Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Δήλωση μετανοίας

Ο κάτωθι υπογεγραμμένος.....δηλώ υπευθύνως ότι ουδέποτε υπήρξα κομμουνιστής ούτε ευρέθην ποτέ εγγεγραμμένος εις ουδεμίαν οργάνωσην κομμουνιστικήν και κατά τας τελευταίας εκλογάς εψήφισα παράταξην εθνικόφρονα. Ως εκ τούτου ανήκω αποκλειστικώς εις την εθνικόφρωνα παράταξιν και είμαι και παραμένω ακραιφνής Έλλην πολίτης πιστός εις τας εθνικάς παραδόσεις και εις τα ιδανικά της πατρίδος.
Είναι μιά δήλωση μετανοίας. Ένα κατάλοιπο μιάς μαύρης εποχής γιά τη δόλια Ελλάδα. Μιά δήλωση αποκήρυξης της κομμουνιστικής ιδεολογίας κείνα τα πέτρινα χρόνια που ενέργειες σαν κι’ αυτή της δήλωσης, καταράκωναν την αξιοπρέπια του ανθρώπου. Βέβαια υπήρχαν πολλά σχέδια δηλώσεων. Όπως εκείνη που διατυμπάνιζε ότι αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας. Και φυσικά στο τέλος η υπογραφή του μετανοημένου. Η ταπείνωση, Η ντροπή. Ο εξευτελισμός του ανθρώπου σε όλο του το μεγαλείο
Η δήλωση μετανοίας, προϊόν της μεταξικής δικτατορίας, που κατά τη γνώμη των ειδικών της χωροφυλακής και της ασφάλειας της Αστυνομίας που τότε, εκείνη την εποχή αποτελούσαν τους προμαχώνες της Ελληνικής Βασιλευομένης Δημοκρατίας, η δήλωση μετανοίας υποτίθεται ότι αφ’ ενός μεν ήταν η εξάληψη κάθε κινδύνου του καθεστώτος από την κομμουνιστική παρουσία στην χώρα και αφ’ εταίρου υπέσκαπται την ενότητα του κομμουνιστικού κόμματος, αφού οι δηλωσίες αποτελούσαν πλέον το μαύρο πρόβατο γιά το κόμμα. Απόδειξη ότι και αυτός ο Άρης Βελουχιώτης ακόμη, με όλη την τρομερή δράση που ανέπτυξε ενάντια στους καταχτητές και τα αξιώματα που απέκτησε δεν είχε αποβάλει τελείως την μομφή του δηλωσία. Που τα θυμήθηκα; Πως μου ήρθε η ιδέα; Η χιώτικη ΑΛΗΘΕΙΑ αναδημοσίευσε στην στήλη της Πριν 50 χρόνια την δήλωση αυτή που ακόμη και το 1960, έντεκα χρόνια μετά το τέλος – υποτίθεται – του Εμφυλίου, ήταν απαραίτητη προκειμένου κάποιος να μπορέσει να διεκδικίσει τίμια ένα κομμάτι ψωμί γιά την οικογένειά του, να τον αφήσουν να ζήσει στον τόπο του, να του επιτρέψουν το δικαίωμα να ανασαίνει. Γιά όλα αυτά τα στοιχειώδη δικαιώματά του απαραιτήτως θα έπρεπε να υπογράψει την δήλωση μετανοίας, την αποκήρυξη των κομμουνιστικών δεδομένων και των πιστεύω του, να δημοσιευτεί η δήλωσή του στις εφημερίδες, σημείο νίκης των ηλιθίων κυβερνώντων αφού ήσαν τόσο σίγουροι ότι ο δηλωσίας πλέον αποτελούσε.....υγειές στοιχείο της εθνικόφρονης κοινωνίας. Και τότε πιθανόν να μπορούσε να πάρει λίγο ψωμί γιά τα παιδιά του και λίγο αέρα να ανασαίνει. Όμως με πολλή ντροπή και το στίγμα χαραγμένο στο μέτωπο.
Τότε ήταν που τα ξερονήσια του Αιγαίου άρχισαν να γράφουν τη δική τους Ιστορία με τις χιλιάδες των αμετανοήτων να μετρούν τον καημό τους και τον πόνο τους. βράχο, βράχο, όπως είχε γράψει ο εξόριστος ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Βασανηστήρια που θύμιζαν Μεσαίωνα, ξυλοδαρμοί που άγγιζαν το χέρι του Χάρου και οι παντός είδους εξευτελισμοί της ανθρώπινης αξιοπρέπειας γιά την απόσπαση της υπογραφής στην δήλωση. Γιά να αποκηρύξει μετά βδελυγμίας το πιστεύω του, τους αγώνες του, τις ελπίδες του, το όραμά του γιά μιά καλύτρη ζωή.Τότε ήταν που τα στρατοδικεία είχαν εκτιμήσει την ανθρώπινη ζωή όσο άξιζαν οι πέντε σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Κι΄ήταν τότε που ο αείμνηστος πρωθυπουργός και ακαδημαϊκός Παν Κανελλόπουλος βρώμισε τον Παρθενώνα με την παρομοίωσή του με την Μακρόνησο.
Πάνω σ΄αυτές τις βάσεις η Φρειδερίκη με το γιό της έλεγαν ότι προσπαθούσαν να χτίσουν μιά Ελλάδα γιά το μέλλον. Στην πραγματικότητα δημιουργούσαν την Ελλάδα των δύο κόσμων. Των ευνομουμένων και των περιφρονημένων.
Εξήντα χρόνια μετά ο απόηχος του Εμφύλιου δυστυχώς απλώνεται ακόμη πάνω από την Ελλάδα και τους ανθρώπους της.Αυτά μόνο είναι όσα κατάφεραν τότε οι διώχτες του λαού. Αυτά κουβαλήσαμε κι΄εμείς μιά ζωή ολόκληρη χωρίς να μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε τελείως από αυτά

