Από δω κι’ από κει! ! !

Το δέμα-βόμβα που έστειλαν στον Χρυσοχοϊδη κάποιοι τρομοκράτες είναι μιά αχαρακτήριστη εγκληματική ενέργεια. Αν έτσι σκέφτονται να φτιάξουν τον κόσμο αν αυτά είναι τα οράματά τους και οι στόχοι τους, να είναι σίγουροι ότι δεν θα τα πετύχουν ποτέ. Οι λαοί του κόσμου μισούν το αίμα. Ψάχνουν γιά κάποια ίχνη αγάπης. Κι’ αυτοί δεν τα προσφέρουν.

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ είχε πει. «Το πρόβατο που φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος» Ο Αβραμόπουλος τα λέει λίγο πιό προσγειωμένα. «Όποιος φύγει από τη ΝΔ αυτοκτονεί»
Είτε έτσι είτε αλλοιώς ή μένεις στην ΝΔ και τρως ένα κομμάτι ψωμί – πιθανώς και μίζες – ή φεύγεις και ψοφάς από την πείνα. Αδέλφια διαλέξτε.

Το άκουσα και τρόμαξα. «Η ΝΔ είναι εκέινη η παράταξη, που εκφράζει, πέρα από όλους τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, την αγάπη της γιά την πατρίδα» Η κ. Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ το είπε αυτό σε επίσκεψή της εδώ στην Νέα Υόρκη. Δηλαδή κυριά μου όλοι οι άλλοι δεν αγαπούν την Ελλάδα. Τ’ ακούς Γιώργο Καρατζαφέρη;;;;;;

Μας είπε ακόμη ότι, « Σε περίοδο οικονομικής κρίσης η ΝΔ στηρίζει την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας των ελληνικών σχολείων του εξωτερικού» Με ποιό τρόπο κυρία μου; Μας στείλατε χρήματα;. Μας στείλατε δασκάλους;. Μας στείλατε βιβλία;. Μας στείλατε μιά φωτογραφία του Κολοκοτρώνη να την κολλήσουμε στον τοίχο μας;. Στο χωριό μου λέμε μιά παροιμία για το πως βάφονται τα αυγά. Την ξέρετε;

Είπανε κάποια στιγμή, γιά λόγους οικονομίας να τους κάνους 200 τους βουλευτές. Γρήγορα όμως το ξέχασαν και το παράτησαν. Σκέφτηκαν πως δεν θα είναι σωστό εκατό οικογένειες να πάνε στο ταμείο Απορίας. Πως θα ζήσουν οι άνθρωποι; Κλείσανε το λιμάνι του Πειραιά οι λεβέντες του ΠΑΜΕ.

Πιστοί στις διαταγές της τσαρίνας Αλέκας δεν άφησαν κουνούπι να περάσει. Τι κέρδισαν; Σκότωσαν τον τουρισμό. Αυτή την πολιτική έχει επιλέξει η Μεγάλη Αλέκα.
Μεγάλη απεργία αύριο Τρίτη 29 Ιουνίου. Όλοι προβλέπουν και όλα δείχνουν ότι το ασφαλιστικό και τα εργασιακά θα μετατρέψουν αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα σε πολύ θερμό. Κι’ άντε εσύ να πας διακοπές στην πατρίδα σου.

Το Μέγαρο Μαξίμου δέχεται μηνύματα δυσαρέσκειας από μέλη της Κοινοβουλευτικής ομάδας σχετικά με το ασφαλιστικό. Οπότε αν έχουμε διαρροές κατά την ψηφοφορία τι θα γίνει;

Ο Άκης μας στις δόξες του. Στις καλές αλησμόνητες εποχές. Ήταν τότε που έκανε οικονομίες γιά να κάνει το γάμο του στο Παρίσι και ν’ αγοράσει ένα σπιτάκι, εκεί κατά μεριά Διονυσίου Αρεοπαγήτου. Κατά τα άλλα κάποιοι προσπαθούν να τον εξοντώσουν πολιτικά μιά και γιά οκτώ χρόνια τώρα δεν είναι ούτε βουλευτής. Γιά την .....ταμπακέρα

κουβέντα.

