Σάββατο 29 Αυγούστου 2015

Ο κυρ-Θανάσης, ο μπακάλης της γειτονιάς μου ιδρύει δικό του κόμμα.



Ναι!!! Πολύ καλά διαβάσατε στον τίτλο του άρθρου μου. Έτσι όπως σας τα γράφω είναι. Ο μπακάλης της γειτονιάς μου, ο κυρ-Θανάσης, θα κάνει δικό του κόμμα. Και δεν είναι μόνο αυτός. Όπως μαθαίνω το ίδιο σκέφτεται κι΄ο Μανώλης ο μανάβης. Λένε ότι κι΄ο Μήτσος ο ταβερνιάρης σκέφτεται να παρατήσει την ταβέρνα και τα καρτούτσα και να κάμει και αυτός δικό του κόμμα. Το ίδιο άκουσα και για τη Μαριγώ τη μοδίστρα. Βαρέθηκε τα βελόνια και τις καρφίτσες. Θα τα παρατήσει και θα κάμει κόμμα λέει και αυτή. Και γιατί να μην κάνουν ρε παιδιά;
Δηλαδή τι είναι ο Λαφαζάνης και γιατί έκαμε κόμμα; Έτσι τούρθε να γίνει πρωθυπουργός;
Και η Ζωή γιατί να κάνει κόμμα κι΄αυτή; Βλέπεις επέτυχε σαν πρόεδρος της Βουλής σου λέει ας δοκιμάσω τώρα και πρωθυπουργός. Αμ ο άλλος; Ο μεγάλος Βαρουφάκης; Ο ΓιάΝΝΝης ( με 3Ν και μεγάλα τον θέλω εγώ) που θα το κάμει...ευρωπαϊκό το κόμμα του; Λέτε να πάρει μαζί του Σόϊμπλε και Μέρκελ; Αυτός είναι για κλάματα.
Φίλοι μου θα κάνουμε κι΄εμείς όλοι κόμματα. Ο καθ΄ένας το δικό του κόμμα. Απόφοιτοι διπλωματούχοι μεγάλων σχολών κάθονται τα κορόιδα και δουλεύουν γκαρσόνια και ντελιβεράδες. Φτιάξτε ένα κόμμα ρε βλάκες. Αυτομάτως έχετε οικονομική επιδότηση από το κράτος. Και φυσικά υπάρχουν και άλλες κονομισές τρελές. Κόμματα λοιπόν όλοι σας. Φτιάξτε κόμματα. Εμπρός να γεμίσουμε την Ελλάδα κόμματα. Κάθε σπίτι και το κόμμα του. Κάθε οικογένεια και το δικό της κόμμα. Κι΄ αν είναι πολυμελής να φτιάξει δυο κόμματα. Κι΄έτσι όπως πάμε ο καθ΄ένας θα ψηφίζει τον εαυτό του.
Και τώρα ας αφήσουμε τα αστεία και να δούμε το θέμα από την σωστή και σοβαρή πλευρά του. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος στον κόσμο που έχει τόσο μεγάλο αριθμό κομμάτων όσο κανένα άλλο. Δεν υπάρχει άλλο κράτος που να έχει τόσα κόμματα όσα η Ελλάδα. Οι ΗΠΑ έχουν μόνο δύο. Κορόιδα είναι; Η Ελλάδα εκατό. Κι΄αυτό είναι μια εξήγηση του ότι δεν υπάρχει καμιά πρόοδος σ΄αυτόν τον τόπο. Διότι όλοι αυτοί οι ένδοξοι αρχηγοί ουδόλως ασχολούνται με τον τόπο. Το μόνο που τους απασχολεί είναι το κόμμα. Να μεγαλώσει το κόμμα. Να αποκτήσει πολλούς οπαδούς το κόμμα. Να έχει πολλά λεφτά το κόμμα. Να ακούγεται το κόμμα. Ποιος νοιάζεται για την Ελλάδα; Το κόμμα να είναι καλά.
Κι΄άντε να πάει ο τόπος μπροστά. Τώρα θα μου πείτε δημοκρατία έχουμε και η ελευθερία είναι δικαίωμα του καθ΄ενός. Να κάμει ακόμα και κόμμα. Μετά όμως τι γίνεται;
Βρισκόμαστε σε παραμονές εκλογών. Για τις 20 του Σεπτέμβρη έχουν αποφασίσει οι αφεντάδες. Επισήμως έχουμε υποψήφια κόμματα.

