογοητευμένοι ή ικανοποιημένοι για κάτι που δεν πέτυχαν, όπως έγινε και φέτος το Δεκέμβριο στη Κοπεγχάγη . Στόχος τους είναι η ανάπτυξη και το κέρδος χωρίς όρια. Τα ημίμετρα που αποφάσισαν να πάρουν δε φτάνουν για να προλάβουμε μία καταστροφή. Το κλίμα δεν παίζει την κολοκυθιά. Ποιοι θα πληρώσουν τα επακόλουθα αυτής της καταστροφής; Αυτοί σίγουρα όχι... Αντιθέτως, είναι γνωστό, ότι αυτοί θα αποκομίσουν πάλι κέρδη. Το παγκόσμιο κεφάλαιο κερδίζει από τις καταστροφές, αυτό θα γίνει και τώρα εφόσον εμείς αδρανούμε και αδιαφορούμε. Μην περιμένουμε να έρθει το 2020, όσο συντομότερα περιορίσουμε τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, τόσο μεγαλώνουν οι ελπίδες να γλιτώσουμε από τους μεγάλους καύσωνες, τις πλημμύρες, τη ξηρασία, τις επιδημίες και τις ασθένειες, και την εξαφάνιση πολλών παραθαλάσσιων περιοχών. Εκτός όλων αυτών να υπολογίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο κύμα προσφυγιάς, που για να επιζήσει, θα προσπαθήσει να εγκατασταθεί στις βόρειες περιοχές του ημισφαιρίου, κι αυτό μπορεί να προξενήσει και πολέμους. Ο πληθυσμός του πλανήτη ήδη έφτασε στα 7 δισεκατομμύρια, και μ' αυτό το ρυθμό αύξησης στα μέσα του αιώνα ίσως να περάσουμε τα 10 δισεκατομμύρια. Αν κοιτάξουμε στο βάθος της ιστορίας, η ανθρωπότητα πέρασε μεγάλες κρίσεις και καταστροφές τις οποίες εμείς σήμερα αγνοούμε. Οι ανέσεις και οι ψευδαισθήσεις που ζούμε δεν μας βοηθούν να δούμε την πραγματικότητα. Πιστεύουμε, ότι, όπως είναι το σήμερα, θα είναι και το αύριο κι όλα θα πάνε καλά.
Δεν πιάνουμε τα σήματα που μας στέλνουν το κλίμα, η μείωση των πηγών ενεργείας, η ρύπανση του περιβάλλοντος, η αύξηση του πληθυσμού στη γη. Δεν διαπιστώσαμε, ότι με τον τρόπο που ζούμε, υπερβήκαμε τα όρια του καταναλωτικού συστήματος. Η οικονομική κρίση μας προειδοποιεί ότι δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε στον ίδιο ρυθμό. Οφείλουμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Να δώσουμε μικρότερο βάρος στην ανάπτυξη και μεγαλύτερο στην ποιότητα. Εφόσον ξεπεράσουμε τις ψευδαισθήσεις της καθημερινότητας τότε θα πετύχουμε, να φτιάξουμε ένα δίκαιο δημοκρατικό μέλλον μέσα σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, τότε από κοινού μόνο θα μπορέσουμε να σώσουμε τον Πλανήτη και τη ζωή των παιδιών μας καθώς επίσης κι αυτών των επόμενων γενιών.
• (ppm = parts per million = μέρη στο εκατομμυριοστό)

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

Συνωστισμός, Διωγμός, Διακοπές.

Πιστεύω πως δεν θα πρέπει να υπάρχει έστω και ένας Έλληηνας, που να έχει ξεχάσει την υπόθεση με το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ! Δημοτικού του 2007 όπου ομάδα εκπαιδευτικών με επι κεφαλής την πανεπιστημιακό κ Μαρία Ρεπούση είχε δόσει προς διδασκαλία το περίφημο εκείνο βιβλίο στο οποίο η σφαγή των Ελλήνων της Μικρασίας από τους Τούρκους στις παραλίες της Σμύρνης τον Σεπτέμβρη του 1922 εχαρικτηρίζετο σαν....”Συνωστισμός” Και πως να το ξεχάσει κανείς αφού τέτοια ευτράπελα ανήκουν μόνο σ΄εκείνα τα εγκληματικά δρώμενα της φιλτάτης πατρίδας μας που εύκολα δεν ξεχνιούνται. Διότι δεν είναι και λίγο να έρχεται μία πανεπιστημιακή κυρία και να σου λέει ότι εκείνες τις μαύρες ημέρες η Ιστορία στις παραλίες της Σμύρνης είδε....συνωστισμό.
Την λύση γιά μιά ακόμη φορά τη δίνουν και πάλι οι πανεπιστημιακοί εγκέφαλοι του Υπουργείου Παιδείας. Αυτή τη φορά οι κύριοι αυτοί στις παραλίες της Σμύρνης τον Σεπτέμβρη του 1922 είδαν....διωγμό. Σαν διωγμός αναφέρεται στο νέο βιβλίο της ιστορίας που θα δοθεί γιά διδασκαλία στα παιδιά της ΣΤ! η τραγωδία του ελληνισμού της Μικρασίας. Το βιβλίο αυτό υποτίθεται ότι θα δοθεί στους μαθητές εντός του 2010,
εάν και εφ΄όσον καταφέρουν να το ολοκληρώσουν. Και διότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να κρύβει ένας.....διωγμός.
Τελικά να μου το θυμηθείτε. Ίσως μετά από μερικά χρόνια να διαβάσουμε σε κάποιο βιβλίο της ιστορίας ότι οι Έλληνες της Μικρασίας τον Σεπτέμβρη του 1922 έφυγαν στην Ελλάδα γιά...... διακοπές
Δεν γνωρίζω τίνος ιδέα είναι η αλλαγή της ιστορίας και τι εξυπηρετεί. Ακούγονται πολλά με κυριώτερο την απόφαση να ελατωθεί το μίσος ανάμεσα στις νέες γενιές Ελλάδας Τουρκίας, που έρχονται. Αν υπάρχει κάποια αλήθεια σ΄αυτήν την εκδοχή θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου, που μιά χώρα παραποιεί την ιστορία της γιά λόγους καλής γειτονίας με μιά άλλη χώρα. Κι΄αν έτσι έχουν τα πράγματα γιατί δεν γίνεται μιά προσπάθεια και από την άλλη πλευρά;
Αυτή η προσπάθεια παραποίηση της ιστορίας έγινε και από την προηγούμενη κυβέρνηση και γίνεται και από την παρούσα. Αυτό σημαίνει ότι τα κέντρα που διακινούν αυτή την προσπάθεια είναι έξω από κομματικές επιρροές και αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Είναι κάτι που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιάιτερα από τους υπευθύνους της Ελλάδας. Αλλά γιά ποιούς υπευθύνους μπορεί να μιλήσει κανείς; Άραγε να υπάρχουν τέτοια άτομα στην Ελλάδα του σήμερα;