Αλήθεια φίλοι μου. Εκείνο το παιδάκι από τη Ραφήνα, το παιδάκι που τόσο πολύ του αρέσουν οι συναγρίδες, γιατί δεν βγαίνει να ζητήσει μιά συγνώμη από τον ταλαίπωρο ελληνικό λαό; Αλέκα μου μεγάλη και τρανή. Μόνο εσύ μπορείς να τον υποχρεώσεις να μιλήσει.

Στενοί συνεργάτες του Αντώνη λένε ότι ο πρόεδρος της ΝΔ είναι πεποισμένος ότι «το κόμμα πρέπει να υποστεί ριζική ανακαίνηση. Και αν θέλουμε νέα θεμέλια δεν θα πρέπει να αποκλειστεί μιά κατεδάφηση». Γκρέμισέ το Αντώνη μου. Γκρέμισέ το. Και όρθιο που είναι άχρηστο το έχετε καταντήσει.

Και αρκετό θέατρο στο Συνέδριο της ΝΔ. Κωμωδία ή δράμα όπως το πάρεις. Πολλές αγκαλιές και φιλιά οι δυό μεγάλοι. Ο πρώην και ο νυν. Ο Κωστάκης και ο Αντωνάκης μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων αγκαλιάστηκαν, φιλήθηκαν, χτύπησαν τις πλάτες, έσφιξαν τα χέρια. Δηλαδή τι γίνεται ρε παιδιά;
Γιά εκλογές μιλάνε οι εθνοπατέρες. Τελικά στο κεφάλι τους δεν υπάρχει κουκούτσι μυαλό. Δυό εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σ’ ένα χρόνο σε μιά Ελλάδα ερείπιο; Θαυμάστε μυαλά και φιλότιμο.

Εννέα μήνες μετά την εκλογική συντριβή και επτά μετά την εκλογή της νέας ηγεσίας η ΝΔ καταγράφει δημοσκοπική καθίζηση και αδυνατεί να εισπράξει κάποια οφέλη. Όχι πως τα πράμματα θα ήσαν καλύτερα αν αρχηγός είχε εκλεγεί η Ντόρα. Προς Θεού.

Αλλαγή σελίδας εγκρίθηκε στο συνέδριο της ΝουΔούλας। Προσοχή αδέλφια. Μην αναθέσετε την αλλαγή στον

Παναγιωτόπουλο. Κάθε φορά που τον βλέπουν στην τηλεόραση η ΝΔ χάνει 500 ψήφους.

Τελικά δεν θα το αποφύγουν αυτό που είχε πει σαν χρησμό μαντείου ο Γιωργάκης.«Θα μας πάρουν με τις πέτρες ». Και στ’ αλήθεια όλα δείχνουν ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες.

«Η ΝΔ κλείνει τους λογαριασμούς της με το χτες.» φώναξε ο Αντωνάκης. Παραδέχτηκε ότι. « κάναμε λάθει και παραλείψεις» Πρόστεσε όμως ότι η κυβέρνηση Καραμανλή «άφησε θετικό έργο» Αδέλφια συνέλληνες. Μην ψάξετε να βρήτε έργο. Λακούβες θα βρήτε.

Στη ΔΕΘ, τον Σεπτέμβρη λένε, ότι ο Παπανδρέου θα σταθεί στον απολογισμό των πεπραγμένων και στον προγραμματισμό γιά την επόμενη χρονιά. Είμαι περίεργος να δω τι απολογισμό θα δώσει και τι προγραμματισμό θα κάμει γιά την επόμενη χρονιά

Να ευχηθώ σε όλους καλό καλοκαίρι.

Μαζί και πάλι τις πρώτες πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη.

Εσείς τι λέτε ;

Συγχαρητήρια. Μόλις έγινες βουλευτής. Είναι ο τίτλος από ένα επιτραπέζιο σχολικό παιγνίδι ενσωματωμένο στο μάθημα της «Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής» που έχει σαν σκοπό να ενισχύσει τις γνώσεις των μαθητών σχετικά με το πολίτευμα, το σύνταγμα και γενικά τον πολιτικό χώρο. Προς Θεού κύριοι. Μην διδάξετε στα παιδάκια τίποτε σχετικό με τις...μίζες.

Πήγε στο νοσοκομείο – δεν σας λέω ποιό – με εγκαύματα στα πόδια। Την εξέτασαν και της έδωσαν μιά συνταγή να πάει στο φαρμακείο να αγοράσει κάποιες αλοιφές, γιατί το νοσοκομείο δεν είχε και να γυρίσει να την περιποιηθούν. Μάλιστα αδέλφια. Αυτά συμβαίνουν στην πατρίδα του Ασκληπιού. Πας στο νοσοκομείο με τα δικά σου φάρμακα.