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, (Ο Θεός να την κάμει χρυσή), ΔΗΜΑΡ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ο γνωστός Γιωργάκης με το ΚΟΔΗΣΟ και αρκετά τρίτης κατηγορίας που όμως θα κόψουν τους ψήφους. Μπροστά σε μια ατέλειωτη σειρά από ψηφοδέλτια θα βρεθεί ο Έλληνας στις 20 του Σεπτέμβρη. Θα τα κοιτάζει και θα σκέφτεται τι να κάμει. Πως λοιπόν να καταφέρει ένα από όλα αυτά τα κόμματα, μετά την διασπορά των ψήφων, να συγκεντρώσει την αυτοδυναμία και να μπορέσει να κυβερνήσει τη χώρα μας; Και τι θα αποφέρουν οι μετεκλογικές συνεργασίες, οι οποίες απαραιτήτως θα προκύψουν; Ποιος θα συμφωνήσει με ποιόν; Και ποια προγράμματα θα ακολουθηθούν αν επιτευχθεί συνεργασία; Τα δικά του ή του συνεταίρου; Ποιος θα είναι πρωθυπουργός και ποιος υπουργός; Και πως θα λειτουργεί ο πρωθυπουργός όταν πάνω από το κεφάλι του θα κρέμεται η απειλή “ ή με φτιάχνεις ή σε ρίχνω;” Ανεύθυνες καταστάσεις που όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την ομαλή λειτουργία της χώρας σαν κράτος αλλά εμποδίζουν με ζημιά την πορεία της.
Βέβαια η ίδρυση ενός κόμματος δεν είναι δυνατόν να απαγορευτεί σε μια δημοκρατία. Μπορεί ο καθ΄έναν να ιδρύσει ένα κόμμα. Όμως θα πρέπει πρώτα να έχει τη δύναμη και την ικανότητα να σκεφτεί αν χρειάζεται ένα ακόμη κόμμα σ΄αυτή την μικρή χώρα και αν μπορεί να προσφέρει κάτι καλό.
Πιστεύω πως αυτή τη στιγμή αυτός ο μεγάλος αριθμός κομμάτων στη χώρα μας μόνο κακό μπορεί να κάμει. Και αυτό κάνει. Ελπίζω η 21η του Σεπτέμβρη να είναι μια άλλη μέρα για την Ελλάδα. Πολύ φοβάμαι όμως πως θα είναι μία από τα ίδια με όλους αυτούς τους ανίκανους πολιτικούς να θριαμβολογούν. Θα τα δούμε.



Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015

Εκλογές !!! Και λοιπόν;



