Ναι!!!
Πολύ καλά διαβάσατε στον τίτλο του
άρθρου μου. Έτσι όπως σας τα γράφω είναι.
Ο μπακάλης της γειτονιάς μου, ο κυρ-Θανάσης,
θα κάνει δικό του κόμμα. Και δεν είναι
μόνο αυτός. Όπως μαθαίνω το ίδιο σκέφτεται
κι΄ο Μανώλης ο μανάβης. Λένε ότι κι΄ο
Μήτσος ο ταβερνιάρης σκέφτεται να
παρατήσει την ταβέρνα και τα καρτούτσα
και να κάμει και αυτός δικό του κόμμα.
Το ίδιο άκουσα και για τη Μαριγώ τη
μοδίστρα. Βαρέθηκε τα βελόνια και τις
καρφίτσες. Θα τα παρατήσει και θα κάμει
κόμμα λέει και αυτή. Και γιατί να μην
κάνουν ρε παιδιά;
Δηλαδή τι είναι ο
Λαφαζάνης και γιατί έκαμε κόμμα; Έτσι
τούρθε να γίνει πρωθυπουργός;
Φίλοι
μου θα κάνουμε κι΄εμείς όλοι κόμματα.
Ο καθ΄ένας το δικό του κόμμα. Απόφοιτοι
διπλωματούχοι μεγάλων σχολών κάθονται
τα κορόιδα και δουλεύουν γκαρσόνια και
ντελιβεράδες. Φτιάξτε ένα κόμμα ρε
βλάκες. Αυτομάτως έχετε οικονομική
επιδότηση από το κράτος. Και φυσικά
υπάρχουν και άλλες κονομισές τρελές.
Κόμματα λοιπόν όλοι σας. Φτιάξτε κόμματα.
Εμπρός να γεμίσουμε την Ελλάδα κόμματα.
Κάθε σπίτι και το κόμμα του. Κάθε
οικογένεια και το δικό της κόμμα. Κι΄
αν είναι πολυμελής να φτιάξει δυο
κόμματα. Κι΄έτσι όπως πάμε ο καθ΄ένας
θα ψηφίζει τον εαυτό του.
Και
τώρα ας αφήσουμε τα αστεία και να δούμε
το θέμα από την σωστή και σοβαρή πλευρά
του. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος στον
κόσμο που έχει τόσο μεγάλο αριθμό
κομμάτων όσο κανένα άλλο. Δεν υπάρχει
άλλο κράτος που να έχει τόσα κόμματα
όσα η Ελλάδα. Οι ΗΠΑ έχουν μόνο δύο.
Κορόιδα είναι; Η Ελλάδα εκατό. Κι΄αυτό
είναι μια εξήγηση του ότι δεν υπάρχει
καμιά πρόοδος σ΄αυτόν τον τόπο. Διότι
όλοι αυτοί οι ένδοξοι αρχηγοί ουδόλως
ασχολούνται με τον τόπο. Το μόνο που
τους απασχολεί είναι το κόμμα. Να
μεγαλώσει το κόμμα. Να αποκτήσει πολλούς
οπαδούς το κόμμα. Να έχει πολλά λεφτά
το κόμμα. Να ακούγεται το κόμμα. Ποιος
νοιάζεται για την Ελλάδα; Το κόμμα να
είναι καλά.
Κι΄άντε
να πάει ο τόπος μπροστά. Τώρα θα μου
πείτε δημοκρατία έχουμε και η ελευθερία
είναι δικαίωμα του καθ΄ενός. Να κάμει
ακόμα και κόμμα. Μετά όμως τι γίνεται;
Βρισκόμαστε
σε παραμονές εκλογών. Για τις 20 του
Σεπτέμβρη έχουν αποφασίσει οι αφεντάδες.