Οι ενάρετες γυναίκες είναι απαρηγόρητες γιά τα αμαρτήματα που δεν τις βαρύνουν. Δεν το είπα εγώ. Ο Σάσα Γκιτρύ, Γάλλος συγγραφέας το είπε. Μήπως έχει δίκιο;

Δεν φτάνει που έκλεψαν και λήστεψαν έχουν το θράσος από πάνω να ζητάνε και προστασία, διότι κινδυνεύει η ζωή τους, λένε. Δηλαδή μας λήστεψαν και τους προσέχουμε μη μας τους πειράξουν. Να πω τι είμαστε;;;.

Αυτό μόνο στην Ελλάδα μπορέι να συμβαίνει. Άλλοι να ληστεύουν και οι αθώοι να καλούνται να πληρώνουν.

Να πείσετε την κοινωνία ότι οι θυσίες θα έχουν σαν αποτέλεσμα καλύτερες μέρες. Είπε ο Κάρολος Παπούλιας. Πρόεδρε!! Πιστεύεις να καταφέρουμε να ζήσουμε γιά να δούμε τις καλύτερες μέρες;

Αυτό που κάνει ο Πρωθυπουργός κι’ εμείς οι υπουργοί είναι μιά προσπάθεια να διασωθεί η χώρα. Είπε ο Λοβέρδος. Αντρέα μου. Εμείς οι φουκαράδες θα διασωθούμε ή θα....σωθούμε;

Υπουργό των ανέργων και των εξαθλιωμένων αποκάλεσε δημοσιογράφος τον Λοβέρδο όταν αποχωρούσε από το προεδρικό Μέγαρο. Αυτή είναι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα φίλοι μου.

Η Ντόρα Μπακογιάννη έχει βρει το ιδεολογικό-πολιτικό στίγμα του νέου σχήματος. Τελικά αδέλφια μου. Αυτός ο τόπος πότε θα γλυτώσει από τους Μητσοτάκηδες; Και γιά να καταλάβετε ποίοι είναι καμαρώστε τον μπαμπά!!!

Θα μείνω στην Ελλάδα γιά να αγωνιστώ γιά την αθωότητά μου. Εδήλωσε ο Μαντέλης. Ωρέ αδέλφια. Αυτός ομολόγησε ότι πήρε 200 χιλιάρικα και κάτι άλλα ψιλά. Βόλεψε και τον κουμπάρο του. Γιά ποιά αθωότητα μιλάει;

Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Κατσέλη διαριγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η χώρα δεν θα προχωρήσει σε πτώχευση. Συγνώμη κ. Πρωθυπουργέ μου Πτωχεύουν και οι πτωχοί;;;;;

Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ η κ. Μάγια Τσόκλη και παρουσιάστρια ταξιδιωτικής εκπομπής στην κρατική (που αλλού;) τηλεόραση, ήρθε στην Νέα Υόρκη γιά να ....τραβήξει τουρισμό στην Ελλάδα. Και μας είπε ότι το Υπουργείο Τουρισμού, χρωστάει από διαφημήσεις 100 εκατομύρια ευρώ σε διάφορα ΜΜΕ του εξωτερικού. Λέτε αυτό να φέρετε τουρίστες στην Ελλάδα;

Γιά μήνες ο Σαμαράς μας έπρηξε μ’ αυτούς που πλήγωσαν την παράταξη.Έφτασε ακόμη στο σημείο να ψυθιρίσει και κάποια ονόματα. Ρουσόπουλος, Βουλγαράκης. Όταν όμως έφτασε η ώρα της κρίσης του πορίσματος άνοιξε την κομματική ομπρέλα και τους έχωσε από κάτω. Να μην βραχούν τα πουλάκια μου.