Εδώ ο κόσμος καίγεται και η Ζίτσα μας ...χτενίζεται, για να μην πω τίποτα άλλο.
Ουσιαστικά η Βουλή έχει κλείσει, η κυβέρνηση είναι υπηρεσιακή, η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει, τα πάντα λειτουργούν υπηρεσιακά και αυτό το βλίτο, η πρόεδρος της Βουλής δεν μπορεί να καταλάβει ότι η θέση της και η παρουσία της έχουν τελειώσει και προσπαθεί να διοργάνωσει συγκέντρωση των αρχηγών των κομμάτων. Θέλει να φέρει σιδηροδέσμιο στη Βουλή τον διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδας, τον Γιάννη Στουρνάρα για να τον ανακρίνει. Και διόλου απίθανο να οραματίζεται την καταδίκη του. Αν όλα αυτά πηγάζουν από ένα υγιή εγκέφαλο εγώ να σας πω ότι αμφιβάλω. Είχε δίκιο ο Νίκος ο Φίλης που είπε ότι η Ζωή χρειάζεται ψυχίατρο.
Τελικά έστω και αργά ο Αλέξης ο Τσίπρας το κατάλαβε και το είπε. Εσφαλμένη επιλογή. Βέβαια θα μπορούσε να το πει κάπως αλλιώς αλλά δεν πειράζει. Κι΄όχι μόνο αυτός. Και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος της έδωσε κάποια επίθετα που χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά της. Όταν τα έλεγα εγώ όλα αυτά όλες οι (καλές μου) διαδικτυακές φίλες πέσανε πάνω μου να με φάνε. Κάποιες μου έκοψαν και την καλημέρα. Γιατί είχα μια δική μου γνώμη. Κι΄είχα το θάρρος να την λέω και να την γράφω. Δυστυχώς αυτή η λογική επικρατεί στην πατρίδα. Αν διαφωνούμε πολιτικά είμαστε εχθροί. Και μάλιστα θανάσιμοι. Πάνε περίπατο εκείνα τα υπέροχα λόγια του Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γνωστού με το ψευδώνυμο Βολταίρος που είχε πει, διαφωνώ μαζί σου αλλά δεν θα πάψω να αγωνίζομαι για να έχεις το δικαίωμα να λες τη γνώμη σου. Σήμερα ισχύει το σκάσε και μη μου έχεις αντίρρηση.
Ελπίζω πως τελικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα καταλάβει ότι η θητεία της στη βουλή των Ελλήνων στη θέση της προέδρου όχι μόνο τέλειωσε αλλά η ίδια φρόντισε να αφήσει το πέρασμα της από αυτή τη θέση με τα πιο μαύρα γράμματα και να επιτρέψει να χαραχτεί σαν ένα πολύ κακό σημάδι, σαν μαύρο στίγμα πάνω στην ιστορία της ελληνικής βουλής. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποτελεί πλέον ένα παρελθόν προς αποφυγή. Να προσέχουν οι πρωθυπουργοί στις επιλογές τους.
Εμπρός λοιπόν. Βαδίζουμε πλέον προς εκλογές αφήνοντας πίσω το παρελθόν που δημιούργησε η επτάμηνη διακυβέρνηση της χώρας από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Κι΄ελπίζω ότι ο πρωθυπουργός, ο πολιτικός, αλλά και ο άνθρωπος Αλέξης Τσίπρας να πήρε αρκετά μαθήματα. Και περιμένω πως θα δείξει τις εμπειρίες του.

Τι θα γίνει από δω και πέρα; Η προεκλογική περίοδος θα σκορπίσει αφειδώς τις κομματικές υποσχέσεις. Συνηθισμένες καταστάσεις. Τα κόμματα θα υποσχεθούν τόσα πολλά που επόμενο είναι οι κάποιοι, οι ολίγοι που μπορούν να δουν με ψυχραιμία και με κάποια λογική όλα αυτά, να μείνουν στην άκρη με τα ερωτηματικά να τους βασανίζουν. Οι υπόλοιποι, οι πολλοί, δυστυχώς θα τους πιστέψουν. Κανείς δεν θα μπει στον κόπο να αναλογισθεί αν θα μπορέσουν ποτέ να κάμουν πράξη τις υποσχέσεις τους. Κανείς δεν θα μπει στον κόπο να σκεφτεί ότι η Ελλάδα είναι εξαρτώμενη και οικονομικά δεσμευμένη με τις απαιτήσεις εταίρων της Ευρώπης. Των εταίρων που δεν θα της επιτρέψουν να πραγματοποιήσει καμιά από τις υποσχέσεις που θα δώσει στο λαό της αν αυτές δεν είναι μέσα στην λογική των υποχρεώσεων που έχει προς τους εταίρους της. Θα ξαναζήσουμε το σκίσιμο των μνημονίων από την Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Μια λαϊκή ενότητα που, περίεργα, προήλθε από μια κομματική διάσπαση. Και φυσικά για μια ακόμη φορά τα μνημόνια θα μείνουν ανέπαφα. Για μια ακόμη φορά όλοι αυτοί θα οραματίζονται την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, όπως το αποκαλούν. Και ο Λαφαζάνης με τους συντρόφους του θα αγωνίζονται να σώσουν την Ελλάδα με τον δικό τους τρόπο. Κανείς δεν έχει την δύναμη, την ειλικρίνεια, την τιμιότητα να δει και να πει ότι όλα αυτά δεν γίνονται. Και θα πρέπει ο ελληνικός λαός να τους το πει καθαρά. Πηγαίνετε όλοι σας στο διάολο και αφήστε την πατρίδα μας ήσυχη μήπως και αποφασίσει ο Θεός να μας στείλει έναν άνθρωπο να την γλυτώσει από εσάς. 