13 σχόλια:

  1. Ντένη, θα με ενδιέφερε εάν υπήρχε κάποια έντυπη "δήλωση" (υπόδειγμα). Θα την αναρτήσω σε μόνιμη βάση, έτσι για να βλέπουν μερικοί "Ελληναράδες" πόσο έβλαψε η "εθνικοφροσύνη" την πατρίδα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Παντελή
    Έχω αυτήν από την εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ της Χίου που είναι όπως την αναφέρω. Αν σε εξυπηρετεί στην στέλνω Αν όχι θα προσπαθήσω νάβρω μιά άλλη. Θυμάσαι τους
    "Σηκωμένους γιακάδες"
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nτένη καλημέρα η σημερινή σου ανάρτηση , όντως είναι ανατριχιαστική και ειδεχθής. Αυτή ήταν μία πολύ μαύρη σελίδα στην ιστορία μας.Όμως αυτός ο λαός είμαστε,τρωγόμαστε μεταξύ μας και μόνο σε κίνδυνο είμαστε ενωμένοι.Καί σήμερα Ντένη η νοοτροπία του Έλληνα δεν έχει αλλάξει,μη νομίζεις ότι δεν γίνονται τέτοιου είδους διακρίσεις ,σε μικρότερη βέβαια κλίμακα.Άν δεν είσαι γραμμένος σε κλαδική πρέπει να δυνοπαθήσεις,για να γίνει η δουλειά σου .Μόνο το ρουσφέτι περνάει... και μη χειρότερα να λέμε ...Χαιρετώ Κατερίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ντένη,
    Το αποκηρύσσω μετά βδελυγμίας... το έζησα, το θυμάμαι,
    Το του Μεταξά ήμουν πολύ πιτσιρικάς το μόνο που θυμάμαι είναι "στην Γλυκειά μας της πατρίδα την τρανή και ιστορική"
    ήταν ο ύμνος της ΕΟΝ.