Κανένας από την ΝΔ δεν έχει ευθύνες γιά το Βατοπαίδι λέει ο αρχηγός της। Και προτείνει να παραπεμφθούν στην προανακριτική οι .......Παπακωνσταντίνου και Ξυνίδης του ΠΑΣΟΚ
Συγνώμη αδέλφια. Όλα αυτά τα χρόνια ο Αντωνάκης που ήτανε; Στη Μεσσηνία;

Η κ Τσόκλη, βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ ήρθε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να τραβήξει τουρίστες στην Ελλάδα. Συναντήθηκε με εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζωνος Νέας Υόρκης. Μιλάμε γιά πολύ σοβαρή δουλιά, έτσι;;;

Το μουντιάλ για μας τέλειωσε. Φάγαμε τέσσερα γκολ, βάλαμε δύο, χρωστάμε δύο। Θα τα δώσουμε στο επόμενο μουντιάλ ....Αν πάμε.Ο Ρεχάγκελ μάλλον τέλος. Να μου το θυμηθείτε. Συνήθως στην Ελλάδα πληρώνουν οι προπονητές.

Σε περιόδους κρίσης πρέπει να επενδύουμε στον πολιτισμό, είπε η βουλευτής την οποία έστειλε το ΠΑΣΟΚ στην Αμερική να φέρει τουριστές στην Ελλάδα. Εσείς καταλάβατε τίποτε από αυτά που είπε; Μήπως θα καταλάβουν οι τουρίστες;

Ένα διαφημιστικό τουριστικό μήνυμα έκαμε την εμφάνησή του «Τρώμε, πίνουμε και περνάμε καλά στην Ελλάδα» Γιά δουλιά ούτε κουβέντα. Εν τάξει αδέλφια!!! Όμως μήπως ξεχάσατε και κάτι......άλλο; Λέω μήπως।

Να έχει μαζικότητα και παλμό το Συνέδριο, ζήτησε ο αρχηγός Αντώνης। Πολύ εύκολο πράμα πρόεδρε. Χιλιάδες οι άνεργοι και πεινασμένοι, που με ένα μεροκάματο θα έρθουν να φωνάζουν, να χειροκροτούν, να θορυβούν. Κι’ αν τους κεράσεις και ένα γύρο με τζατζίκι θα γίνει το σώσε!!!

Είκοσι δις έδωσε η ΒΡ στον Ομπάμα γιά την καταστροφή στον κόλπο του Μεξικού.. Δεν ξέρω πόσες πληγές μπορούν να μπαλώσουν αυτά τα χρήματα. Όμως αναρωτιέμαι. Αυτά τα πουλάκια που είδαμε βουτηγμένα στο πετρέλαιο ποιός θα τα αποζημιώσει;;;
Απεργοποιός। Ένα καινούργιο επάγγελμα που προέκυψε στην Ελλάδα। Κατασκευαστής η Αλέκα του Περισσού. Εκτελεστής το ΠΑΜΕ. Αυτή η οργάνωση καλέ, που αγωνίζεται για τα....δίκια του εργάτη.Μιά απεργία την ημέρα την Ελλάδα την κάνει πέρα.

Θα τα ξαναπούμε.

Να η Αθήνα!