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Νάτες οι εκλογές. Ήρθανε!!!


Από καιρό τις ακούγαμε, τις μυριζόμαστε, τις περιμέναμε και νάτες που έφτασαν. Εκλογές λοιπόν και μάλιστα καλοκαιρινές και σύντομες. Οι ημερομηνίες παίζουν. Από τις 20 του Σεπτέμβρη, που είναι και η πιο πιθανή πάμε στις 27 του ιδίου μήνα. Αυτή είναι η πρώτη εκδοχή. Υπάρχει και η 3 του Οκτώβρη σαν δεύτερη πιθανή εκδοχή δεύτερη αλλά δεν φαίνεται να συμφέρει αφού ο χρόνος τους πνίγει όλους. Τι θα γίνει; Δεν έχει σημασία. Κάποια μέρα θα γίνουν.
Πρόκειται για μια περίπτωση εκλογών όπου όλα τα σενάρια παίζονται. Και φυσικά όλα τα κόμματα τα έχουν μελετήσει και έχουν ετοιμαστεί. Έτοιμο και το κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. “Λαϊκή Ενότητα” Άντε. Καλορίζικος αρχηγέ. Και γρήγορα πρωθυπουργός. Με τους εικοσιπέντε αντάρτες ο Λαφαζάνης. Φυσικά με αυτόν τον αριθμό βουλευτών καταλαμβάνει την τρίτη θέση στη βουλή αποκλείοντας έτσι την συμμετοχή της Χρυσής Αυγής από την διαδικασία της διερευνητικής εντολής. Καλό ακούγεται αυτό. Να μην έχουμε να ακούμε τον λαλίστακτο Ηλία Κασσιδιάρη να μας απειλεί.
Ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί η θέση της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Γιάννη (εγώ τον θέλω με δύο Ν) Βαρουφάκη. Για την Κωνσταντοπούλου θα πρέπει να είναι σίγουρο ότι θα βρεθεί στους κόλπους του Λαφαζάνη αφού ο Αλέξης Τσίπρας την έχει αποκλείσει. Εν τω μεταξύ με το αρρωστημένο ύφος που την διακρίνει επιτίθεται κατά πάντων. Δεν γλύτωσε ούτε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το βλίτο ακόμα δεν μπορεί να καταλάβει ότι σαν πρόεδρος της Βουλής έχει τελειώσει.
Ο Βαρουφάκης μάλλον μοιάζει να μην πολιτευτεί. Η παράσταση που ήθελε να δώσει παγκόσμια φαίνεται ότι έχει τελειώσει και μάλλον θα πρέπει να αράξει στην Αίγινα. Τέλος το θέατρο.
Αναφορικά με την διαδικασία των εκλογών και τα όσα προβλέπει το Σύνταγμα αφού η παραιτηθήσα κυβέρνηση δεν έχει συμπληρώσει ένα χρόνο ζωής θα πρέπει να τηρηθούν κάποιες διαδικασίες. Σύμφωνα με το Σύνταγμα θα πρέπει τα τρία πρώτα κόμματα να χρησιμοποιήσουν για τρεις ημέρες το δικαίωμα της διερευνητικής εντολής. Δηλαδή θα προσπαθήσουν με συζητήσεις να δουν αν μπορούν να σχηματίσουν μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Όμως κάτι πολύ δύσκολο να γίνει με το υλικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πολιτικό χώρο. Ήδη από μέρους Σταύρου Θεοδωράκη ειπώθηκε η πρώτη αμφιβολία.
Από αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να αποκλείσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Η διερευνητική δεν τον ενδιαφέρει. Ποντάρει, ελπίζει και οραματίζεται την αυτοδυναμία των εκλογών κάτι που πιθανόν να το πετύχει.Το εντυπωσιακό 62% που επέτυχε στο πρόσφατο δημοψήφισμα του δίνει πολλές πιθανότητες και όλα δείχνουν ότι εκεί ποντάρει ο Αλέξης Τσίπρας.
Η Νέα Δημοκρατία θα εξαντλήσει το χρονικό όριο των τριών ημερών. Ήδη ο αρχηγός της το δήλωσε. Υπάρχει η περίπτωση μιας συμμαχίας με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι προκειμένου να περιθωριοποιηθεί, να απομονωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να βρεθεί στην αντιπολίτευση. Αν αυτό δεν επιτευχθεί τότε τα πράγματα περιπλέκονται.
Όλα δείχνουν πως οι διερευνητικές διαδικασίες δεν πρόκειται να φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Στόχος όλων να προχωρήσει η χώρα σε εκλογές διαβλέποντας την πιθανότητα να τις χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Όμως το πιθανότερο είναι οι εκλογές αυτές να μην δώσουν αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα. Πολλά τα κόμματα και επόμενο οι ψήφοι να διαμοιραστούν σε χαμηλό ποσοστό σε όλα αυτά. Οπότε οι λύσεις θα αναζητηθούν και πάλι μετεκλογικά σε κάποιες συμμαχίες.
Τελικά σενάρια πολλά κυκλοφορούν σε καθημερινή βάση μέσα από τα οποία διαφαίνονται οι προθέσεις όχι μόνο των κομμάτων αλλά και αυτών των υποψηφίων βουλευτών. Τελικές κρίσεις δεν μπορεί ακόμη να διατυπώσει κανείς αφού τα πάντα “παίζονται” και τα σενάρια αλλάζουν από ώρα σε ώρα.
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου (Κλαμμένος μετά από τα αυγά που έφαγε) και του μεγάλου υπουργού Παύλου Χαϊκάλη μάλλον όλα δείχνουν ότι θα αποχαιρετήσουν την Βουλή.
Το Κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας του Δημήτρη Κουτσούμπα παρ όλο που φωνάζει για τον λαό και τον εργάτη δεν πρόκειται να ανεβάσει τα ποσοστά του. Αλλά και με κανένα δεν προτίθεται να συνεργαστεί. Παραμένουν στον κόσμο τους.