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Κι' αρχή καλος μας χρόνος

Aρχημηνιά κι’ αρχηχρονιά κι’ αρχή καλός μας χρόνος.
Κι΄από που να αρχίσουμε να τα λέμε. Είναι τόσα πολλά που ποιό να πάρεις πρώτο και ποιό να αφήσεις.
Ας αρχίσουμε με το ΚΚΕ και την Αλέκα του κι΄ας τους αφήσουμε να μας πούνε τα πρώτα γιά τον καινούργιο χρόνο. Μήνυμα λοιπόν από το κόμμα λόγω πρωτοχρονιάς. Απολαύστε το.
"Το 2010 μπορεί να γίνει μιά καλή χρονιά γιά τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά μόνο εάν ενωμένοι ξεσηκωθούν γιά να αποκρούσουν την αντιλαϊκή θύελλα που έχουν εξαπολύσει εναντίον τους η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία, με την στήριξη της ΝΔ,"
Εμπρος λοιπόν εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι και αγροτιά, πάρτε φτυάρια, γκασμάδες, στεκούρια και ορμήστε. Το κόμμα προστάζει. Γιατί αυτό μόνο βρίσκει σαν τη σωστή λύση. Οι τρόποι της πολιτικής επέμβασης και της στήριξης στις δύσκολες στιγμές της πατρίδας δεν υπάρχουν γιά την Αλέκα μας.
Πως λοιπον να μην μας πάρει στην κοροϊδία η Liberation της Γαλλίας η οποία την παραμονή της πρωτοχρονιάς εκυκλοφόρησε έχοντας στην πρώτη σελίδα της την Αφροδίτη της Μήλου με ένα πρόσθετο χέρι απλωμένο ζητώντας από τους εραστικούς βοήθεια. Τέτοια ξεφτίλα.
Την ευχή του μέσα στο 2010 να καταφέρουν δυό Έλληνες να συννενοηθούν, μας στέλνει από τη Μυτηλήνη ο φίλος Φαίδων Θεοφίλου.
Τόσο πολύ δύσκολο το βλέπεις φίλε μου; Κι΄όμως θα μπορούσε να γίνει και αυτό. Γιά παράδειγμα θα μπορούσε κάλλιστα να συννενοηθεί ο Σαμαράς με τον Μητσοτάκη. Κι ακόμη θα μπορούσαν να τα βρούν και να πιούν παρέα το καφεδάκι τους ο Καρατζαφέρης μα την Αλέκα. Ή μήπως είναι δύσκολο να δεις να απολαμβάνουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού παρέα και αγκαλιασμένοι ένας βάζελος με ένα γαύρο;
Αν βρισκόταν κάποιος την εποχή των πέτρινων χρόνων, τότε που οι φαντάροι τραβούσαν τον Θεοδωράκη στα ξερονήσια, να του έλεγε ότι θα ερθει κάποια στιγμή που αυτοί οι ίδιοι θα τον τιμήσουν, το λιγώτερο θα χαρακτηριζόταν τρελλός.
Κι’ όμως. Στον Θεοδωράκη αφιέρωσαν την εκδήλωσή τους γιά τον καινούργιο χρόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις. "Ανατροπή και αποκατάσταση της ιστορίας," το χαρακτήρισε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος. "Η απόφασή σας δείχνει ότι σ΄αυτή τη γωνιά που λέγεται Ελλάδα συμβαίνουν θαύματα," είπε στην αντιφώνησή του ο Θεοδωράκης. Να συμπληρώσω ότι στην Ελλάδα μπορεί να συμβούν τα πάντα.
Αυτά γιά τώρα, συνεχίστε το γλέντι γιατί από μεθαύριο μπαίνουμε πάλι στο ζυγό.