Ήταν μιά φορά κι΄έναν καιρό μιά πολύ όμορφη πόλη.
Αθήνα τη λέγανε. Η Αθήνα, η όμορφη πόλη μιάς κάποια περασμένης εποχής, είναι αναμφισβήτητα η μόνη πόλη στον κόσμο που έχει τραγουδηθεί όσο καμμιά άλλη. Αμέτρητοι είναι οι ποιητές και μουσικοί, Έλληνες και ξένοι, που της έχουν αφιερώσει τα πιό όμορφα ποιήματά τους και τα πιό μελωδικά τραγούδια τους γιά να ζωγραφίσουν τις ομορφιές της.
Αθήνα διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι, την αποκαλεί ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς στο ποιήμα του Η φλογέρα του Βασιλιά. Κι΄ευτυχώς που σήμερα, ο μεγάλος αυτός ποιητής δεν βρίσκεται ανάμεσά μας γιά να δει πως έχουν καταντήσει την διαμαντόπετρά του οι σημερινοί κάτοικοί της.
Είχα την μεγάλη τύχη να ζήσω την Αθήνα στις δεκαετίας του ΄50 και του 60, νεαρός τότε και εργαζόμενος στον καλλιτεχνικό χώρο, . Ήταν τότε που το αθάνατο τραγούδι της Σοφίας Βέμπο αντηλαλούσε σε όλα τα μέρη του κόσμου. Λόντρα Παρίσι, Νιού Γιόρκ Βουδαπέστη και Βιέννη. Μπρος στην Αθήνα καμμιά μα καμμιά σας δεν βγαίνει. Κι΄ήταν τούτο μιά αλήθεια. Καμμιά απ΄όλες τις μεγαλουπόλεις του κόσμου δεν μπορούσε να συγκριθεί με την τόσο όμορφη, τότε, Αθήνα.
Ήταν τότε, που τα αυτοκίνητα ήσαν μετρημένα κι΄άφηναν τους ανθρώπους να περπατούν με ασφάλεια στους δρόμους. Ήταν τότε, που η Αθήνα είχε ένα πρόσωπο. Ήταν τότε που περπατούσαμε στους δρόμους της, περασμένα μεσάνυχτα, χωρίς να κοιτάζουμε πίσω μας ποιός μας ακολουθεί. Ήταν τότε που μέσα στις ψυχές των ανθρώπων της δεν κλεινόταν ο φόβος γιά κάποιο απρόοπτο.
Περπατούσες στα δρομάκια της, στις φτωχογειτονιές κι΄αντίκρυζες το μεγαλείο της ομορφιάς πάνω σε μιάν αυλόπορτα που κρύβεται η μισή, απ΄τ΄αγιόκλημα κι΄απ΄την περίκοκλάδα. Ένα κάδρο ήσαν τα μπαλκόνια με τα βασιλικά και τις γαρουφαλιές. Σε κάποιες αυλές οι γαζίες σκόρπιζαν απλώχερα το θείο άρωμά τους. Στο Ζάππειο, στο Πεδίο του Άρεως και σ΄όλες τις καταπράσινες τότε πλατείες οι άνθρωποι ξεχυνόντουσαν γιά να απολαύσουν την άνοιξη της όμορφης πόλης.
Γέμιζαν οι πλατείες από παιδάκια που, αμέριμνα, άφοβα και χωρίς κανέναν κίνδυνο έπαιζαν. Γέμιζαν οι χώροι όλοι από το αθώο παιδικό γέλοιο και από τις χαρούμενες κραυγές τους. Ήταν τότε που οι άνθρωποι ήσαν άνθρωποι.
Με το λιοβασίλεμα ο κόσμος έπαιρνε και κατηφόριζε τον δρόμο που πάει στο Φάληρο, μ΄ένα τάληρο η ρετσίνα. Σήμερα αυτός ο δρόμος έχει χάσει κάθε ίχνος από την παλιά του ομορφιά κι΄έχει αφήσει την ντροπή και τον ανθρώπινο εξευτελισμό να τον τυλίγει. Τα βραδάκια, στις Πλάκας τις ανηφοριές, που γέρνουν οι κληματαριές, ανηφόριζαν αμέριμνοι οι γνωστοί θαμώνες γιά να αρχίσουν την κρασοκατάνυξη στα γραφικά ταβερνάκια. Ήταν η εποχή που και οι Θεοί κατέβαιναν στην Πλάκα γιά να πιούνε ρετσίνα. Καθισμένοι στα απλά τραπεζάκια, μ΄ένα ποτήρι ρετσίνα δυό εληές και δυό σαρδέλες μπροστά τους, προσπαθούσαν να λύσουν τα όσα πολιτικά προβλήματα δεν κατάφερνε να λύσει η Βουλή των Ελλήνων. Κι΄εκεί, λίγο πριν το ξημέρωμα της άλλης μέρας, με βήματα που μαρτυρούσαν πόση ρετσίνα είχαν καταναλώσει, προσπαθούσαν να βρουν τον δρόμο και φτάσουν στα σπίτια τους. Καμμιά φορά κάποιος Αστυφύλακας έκανε την εμφάνησή του. Χωρίς όπλο, ακόμη και χωρίς το ξύλινο γκλομπ, περνούσε από τα ταβερνάκια, έλεγε μιά χαμογελαστή καλησπέρα και στεκόταν γιά λίγο ν΄ακούσει κι΄αυτός τις πολιτκές συζητήσεις των θαμόνων. Καμμιά φορά έπινε και κάποιο ποτηράκι που τον κερνούσαν. Και μετά συνέχιζε να ανηφορίζει προς τα πάνω. Απλά γιά να δικαιολογήσει την ώρα της υπηρεσίας του.