    Μετά τραγουδάγαμε στους δρόμους ως αετόπουλα, " Ο βασιλιάς δουλώνει την πατρίδα, τη υποβάλει σε κατατρεγμούς σε καταδίκες και σε εκτελέσεις σε πείνα γύμνια και κατατρεγμό: Με θάρρος εμπρός στον αγώνα βαδίστε για τη λευτεριά, το Σκόμπυ τσακίστε και δώστε στο σκλάβο λαό Λευτεριά."
    Ακόμα ξέρω πολλά τέτοια τραγούδια, είναι αυτά που γράφτηκαν σε μια αθώα παιδική μνήμη,
    Αλλά το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ήταν μετά από όλα αυτά βρεθήκαμε να ζητιανεύουμε για μια μπουκιά ψωμί σε μια κοινωνία που είχαν φτιάξει αυτοί οι ίδιοι οι δυνάστες μας,
    όπως έλεγε και ο Ρήγας Φεραίος , Ω! παιδιά μου ορφανά μου, σκορπισμένα εδώ κι εκεί, διωγμένα υβρισμένα απ τα έθνη πανικοί......
    Κι ακόμη μέχρι σήμερα αυτή η ίδια κατάσταση ισχύει, εμείς μείναμε σκορπισμένοι, μας έμεινε μια μνήμη και η νοσταλγία, η Ελλάδα μάς έχασε κι αυτοί που έμειναν είναι ακόμη διηρημένοι..

    Ε! τι άλλο να πω,

    Γαβριήλ Παναγιωσούλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τις μαύρες σελίδες στην ιστορία μας τιες φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι αγαπητή μου Κατερίνα. ΚΙ΄είναι λυπηρό που πάντα βρίσκονται κάποιοι που γιά να ικανοποιήσουν τα ξένα συμφέροντα σκοτώνουν την πατρίδα τους.
    Την καλημέρα μου
    Ντ'ενης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Γαβρίλη έτσι είναι η ιστορία
    Απ'ό,τι μπορώ να θυμάμαι κι' από ό,τι έχω διαβάσει πάντα τα πληρώνουν όλα οι λαοί
    Νάσαι κα΄λα
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπράβο Ντένη .Σφιχτό,καλογραμμένο και ζουμερό κείμενο.
    Και τι περιεχόμενο.........
    Τι μου θυμίζεις όμως ....,
    Ενα θείο μου τον γκρέμισαν απο τα βράχια της Μακρονήσου το 47
    και έναν άλλον τον κρέμασαν το 43 σε μια ελιά στα Μέγαρα οι δοσίλογοι με τους Γερμανούς.
    Πέντε αδέρφια είχε η μάνα μου,μείνανε τρεία και τους είχαν πασάρει όλων των ειδών τις δηλώσεις για να υπογράψουν.


    Είμουνα στην εβδόμη Γυμνασίου όταν γύριζα μέσα από τα χωράφια από το σχολείο στο νοικιασμένο δωμάτιό μου[ενα πλύθρινο κιόσκι πισω από το σπίτι του αφεντικού]
    Στην πόρτα με περίμενε ο Χωροφύλακας .Με πήγε στην χωροφυλακή Με άφησαν τρεις ώρες σε ενα δωμάτιο-κελί, και μετά με πήγαν στο γραφείο του υπαστυνόμου που έκανε χρέη σταθμάρχη.
    Μου μίλησε για το μέλλον μου,πως ξέρει οτι είμαι καλός μαθητής και ότι θα βγάλει από πάνω μου την "λιγδιά" των θείων μου αν υπογράψω ενα χαρτί οτι τους αποκηρύττω και να πετάξω απο το δωμάτιό μου τα βιβλία των σφαγιάδων Κομουνιστών.Φτιάχτω μόνο σου το χαρτί,μου είπε.
    Τελικά ούτε και ναυτικό φυλάδιο δεν μπόρεσα να βγάλω όταν έβγαλα το Γυμνάσιο.
    Ασχημες εποχές.
    Εποχές ντροπής......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιά σου φίλε Σπύρο
    Το τι έγινε εκείνα τα μεύρα χρόνια φίλε μου δεν λέγεται. Μας είχανε κάμει έτσι που να μην γνωρίζουμε ποιός είναι ο φίλος μας και ποιός ο εχθρός μας. Ακόμα και τους συγγενείς μας τρέμαμε. Κι΄ακόμη και σήμερα φίλε μου πολλά από αυτά μας συντροφεύουν στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους
    Είχες πει ότι τον Μάρτη θα έρθεις Νέα Υόρκη Ισχύει;
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι,θα έρθω Ντενη,δεν ξερω ακριβως ποιά μερα ,πιθανόν στα μεσα του Μάρτη,θα σου γραψω οταν θα ξερω .
    Να εισαι καλά
    Σπυρος