Ένα μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα. Πρόκειται για εκλογές που μπορεί ακόμη να κρίνουν όχι μόνο τη διάσωση της χώρας αλλά και αυτή ακόμη την ύπαρξή της.

Κυριακή 16 Αυγούστου 2015

Θέατρον "Ζωή Κωνσταντοπούλου"

Απόψε αυτοσχεδιάζουμε..

Κι΄ο ίδιος ο Λουίτζι Πιραντέλλο ωχριά μπροστά της.


Ένα καλάσνικοφ της λείπει
Τα τελευταία γεγονότα μέσα στο χώρο της Βουλής κατά την διάρκεια της συζήτησης για την ψήφιση του νέου μνημονίου έδωσαν την ευκαιρία στην Ζωή Κωνσταντοπούλου να δώσει ένα ακόμη ρεσιτάλ πολιτικής ελεεινότητας. Στο προδοτικό και ελεεινό αυτό ρόλο η κυρία αυτή είναι ασυναγώνιστη γι΄αυτό και στέφθηκε με επιτυχία η εμφάνισή της, η θέση της αλλά και η αντοχή της να παραμείνει άυπνη για πάρα πολλές ώρες μόνο και μόνο για να ελεεινολογεί σε βάρος αυτής τούτης της ίδιας της πατρίδας της.
Αν αυτό δεν είναι "σούργελο" τότε τι είναι;
Έχω αρχίσει να ασχολούμαι μαζί της από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την μορφή ενός πολιτικού κόμματος και άγνωστο για ποιους λόγους η κυρία αυτή επιλέχτηκε για να πρωταγωνιστεί σε πολιτικές επιθέσεις του κόμματος κατά παντός αντιπάλου. Έτσι την βλέπουμε σαν μέλος διαφόρων επιτροπών να οργανώνει και να πρωταγωνιστεί σε διαφωνίες και πάντα μακρυά από το νόημα των συζητήσεων της οποιασδήποτε επιτροπής. Διαφωνούσε πάντα εκεί που όλοι συμφωνούσαν και συμφωνούσε μόνο σε ό,τι αυτή έλεγε και πρότεινε.
Αλέξη μου ο Θεός να σε φυλάει από τέτοια φιλιά.
Φτάσαμε έτσι κάποια μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυβέρνηση και η κυρία αυτή να αποζημιωθεί για τις υπηρεσίες της με την πρόταση από μέρους του Αλέξη Τσίπρα για τη θέση της προέδρου της Βουλής. Είναι λυπηρό που μια τέτοια πρόταση βγήκε από το μυαλό του σημερινού πρωθυπουργού και είναι ακόμη πιο λυπηρό που 235 ανόητοι πολιτευόμενοι της έδωσαν την ψήφο τους. Και το σούργελο αυτό βρέθηκε να στρογγυλοκάθεται στην καρέκλα της προέδρου και να κοιτάζει από που θα ξεκινήσει τις καταστροφικές επιθέσεις της. Πίστεψε και ενεργούσε σαν πολιτικός αρχηγός και όχι σαν πολιτειακός παράγοντας. 
Η προχτεσινή συνεδρίαση της βουλής για την ψήφιση του νέου μνημονίου ήταν μια από τις πλέον κρισιμότερες στιγμές στην ιστορία της πατρίδας μας για όσους μπορούσαν να καταλάβουν σε ποιο σημείο βρισκόταν η Ελλάδα. Κρινόταν η τύχη ακόμη και αυτής της ίδιας της ύπαρξης της χώρας μας σαν ένα κράτος. Η τύχη ενός ολόκληρου λαού βρισκόταν στην κρίση αυτών που μέσα στην αίθουσα της βουλής θα αποφάσιζαν. Η ύπαρξη εξαρτιόταν από το φιλότιμο που εκείνη τη στιγμή φώλιαζε στην καρδιά του καθ΄ενός βουλευτή και της κάθε μιας βουλευτού. Η κάθε στιγμή που περνούσε άδεια κουβαλούσε πάνω της την τύχη ενός λαού.
Δεν πρόκειται περί λάθους. Αυτή είναι η πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.
Και το βρώμικο, το εγκληματικό αυτό παιγνίδι του ροκανίσματος του χρόνου, όπως το ονόμασαν, το πήρε στα χέρια της η πρόεδρος της βουλής εμποδίζοντας με κάθε τρόπο την ομαλή αλλά και σύντομη διαδικασία. Πάνω από είκοσι ώρες μιλούσε με όσο γινόταν πιο πολλές ανοησίες. Αμέτρητες οι φορές που διέκοπτε τους ομιλητές επιδεικνύοντας ακόμη και τις γραμματικές της γνώσεις αφού διόρθωνε κάποιους που από την κούραση αλλά και την ευθύνη έκαναν κάποια συντακτικά ή λεκτικά λάθη.
Φυσικά αυτή η χρονοβόρα διαδικασία από μέρους της Ζωής Κωνσταντοπούλου απασχόλησε και τον ξένο τύπο.
Η Ραχήλ Μακρή.  Μεγάλη πολιτική φυσιογνωμία. Εκδίδει και χρήματα.
Για την μεγάλη διάρκεια της συζήτησης μεγάλη ευθύνη έχει η η πρόεδρος της βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου”, σημειώνει η γαλλική Λε Μοντ.
Και η γαλλική Λιμπερασιόν γράφει ότι... “η ψήφος της ολομέλειας προβλεπόταν αρχικά για την Πέμπτη το βράδυ 13 του μηνός καθυστέρησε όμως με ευθύνη από την πρόεδρο της βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.”
Μετά από αυτά δεν είχε άδικο ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης Νίκος Φίλης που είπε ότι... “η Ζωή χρειάζεται ψυχίατρο.”
Είναι αλήθεια και η συμπεριφορά της γενικά δείχνει ότι αυτή η γυναίκα δεν είναι δυνατόν να κρατάει μια τόσο υπεύθυνη θέση.

