Έλληνες. Σηκώστε ψηλά το κεφάλι.

Ένα πατριωτικό μεγαλείο είναι να ακούς αυτές τις ηρωικές λέξεις να έρχονται από τους αιθέρες. Να κατεβαίνουν από τους ουρανούς. Κάτι που μοιάζει με θεϊκή φωνή να προσπαθεί να σου δώσει κουράγιο. Να δώσει κουράγιο στους Έλληνες μέσα στην αγωνία της οικονομικής κρίσης.

Κι΄αυτό το μεγαλείο μας το πρόσφερε ο Σμηναγός Σωτήρης Στράλης, ο περήφανος Έλληνας αεροπόρος ο οποίος πετώντας στον ουρανό της Θεσσαλονίκης την ώρα της παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου,

έστειλε αυτό το μήνυμα παρηγοριάς στον ελληνικό  λαό πραγματοποιώντας θεαματικά ακροβατικά με το F-16 που επιλοτάριζε.
Στ΄αλήθεια ήσαν κάποιες θεϊκές στιγμές αυτές που έζησαν κείνη την ώρα οι Έλληνες σε όλη τη γη.

Βέβαια δεν μπορεί να πει κανείς ότι η παρέλαση που έγινε στη Θεσσαλονίκη αλλά και η μαθητική παρέλαση που έγινε στην Αθήνα ήσαν παρελάσεις. Κάθε άλλο. Κυριαρχούσαν τα κάγκελα, τα σιδηροφράγματα και οι χιλιάδες των αστυνομικών για να κρατήσουν μακρυά τον λαό από τα παιδιά του που εκείνη την ώρα παρήλαυναν.

Για τον λαό, για τον όποιον υποτίθεται ότι γίνεται η παρέλαση. Κι΄αυτά προς αποφυγή διαμαρτυριών προς τους άθλιους πολιτικούς της χώρας από τον αγανακτισμένο λαό.
Επειδή όμως δεν μπορεί και δεν είναι σωστό να ρεζιλεύεται η πατρίδα μας διεθνώς όταν προβάλλονται τέτοιου είδους εικόνες δύο πράγματα μπορούν να γίνουν. Ή να σταματήσουν οι παρελάσεις ή αυτές να γίνονται χωρίς την παρουσία των πολιτικών. Ας το δοκιμάσουν οι υπεύθυνοι.

Και μια και μιλάμε για παρέλαση να πούμε ότι έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων και αντιπαραθέσεων ανάμεσα στον Δήμαρχο Χαλανδρίου και στους

 Άδωνη Γεωργιάδη, βουλευτή

και Θάνο Πλεύρη, πρώην βουλευτή της ΝΔ και στέλεχος αυτού του κόμματος, η σχολική παρέλαση που έγινε στο  Δήμο Χαλανδρίου .Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της πλευράς των πολιτικών οι μαθητές παρέλασαν υπό τους ήχους του ύμνου του ΕΑΜ. Τα κάγκελα δεν τους ενόχλησαν. Το τραγούδι του ΕΑΜ ήταν το έγκλημα. 
Οι δύο αυτοί κύριοι λοιπόν έχουν ξεσηκώσει θύελλα στα ΜΜΕ διαμαρτυρόμενοι για το εμβατήριο που ακούστηκε στο Χαλάνδρι. Προσπερνάνε το τι υπήρξε το ΕΑΜ για όλη την Ευρώπη τότε και τι ιστορία έγραψε. Αδιαφορούν για το τι και πόσα πρόσφερε εκείνη την εποχή στον λαό της Ελλάδας. Τους ενόχλησε το ότι ακούστηκε ο ύμνος του. Το ότι η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής βρίσκεται στην Ελληνική βουλή και είναι τρίτο κόμμα δεν τους ενοχλεί. Και δεν τους ενοχλεί γιατί απλούστατα από αυτήν την εγκληματική οργάνωση προέρχονται τόσο ο Αδωνης Γεωργιάδης όσο και ο Θάνος Πλέυρης.

Στην Αμφίπολη οι ανασκαφές συνεχίζονται Βέβαια κανένα καινούργιο εύρημσα δεν είδε το φως τις τελευταίες μέρες.