Η πλακιώτικη καντάδα άφηνε τους μελωδικούς ήχους της να τυλίγουν τα στενά σοκάκια.
Γιά μια κιθαρίτσα ξενυχτάνε τα κορίτσια γιά ν΄ακούσουν της αγάπης τη φωνή
Καμμιά φορά κάποια γρίλια άνοιγε δειλά και το όμορφο πρόσωπο κάποιας κοπελιάς πρόβαλε φοβισμένα γιά να ρίξει κάποιο λουλούδι ή ένα κλωνί βασιλικό στον αγαπημένο της .
Τις ζεστές νύχτες του καλοκαιριού, οι αυλές και οι ταράτσες στις φτωχογειτονιές γέμιζαν από στρωματσάδες Πάνω σ΄αυτές τις στρωματσάδες οι Αθηναίοι προσπαθούσαν να απολαύσουν την δροσιά της νύχτας αφού τα αιρκοντίσιον ήσαν άγνωστα ενώ ακόμη και οι απλοί ανεμιστήρες κάτι το απρόσιτο γιά την φτώχια της όμορφης πόλης. Ήταν η εποχή που το έγκλημα ήταν ανύπαρκτο και οι άνθρωποι της Αθήνας μπορούσαν να απολαμβάνουν τον ύπνο τους ήσυχοι.
Τα βράδυα του καλοκαιριού η Φωκίωνος Νέγρη στην Κυψέλη έπαιρνε τη μορφή της ρωμαϊκής Βία Βένετο. Με το σχόλασμα των θεάτρων γέμιζε από τους ηθοποιούς και τους άλλους τεχνικούς που απολάμβαναν έναν καφέ, κάποιο γλυκό, ένα ποτό, μένοντας εκεί μέχρι τις πρωινές ώρες με ατέλειωτες συζητήσεις, με πειράγματα, διηγούμενοι περασμένες ιστορίες.
Ακόμη κι΄η πλατεία της Ομόνοιας κάποια στιγμή ντύθηκε με κάποια άλλη όψη. Το συντριβάνι της πέρασε στην ιστορία της καλοπροαίρετης σάτυρας, με τις διάφορες κατευθύνσεις των νερών του. Ίσια, πλάγια, διαγώνια, όρθια. Οι γελοιογράφοι των εφημερίδων, τότε, είχαν βρει μιά καλή πηγή έμπνευσης. Κι΄η σάτυρα στις θεατρικές επιθεωρήσεις είχε γράψει τη δική της ιστορία γύρω από το συντριβάνι της Ομόνοιας.
Κείνη η Αθήνα σήμερα δεν υπάρχει. Έχει αποκτήσει το πρόσωπο, που προφητικά της τραγουδούσαν οι κανταδόροι κάποιας άλλης εποχής “ Λες και σ΄είχαν άχτι και σε κάναν στάχτη σαν γρηά μ΄αχτένιστα μαλλιά.” Γιατί στ΄αλήθεια αυτό είναι το σημερινό πρόσωπό της. Μιά γρηά μ΄αχτένιστα μαλλιά. Κάθε τι όμορφο κείνης της αλησμόνητης εποχής, κείνης της εποχής, που ο κόσμος όλος τραγουδούσε τις ομορφιές της Αθήνας, έχει χαθεί. Η αυλόπορτα που κρυβότανε η μισή απ΄τ΄αγιόκλημα κι΄απ΄ την περικοκλάδα σήμερα έχει γίνει η εξώπορτα ενός όγκου από τσιμέντο που το λένε...πολυκατοικία. Τα μπαλκόνια με τους βασιλικούς και τα γεράνια γέμισαν τσιμέντο και σίδερο. Τα παράθυρα με τις ματζουράνες και τα γαρύφαλα μοιάζουν σαν παράθυρα φυλακής με τα σιδερένια κάγκελα προστασίας που όμως δεν προστατεύουν. Τα γραφικά ταβερνάκια έγιναν καφέ και μπαρ που συγκεντρώνουν την νεολαία.Μιά νεολαία χωρίς όραμα, μιά νεολαία χωρίς προορισμό.
Το αθηνοκεντρικό κράτος, η παγκοσμιοποίηση και η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών -οικονομικούς μετανάστες τους είπαν, γιατί; – έχτισαν το καινούργιο πρόσωπο της χιλιοτραγουδημένης Αθήνας. Μιάς Αθήνας που πλέον δεν βλέπεται. Η Ομόνοια αλλά και όλες οι γύρω συνοικίες έχουν μετατραπεί σε γκέτο λαθρομεταναστών. Γκέτο που λειτουργούν με τους δικούς τους νόμους. Γκέτο, μέσα στα οποία οργιάζουν τα ναρκωτικά και η πορνεία. Το έγκλημα, σε όλες του τις μορφές, έχει γίνει το χαρακτηριστικό της μεταμορφωμένης Αθήνας. Οι δρόμοι της, μέρα και νύχτα, έχουν καταντήσει τρομερά επικίνδυνοι. Και η ζωή των κατοίκων της αφόρητη.
Δεν χρειάστηκαν πολλά. Λίγα χρόνια, λίγοι ανεγκέφαλοι και λίγα συμφέροντα ήσαν αρκετά γιά να μεταμορφώσουν την χιλιοτραγουδημένη Αθήνα σ΄ένα φάντασμα του εαυτού της.