    Οπως το λες είναι Ντένη ,είτε το θέλουμε είτε όχι τα τότε γεγονότα εχουν αφήσει...αγκαθάκια και στις σημερινές μας σχέσεις με ανθρώπους και σόγια που εχουν καταχωρηθεί στη μνήμη μας με τον άλφα ή βήτα τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν θα βάλω κάποιο σχόλιο συνηθισμένο αλλά θα πω κάτι που βίωνα εγώ.Μικρό παιδάκι μέχρι που μεγάλωσα ,είχα στα αυτιά μου την φωνή της γιαγιάς μου να λέει και να ξαναλέει αυτό που της έκαναν όταν χρειάστηκε να πάρει ένα χαρτί από την αστυνομία και την έβαλαν να υπογράψει…Αγράμματη γυναίκα αυτή ,για υπογραφή έβαζε ένα σταυρό. Μετά από δύο μέρες μέσα στην εκκλησία ,και μετά το τέλος της λειτουργίας άκουσε από τον παπά να λέει στο «ποίμνιο του» ότι η κυρία ……….αποκηρύσσει το κουμουνιστικό κόμμα Ελλάδος…..Μέχρι να αφήσει αυτή την ζωή δεν το ξέχασε ποτέ αυτό το περιστατικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Στα όσα γράφει η Εβελίνα να προστέσω κι΄εγώ ότι μιά συγγενής της γυναίκας του αδελφού μου που με τον ίδιο τρόπο -υπογραφή σταυρός - την έβαλαν και υπόγραψε δήλωση μετανοίας ενώ αυτή είχε μεσάνυχτα τι είναι ο κομμουνισμός.
    Και φυσικά ο Ενωμοτάρχης του χωριού καμάρωνε γιά το κατόρθωμ΄'α του.
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φίλε Ντένη,
    Είναι τόσα πολλά τα τραγούδια της τότε εποχής ώστε κάποιος θα πρεπει να τα συνάξει και να τα βάλει σε βιβλιο. π.χ.
    Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά ρίχτηκαν πάνω στην εργατιά. Άγρια κράζουν και κρέας ζητουν...
    *********************************
    Το χωριό τ' αφήνουμε, τ' αφήνουμε, τους δικούς μας χαιρετάμε, πάμε να φρουρίσουμε της πατρίδας την τιμά, γιατί είμαστε όλοι λεβέντες κι αντάρτες του ΕΛΑΣ και μες τη φωτιά με γερή καρδιά θα ριχτούμε μονομιάς...
    ***********************************Μακεδώνες Θράκες Κρήτες η πατρίδα σας καλεί
    ********************************

    Κι άλλα πολά που τα έχω ξεχάσει.

    Κάνε λοιπόν την αρχή

    Γαβριήλ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Γαβρίλη.
    Ο καθηγητής Πέτρος Πετράτος στο Αργοστόλι, τον ξέρεις, έχει αρχίσει από πέρυσι την συγκέντρωση των αντιστασιακών τραγουδιών. Του έστειλα κι΄εγώ κάποια αλλά τον έφερα σε απαφή με τους Έλληνες στην Τσεχία - παιδιά από το παιδομάζωμα - που θα πάρει πολλά
    Νάσαι καλά
    Ντένης

    ΑπάντησηΔιαγραφή