Αντίθετα το μέρος και η απόσταση που βρέθηκαν τόσο τα φτερά από τις Σφίγγες όσο και το κεφάλι της Καρυάτιδας, μαρτυρούν, σύμφωνα με δηλώσεις της υπεύθυνης των ανασκαφών, κ. Κατερίνας Περιστέρη, ότι ο τάφος έχει συληθεί και μάλλον όχι πρόσφατα αλλά παλαιότερα. Κι΄ενώ όλα δείχνουν ότι μετά τον τρίτο θάλαμο μάλλον δεν φαίνεται να υπάρχει άλλος χώρος γεννάται το ερώτημα ποιός ήταν θαμμένος εκεί και που είναι τα οστά του; Πάντως όλα δείχνουν ότι θα περιμένουμε κάποια χρόνια ακόμη για την απάντηση 

Παρακαλώ να περάσετε από την ιστοσελίδα μου http://eftanhsa.blogspot.com
Σας περιμένει ένας όμορφος περίπατος στους Παξούς.
Περπατήστε και αφήστε τη γνώμη σας.

ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Αυτόν τον καιρό η Ελλάδα βρίσκεται στην πλέον αποφασιστική στροφή της πολιτικής της ιστορίας αλλά και αυτής της ίδιας της ύπαρξής της. Είναι οι στιγμές που αυτοί που την κυβερνούν, μηδέ της αντιπολίτευσης εξαιρουμένης, θα πρέπει να σκεφτούν ώριμα και να πάρουν αποφάσεις σοβαρές που θα καθορίσουν οριστικά πλέον το μέλλον της χώρας. 

Η αντιπροσωπεία της πατρίδας μας στις Βρυξέλλες, για την Σύνοδο Κορυφής, με την συμμετοχή του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έδωσε μια μεγάλη μάχη, κι΄αυτό είναι γεγονός, με τα μεγάλα θηρία της ευρωπαϊκής πολιτικής. Κι΄όλα δείχνουν ότι κάτι πετύχαμε.
Όμως σε τούτη τη δύσκολη στροφή, όπως πολύ σωστά είπε και ο πρωθυπουργός, χρειάζεται όλοι να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές, να αφήσουν κατά μέρος τις προσωπικές τους επιδιώξεις, να μεταθέσουν για κάποια άλλη φορά τις γκρίνιες και να "βάλουν πλάτη," έτσι ακριβώς το είπε, να αποφύγει η χώρα την ολική καταστροφή, που θα είναι και το τέλος όλων.

Μια πρώτη εκτίμηση δείχνει ότι το σύνολο της αντιπολίτευσης μάλλον μοιάζει να κατανοεί τις ανησυχίες και τις προτροπές του πρωθυπουργού. Δείχνουν να θέλουν να προσφέρουν κάτι προκειμένου να καταφέρει η Ελλάδα να φύγει από τον κλοιό του μνημονίου και να προσπαθήσει να πάρει το δρόμο της προς τις αγορές και την ανάκαμψη.

Όμως όπως πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί το δρόμο της εναντίωσης σε κάθε κυβερνητική προσπάθεια. Είναι στ΄αλήθεια απορίας άξιον πως κανείς σ΄αυτό το κόμμα δεν μπορεί να δει τη ζημιά που προκαλεί στην Ελλάδα αυτή η τακτική της άρνησης σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για μια έξοδο από την κρίση. Δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, κανείς σ΄αυτό το κόμμα δεν μπορεί να διακρίνει την ζημιά που προκαλεί στην πορεία εξυγίανσης της χώρας αυτή η στείρα πολιτική της άρνησης συνεργασίας με την κυβέρνηση σε κάτι τόσο σοβαρό.

Όλα δείχνουν ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον πρόεδρό τους αλλά και τα ηγετικά στελέχη του κόμματος είναι οι εκλογές, σίγουροι ότι θα τις κερδίσουν και θα καθίσουν σε μια καρέκλα της κυβέρνησης. Όμως θα είναι μια καρέκλα με σάπια πόδια. Θα καθίσουν σε μια καρέκλα η οποία θα κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει παρασύροντάς τους στο γκρεμό. Όμως μαζί μ΄αυτούς, δυστυχώς, θα παρασύρει στο γκρεμό και τη δόλια την Ελλάδα.

Εσύ, παππού, πολέμησες στον Μακεδονικό αγώνα;

Από τον καλό μου φίλο γιατρό Μιχαήλ Φώτιο έλαβα αυτό το θαυμάσιο κείμενο για την επέτειο των 110 χρόνων του Μακεδονικού αγώνα που είναι την Κυριακή 26 Οκτωβρίου.
Παρακαλώ διαβάστε το.