Το πιο επικίνδυνο πολιτικό δίδυμο.
Παρήγορο ότι επιτέλους το Ποτάμι πήρε την πρωτοβουλία και συνέταξε μια πρόταση μομφής, συγκεντρώνει υπογραφές και πλέον είναι στην ευθύνη του πρωθυπουργού αν θα δεχτεί αυτή την πρόταση μομφής και την προωθήσει στην σχετική διαδικασία οπότε σίγουρο είναι ότι η απόφαση της σχετική ψηφοφορίας θα είναι η απαλλαγή του ελληνικού κοινοβουλίου από αυτό το ανίκανο υποκείμενο.

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Άγγλος τουρίστας!!!


    Φίλες και φίλοι μου γεια σας. Καλώς σας βρίσκω.
    Με την επιστροφή μου από τις διακοπές μου θα ήθελα να σας έγραφα όσα έζησα και συζήτησα, σχετικά με την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, με Έλληνες ομογενείς που συνάντησα στα μέρη που επισκέφτηκα και που συζήτησα μαζί τους. Όμως προτιμώ να αρχίσω με αυτές τις σκηνές από τον τουρισμό σε κάποια μέρη της πατρίδας μας. Κάτι που δεν το συναντάς σε κανένα μέρος του κόσμου. Πάρτε λοιπόν μια γεύση και θα τα λέμε.
    Να είστε όλοι καλά.

    Πριν από κάποια χρόνια, τότε που οι Αλβανοί πρόσφυγες έφταναν κατά κύματα στην Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, οι λέξεις “Αλβανός τουρίστας” αποτελούσε για τους Έλληνες ένα ανέκδοτο. Σήμερα ο Αλβανός τουρίστας έχει δώσει τη θέση του στις λέξεις