Επισήμως έχουμε υποψήφια κόμματα.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, (Ο Θεός να την κάμει χρυσή), ΔΗΜΑΡ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ο γνωστός Γιωργάκης με το ΚΟΔΗΣΟ και αρκετά τρίτης κατηγορίας που όμως θα κόψουν τους ψήφους. Μπροστά σε μια ατέλειωτη σειρά από ψηφοδέλτια θα βρεθεί ο Έλληνας στις 20 του Σεπτέμβρη. Θα τα κοιτάζει και θα σκέφτεται τι να κάμει. Πως λοιπόν να καταφέρει ένα από όλα αυτά τα κόμματα, μετά την διασπορά των ψήφων, να συγκεντρώσει την αυτοδυναμία και να μπορέσει να κυβερνήσει τη χώρα μας; Και τι θα αποφέρουν οι μετεκλογικές συνεργασίες, οι οποίες απαραιτήτως θα προκύψουν; Ποιος θα συμφωνήσει με ποιόν; Και ποια προγράμματα θα ακολουθηθούν αν επιτευχθεί συνεργασία; Τα δικά του ή του συνεταίρου; Ποιος θα είναι πρωθυπουργός και ποιος υπουργός; Και πως θα λειτουργεί ο πρωθυπουργός όταν πάνω από το κεφάλι του θα κρέμεται η απειλή “ ή με φτιάχνεις ή σε ρίχνω;” Ανεύθυνες καταστάσεις που όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την ομαλή λειτουργία της χώρας σαν κράτος αλλά εμποδίζουν με ζημιά την πορεία της.
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, (Ο Θεός να την κάμει χρυσή), ΔΗΜΑΡ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, ο γνωστός Γιωργάκης με το ΚΟΔΗΣΟ και αρκετά τρίτης κατηγορίας που όμως θα κόψουν τους ψήφους. Μπροστά σε μια ατέλειωτη σειρά από ψηφοδέλτια θα βρεθεί ο Έλληνας στις 20 του Σεπτέμβρη. Θα τα κοιτάζει και θα σκέφτεται τι να κάμει. Πως λοιπόν να καταφέρει ένα από όλα αυτά τα κόμματα, μετά την διασπορά των ψήφων, να συγκεντρώσει την αυτοδυναμία και να μπορέσει να κυβερνήσει τη χώρα μας; Και τι θα αποφέρουν οι μετεκλογικές συνεργασίες, οι οποίες απαραιτήτως θα προκύψουν; Ποιος θα συμφωνήσει με ποιόν; Και ποια προγράμματα θα ακολουθηθούν αν επιτευχθεί συνεργασία; Τα δικά του ή του συνεταίρου; Ποιος θα είναι πρωθυπουργός και ποιος υπουργός; Και πως θα λειτουργεί ο πρωθυπουργός όταν πάνω από το κεφάλι του θα κρέμεται η απειλή “ ή με φτιάχνεις ή σε ρίχνω;” Ανεύθυνες καταστάσεις που όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την ομαλή λειτουργία της χώρας σαν κράτος αλλά εμποδίζουν με ζημιά την πορεία της.
Βέβαια
η ίδρυση ενός κόμματος δεν είναι δυνατόν
να απαγορευτεί σε μια δημοκρατία. Μπορεί
ο καθ΄έναν να ιδρύσει ένα κόμμα. Όμως
θα πρέπει πρώτα να έχει τη δύναμη και
την ικανότητα να σκεφτεί αν χρειάζεται
ένα ακόμη κόμμα σ΄αυτή την μικρή χώρα
και αν μπορεί να προσφέρει κάτι καλό.
Πιστεύω
πως αυτή τη στιγμή αυτός ο μεγάλος
αριθμός κομμάτων στη χώρα μας μόνο κακό
μπορεί να κάμει. Και αυτό κάνει. Ελπίζω
η 21η του Σεπτέμβρη να είναι μια άλλη
μέρα για την Ελλάδα. Πολύ φοβάμαι όμως πως θα είναι μία από τα ίδια με όλους
αυτούς τους ανίκανους πολιτικούς να
θριαμβολογούν. Θα τα δούμε.