Τα συντρόφια του ΚΚΕ

Η αλήθεια είναι πως από καιρό τώρα ήθελα να τα πω λιγάκι με τα συντρόφια στον Περισσό και με την μεγάλη μας συντρόφισσα τη Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ της Ελλάδας, την Αλέκα μας. Αυτή την μεγάλη αγωνίστρια Αυτήν που παρέλαβε το κόμμα με εκλογικό ποσοστό 20% και κατάφερε να το φτάσει στο 6%. Από καιρό ψάχνω να βρω την αφορμή γιά να μιλήσω λιγάκι μαζύ τους. Εγώ, ο αγωνιστής μιάς άλλης εποχής με τα συντρόφια του σήμερα. Και νάμαι έτοιμος τώρα με την αφορμή να έρχεται από μερά Αιγαίο. Από την ΑΛΗΘΕΙΑ της Χίου και αυτή τη φορά το εύρημα. Και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να πούμε δυό λέξεις. Να έχουμε μιά γνώμη. Να έχουμε μιά δική μας άποψη.Ένα δικό μας λόγο
Πρόκειται για μιά ανακοίνωση της ΝΕ Χίου του ΚΚΕ που η ημερήσια ΑΛΗΘΕΙΑ δημοσιεύει στην 16η σελίδα της, την Πέμπτη Μαϊου 27 2010 Αυτό είναι το έναυσμα, το άναμα, το φυτιλάκι για να τα πούμε.
Τα συντρόφια της ΝΕ Χίου του ΚΚΕ ούτε λίγο ούτε πολύ με μιά ανακοίνωσή τους ανοίγουν έναν πόλεμο με τα τοπικά ΜΜΕ του νησιού γιά τις “...αντιεργατικές μεθοδεύσεις που επικρατούν στα τοπικά ΜΜΕ...” Γιά μιά ακόμη φορά το κόμμα στο πλευρό του εργάτη. Κι’ αναλαμβάνουν θέση συνηγόρου τα συντρόφια της ΝΕ του νησιού. Αναλαμβάνουν να σταθούν στο πλευρό τους, να τους συμπαρασταθούν.
Ο λόγος γιά όλα τα τα τοπικά ΜΜΕ τα οποία προσπαθούν με κάποιες κινήσεις να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και να καταφέρουν να σταθούν όρθια, να επιζήσουν αλλά μαζύ τους να επιζήσουν και οι εργαζόμενοι σε αυτά. Και αυτό που ζητούν οι εργοδότες είναι κάποιες εργασιακές ελαφρύνσεις, κάποια μείωση ωρών εργασίας κάποια κατανόηση και βοήθεια τέλος πάντων γιά να μην χαθούν τα πάντα.
Όμως όλα αυτά η ΝΕ του ΚΚΕ Χίου τα βρίσκει απαράδεκτα. Σύμφωνα με τα μεγάλα πνεύματα που σήμερα διοικούν το ιστορικό αυτό κόμμα, όλα αυτά “είναι αποτέλεσμα της ολέθριας πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.” Γι’ αυτούς η παγκόσμοια πολιτική κρίση δεν έχει κάμει ακόμη την εμφάνησή της Το ΠΑΣΟΚ τα φταίει όλα. Θαυμάστε τους!! Πάντως ειλικρινά είμαι περίεργος να έβλεπα τα αποτελέσματα αν την διακυβέρνηση της χώρας είχε στα χέρια της η συντρόφισσα Αλέκα..
Και η ανακοινωση της ΝΕ Χίου του ΚΚΕ προχωράει σε μιά σειρά απαιτήσεων.
*Να μην προχωρήσει καμμιά απόλυση
* Να πληρωθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων.
* Να καταβληθούν οι αποζημιώσεις
* Να μη θιγούν τα εργασιακά δικαιώματα και οι υφιστάμενες εργασιακές σχέσεις.