    “Άγγλος τουρίστας” Κι΄οι λέξεις αυτές αποτελούν για την Ελλάδα και τους Έλληνες μια μεγάλη πληγή, ένα μεγάλο πρόβλημα, μια συμφορά για τον τομέα του τουρισμού. Κι΄είναι λυπηρό που μάλλον κανείς απ΄αυτούς που υποτίθεται ότι κυβερνούν την δύστυχη χώρα δεν έχει αντιληφθεί τι ακριβώς γίνεται με αυτούς που κατ΄ευφημισμόν αποκαλούνται τουρίστες και που αυτά που συμβαίνουν από αυτούς σήμερα στους διάφορους τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας θα κληθεί να πληρώσει πολύ ακριβά η πατρίδα μας.
Άγγλος τουρίστας” λοιπόν.
Το μεγάλο πρόβλημα στην πατρίδα μας σήμερα στον ευαίσθητο χώρο του τουρισμού. Φυσικά πρόκειται για κάποιες ομάδες νεαρών οι οποίοι, άγνωστο πως, έχουν την εντύπωση ότι με λίγα ευρώ μπορούν να κάμουν τις φτηνές διακοπές τους και τα όργια τους σε μια χώρα όπου κυριαρχεί η ασυδοσία και η παραλυσία.
Κι΄αυτό φροντίζουν έντεχνα να τους το υποβάλουν ευκαιριακοί αυτοσχέδιοι τουριστικοί πράκτορες και ιδιοκτήτες σκυλάδικων κέντρων διασκέδασης προκειμένου να τους πάρουν το λιγοστό χρήμα τους.
Είναι γεγονός ότι οι Άγγλοι είναι ένας λαός απολίτιστος, ημιβάρβαρος χωρίς κανένα ίχνος κουλτούρας. Ένας λαός που στολίζει τα μουσεία του με κλεμμένα έργα τέχνης. Ένας λαός που για ιδανικό του έχει μια ξεμωραμένη γριά βασίλισσα κι΄ενα ανάκτορο οργίων και εγκλημάτων.
Έτσι σαν βρίσκονται στην Ελλάδα αφήνουν να εκδηλωθούν τα βάρβαρα και απολίτιστα ένστικτά τους. Τους βλέπουμε μπρος στις τηλεοπτικές κάμερες, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, σε κατάσταση κραιπάλης από το πιοτό, να κατεβάζουν τα πανταλόνια τους και να μας δείχνουν, με την αναίδεια που τους χαρακτηρίζει, τα βρώμικα και μεταχειρισμένα οπίσθια τους.
Τους βλέπουμε να επιδίδονται σε πράξεις σεξουαλικές μέσα στους δρόμους και τις πλατείες, όπως ακριβώς συμπεριφέρονται τα ζώα. Και μέσα από τις κάμερες της τηλεόρασης οι εικόνες αυτές κάνουν τον γύρο του κόσμου και δείχνουν σε όλους τους ανθρώπους της γης την κατάντια του ελληνικού τουρισμού.
Και το ξημέρωμα οι αχτίδες του ήλιου ρίχνουν το φως της ντροπής πάνω σε αμέτρητα κορμιά κοριτσιών και αγοριών που σχεδόν γυμνά είναι ξαπλωμένα και κοιμούνται στα πεζοδρόμια και στους δρόμους ανίκανα να φτάσουν μέχρι το δωμάτιό τους από το αλκοόλ που έπιναν όλη την νύχτα. 
