Πάνω
από τέσσερις μήνες έχουν περάσει από
την 25η Ιανουαρίου όπου οι εθνικές εκλογές
ανέδειξαν σαν νικητή και πρώτο κόμμα
τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα.
Νικητής
με το ποσοστό του 36,34% χωρίς βέβαια την
πλειοψηφία που θα του επέτρεπε να έχει
αυτοδύναμη κυβέρνηση αφού έλαβε 149 έδρες..
Όπως ήταν επόμενο στράφηκε στη συνεργασία
με κάποιο άλλο κόμμα προκειμένου ο κ.
Τσίπρας να πάρει στα χέρια του την
διακυβέρνηση της χώρας που τόσο
επιθυμούσε.
Και το μόνο κόμμα που θα του
άνοιγε την πόρτα του και θα δεχόταν συνεργασία μαζί του, δεν ήταν άλλο από
το ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΞ του Πάνου
Καμένου. Ο Σοσιαλισμός μαζί με τον Φασισμό σε κυβέρνηση. Βέβαια είναι γεγονός ότι
υπήρξε προεκλογική διαπραγμάτευση με
τον Καμένο να απαιτεί το ευαίσθητο
υπουργείο της Εθνικής Άμυνας το οποίο
και του δόθηκε. Ένα πρώτο μεγάλο σφάλμα
των ηγετών του ΣΥΡΙΖΑ.
Προεκλογικά
ο Αλέξης Τσίπρας είχε υποσχεθεί πολλά
στον ελληνικό λαό. Είχε υποσχεθεί πάρα
πολλά που εκ των πραγμάτων ήταν αδύνατον
να τα πραγματοποιήσει. Κι΄όσοι από μας
μπορούσαν να τα δουν τα είδαμε. Δεν τα
είδε όμως ο ελληνικός λαός που το μόνο
που πρόσμενε από αυτές τις εκλογές ήταν
η τιμωρία και ο παραμερισμός των παλαιών
κομμάτων, κάτι που έγινε, αφού Νέα
Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ πήραν το μεγάλο
μήνυμα του ελληνικού λαού. Σχεδόν
έσβησαν.
Έτσι
από την επομένη των εκλογών ο ελληνικός
λαός πήρε τη θέση της αναμονής και
περίμενε την υλοποίηση των προεκλογικών
εξαγγελιών του Αλέξη Τσίπρα και των
συνεργατών του. Κάτι που δεν θα γινόταν
ποτέ και που ανάγκασε τον Μανώλη Γλέζο σε μια διαμαρτυρία η οποία πέρασε...στα αζήτητα.
Ο
κ. Τσίπρας υποσχέθηκε πολλά που εκ των
πραγμάτων ήταν αδύνατον να γίνουν. Εάν
μεν τα γνώριζε γιατί τα υποσχόταν; Και
φυσικά τα εγνώριζε και όμως τα υποσχόταν
στον ελληνικό λαό. Βέβαια από όλα αυτά
τίποτα δεν είδε ούτε και θα δει ο ελληνικός
λαός. Απλά γιατί τίποτα από όλα αυτά
δεν του επιτρέπουν να κάμει οι θεσμοί
και οι εταίροι. Έτσι το
σκίσιμο του μνημονίου έμεινε ένα όνειρο
απατηλό. Η Τρόικα όχι μόνο δεν καταργήθηκε
αλλά γέννησε και την Brussels
group. Το ΔΝΤ εξακολουθεί να μας καταπιέζει. Όσο για την πεντοζάλη την αφήσαμε
για κάποια άλλη φορά και τον ΕΝΦΙΑ θα
τον έχουμε για χρόνια πάνω από το κεφάλι μας.
Τέσσερις
μήνες τώρα η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα
προσπαθεί με τις κόκκινες γραμμές της
να βρει κάποια λύση αξιοπρέπειας. Ο
αγώνας είναι αλήθεια υπήρξε μακρύς και
οι εταίροι αμετακίνητοι. Έμοιαζαν να
μας περιμεναν στη γωνία και να μας το φύλαγαν.
Πλέον
βρισκόμαστε στις τελευταίες κινήσεις
που έχει να κάμει η ελληνική κυβέρνηση
προκειμένου να διασωθεί η χώρα από μια
οικονομική καταστροφή. Βρισκόμαστε
στις αρχές του καλοκαιριού και ο
τουρισμός, το μεγάλο αυτό κεφάλαιο της
χώρας κινδυνεύει να πέσει στον γκρεμό.
Ο λαός πλέον δεν έχει άλλες αντοχές. Ο
μήνας Ιούνιος είναι ο μήνας των μεγάλων
πληρωμών στο ΔΝΤ και σε άλλους θεσμούς. Κάτι
πρέπει να γίνει και όσο γίνεται πιο
σύντομα. Για να δούμε.