Δεν θέλω να πω ότι δεν συμφωνώ με τα όσα η ανακοίνωση πρεσβεύει। Προς Θεού। Μιά ολόκληρη ζωή εργάτης κι’ εγώ υπήρξα। Και στη χώρα μου και στην ξενητιά εργάτης ήμουν. Και αγωνιζόμουν γιά το δίκιο μου και τα εργατικά δικαιώματά μου. Που είναι η διαφορά μου με τα συντρόφια; Θα τη δούμε πάρα κάτω. Η ανακοίνωση συνεχίζει.
“Το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα στέκεται αλληλέγγυο στο πλευρό τους και σ’ αυτή την κατεύθιυνση θα πράξει ό,τι είναι δυνατόν γιά να μην περάσουνν τα εργοδοτικά τερτίπια όλων αυτών που δεν χάνουν ευκαιρία να παρουσιάζονται από υα Μέσα τους και ως εισαγγελείς της δημόσιας ζωής του τόπου.”
Αλληλέγγυος είναι όλος ο κόσμος, αυτός που έξω από μικροκομματικά συμφέρονυα μπορεί να διακρίνει το δράμα κάθε εργαζομένου στην Ελλάδα της σημερινής κατάστασης. Τώρα το τι θα πράξουν οι κομματικοί υπεύθυνοι λυπάμαι αλλά θα το πω. Με τις ακραίες και εξωπραγματικές ενέργειές τους θα δημιουργήσουν κάποιους ακόμη άνεργους. Τώρα αν τα ΜΜΕ του νησιού σας ενεργούν με τον ρόλο εισαγγελέα του δημόσιου βίου ψάξτε να βρήτε μήπως ο δημόσιος βίος του νησιού σας έχει φτάσει στο σημείο να χρειάζεται κάποιον εισαγγελέα. Αν έτσι είναι ζητείστε κάπου αλλού τους ενόχους.
Και νάρθω τώρα και στη διαφορά μου με εσάς συντρόφια. Με το να εξωθείς τον εργάτη να βρίσκεται σε πόλεμο με τον εργοδότη του δεν βοηθάς το εργατικό κίνημα. Την ανεργία βοηθάς. Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Πολλές είναι οι επιχειρήσεις που έκλεισαν μετά από τις συνεχείς απεργίες των εργατών που το ΚΚΕ τους εξωθούσε στις κινήσεις αυτές. Και δεν είδα ποτέ να τους συμπαρασταθείτε στην ανεργία τους. Και τώρα από τα ΜΜΕ του τόπου σας τι ζητάτε; Να κλείσουν και να βρεθούν στους δρόμους 50-100 οικογένειες; Τις οικογένειες αυτές μήπως αναλάβει ο Περισσός να τις συντηρήσει και να τους δώσει κάποια επιδόματα;
Εκείνα τα πέτρινα χρόνια, όπως θέλετε να τα λέτε συντρόφια, εμείς δεν δίναμε τους αγώνες μας μέσα από τα άνετα γραφεία των Νομαρχιακών Επιτροπών। Ούτε από την πολυτέλεια των γραφείων του Περισσού। Από τα μπουντρούμια των κελιών της φυλακής πολεμούσαμε συντρόφια κι’από τα ξερονήσια της εξορίας. Και φτιάξαμε ένα κόμμα αξιοζήλευτο που εσείς το ξεφτιλήσατε. Εκεί είναι η διαφορά μας συντρόφια. Στο δικό μας ηρωικό αγώνα και στην δική σας πολυτέλεια. Η μεγάλη διαφορά μας.
Και οι δυό λέξεις από την απάντηση του Γιάννη Τζούμα είναι όλα όσα μπορεί να σας πει κανείς “Καλούμε λοιπόν τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ να απευθύνουν αλλού τις καταγγελίες τους” Ναι συντρόφια του γλυκού νερού। Αλλού τις καταγγελίες σας