Είναι μάταιο να αναζητήσουμε την ντροπή σ΄αυτούς τους συμπατριώτες μας που διαθέτουν τα ξενοδοχεία τους, τα εστιατόρια τους, τα νυχτερινά τους κέντρα σ΄αυτούς τους υπανάπτυκτους, του απολίτιστους, τους ημιβάρβαρους Άγγλους τουρίστες.
Χωρίς κανέναν έλεγχο από την αστυνομία και από τις αρμόδιες αρχές του τόπου – άραγε υπάρχουν και λειτουργούν αυτές οι αρμόδιες αρχές; - καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αμφιβόλου ποιότητας αλκοόλ και μετά ξεχύνονται στους δρόμους και τις πλατείες για να δείξουν τα βάρβαρα και χυδαία ένστικτά τους και τον ανύπαρκτο πολιτισμό τους και να φτάσουν ακόμη και σε έγκλημα, όπως έγινε προ ημερών αλλά και όπως έχει γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν. Ονειρεμένοι τουριστικοί προορισμοί, όπως ο Κάβος στην Κέρκυρα, ο Λαγανάς στη Ζάκυνθο, τα Μάλλια στην Κρήτη αλλά και αλλού έχουν λερωθεί από το βρώμικο αίμα αυτών των υποτιθέμενων τουριστών.
Λίγο πιο πέρα κάποιες οικογένειες τιμίων αγωνιστών του μεροκάματου μάταια προσπαθούν να επιβιώσουν και να κρατήσουν τα παιδιά τους στον ίσιο και τίμιο δρόμο. Μάταια προσπαθούν να γλυτώσουν από την συμφορά που έχουν προξενήσει στον τόπο μας οι έμποροι του εύκολου κέρδους. Μάταια αναζητούν την συμπαράσταση της αστυνομίας. Μάταια αναρωτιούνται και οι εναπομείναντες υγιείς στην Ελλάδα αν από αυτό το είδος του τουρισμού ελπίζει να επιβιώσει η πατρίδα μας.
Αν υπάρχει κυβέρνηση στην Ελλάδα που μπορεί να ενδιαφέρεται γι΄αυτόν τον τόπο θα πρέπει να επέμβει δυναμικά. Το αρμόδιο υπουργείο – αν υπάρχει και λειτουργεί – ας πάρει κάποιο βούρδουλα στα χέρια του κι΄ας δώσει κάποιο καλό και γερό μάθημα σ΄αυτούς τους ασυνείδητους που μπροστά σε λίγα ευρώ κουρελιάζουν την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας. Επί πλέον ας τεθεί κάποιος φραγμός σ΄αυτές τις ορδές των βαρβάρων κι΄ας απαγορευτεί η είσοδός τους στην Ελλάδα. Υπάρχει τρόπος αν θέλουμε. Προτιμότερο ο λιγότερος τουρισμός ποιότητας παρά αυτά τα στίφη των απολίτιστων Άγγλων. Ο τουρισμός της πατρίδας μας δεν είναι γι΄αγριανθρώπους. Κι΄αυτοί οι νεαροί Άγγλοι, το λέω υπεύθυνα, είναι αγριάνθρωποι.