Μιχαήλ Φώτιος
Ιατρός

- Αυτήν την Κυριακή, καλό μου εγγονάκι, τιμούμε την επέτειο του Μακεδονικού Αγώνα. Στις εκκλησιές μας θα γίνουν μνημόσυνα για τους Μακεδονομάχους και θα ψαλούν δοξολογίες. Τα σπίτια και τα δημόσια κτίρια θα σημαιοστολιστούν. Οι δάσκαλοι, στα σχολεία, θα μιλήσουν στα παιδιά για τις θυσίες και τα μαρτύρια των αγωνιστών και οι προτομές των μακεδονομάχων θα στολιστούν με δάφνινα στεφάνια.
- Και γιατί όλα αυτά, παππού; Τόσο σημαντική είναι αυτή η επέτειος;
- Είναι πολύ σημαντική, παιδί μου, αλλά δυστυχώς εμείς οι Έλληνες δεν της έχουμε δώσει την αξία και την λαμπρότητα που της πρέπει. Αρκεί να σου πω ότι η επέτειος αυτή τιμάται μονάχα εδώ, στα χώματα της Μακεδονίας μας, ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα δεν γίνεται ούτε η παραμικρή αναφορά. Κι ας έχουνε πει γνωστοί ιστορικοί και μεγάλοι πολιτικοί άνδρες ότι η επέτειος του Μακεδονικού Αγώνα είναι ισάξια με εκείνη της 25ης Μαρτίου.

- Εσύ, παππού, πολέμησες στον Μακεδονικό Αγώνα;
- Εγώ, άγγελέ μου, δεν πολέμησα. Πολέμησε, όμως, ο πατέρας μου, δηλαδή ο προπάππος σου. Ο Αγώνας τον είχε βρει παλληκαράκι είκοσι χρονών. Σαν να τον βλέπω, τώρα, να μας διηγείται γεγονότα και περιπέτειες από τα χρόνια εκείνα.
- Και τι σας έλεγε, παππού;
- Θυμάμαι, που μας μιλούσε για τον Παύλο Μελά, για τον καπετάν Άγρα και τον βάλτο των Γιαννιτσών,

για τον δεσπότη της Καστοριάς, τον Γερμανό Καραβαγγέλη, για τον καπετάν Ράμναλη και πιο πολύ θυμάμαι, που τα μάτια του ήτανε συνεχώς βουρκωμένα. Μας τραγουδούσε στο τέλος και ένα τραγούδι για τον θάνατο του Παύλου Μελά και μετά έπεφτε σε βαθείς συλλογισμούς.
-Με ποιους πολεμούσε ο Παύλος Μελάς, παππού;
- Χρυσό μου εγγονάκι, ο Παύλος Μελάς στα 1904, τότε δηλαδή που η Μακεδονία μας κινδύνεψε πάρα πολύ, ήταν ένας γενναίος ανθυπολοχαγός, που άφησε, στην Αθήνα την γυναίκα του και τα δυο του μικρά παιδιά και ήρθε εδώ στην Μακεδονία, μαζί με άλλους αξιωματικούς από την ελεύθερη Ελλάδα, για να οργανώσει τον Αγώνα και να σώσει την Μακεδονία μας.
- Από ποιους να την σώσει, παππού; Η Μακεδονία δεν ήταν ελεύθερη το 1904;
- Στα χρόνια εκείνα, η Ελλάδα μας δεν ήτανε έτσι όπως την ξέρεις σήμερα. Η ελεύθερη Ελλάδα έφτανε τότε μέχρι την Ελασσόνα. Λίγο πάνω από την Λάρισα, δηλαδή. Η Μακεδονία μας, στα 1904, ήταν ακόμα σκλαβωμένη στους Τούρκους, όπως επίσης και η Ήπειρος και η Θράκη και τα νησιά μας.
Το πρόβλημα, όμως, τότε, δεν ήτανε μονάχα ο τούρκικος ζυγός. Ο πιο μεγάλος κίνδυνος ήταν από αλλού. Από τους Βουλγάρους.
- Γιατί, παππού; Τι έκαναν οι Βούλγαροι και κινδύνεψε τόσο πολύ η Μακεδονία μας;

Το σπίτι που σκοτώθηκε ο Παύλος Μελάς. Σήμερα φιλοξενεί το μουσείο που φέρει το όνομά του.

- Οι Βούλγαροι, στα 1870, έφυγαν από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και ίδρυσαν δικό τους πατριαρχείο, την λεγόμενη βουλγαρική εξαρχία. Από τότε και μετά έβαλαν σκοπό τους, να μας αναγκάσουν όλους τους Μακεδόνες, να μιλάμε την βουλγάρικη γλώσσα, να έχουμε στα σχολεία μας Βούλγαρους μονάχα δασκάλους και οι παπάδες μας να υπάγονται εκκλησιαστικώς στην βουλγάρικη εξαρχία και όχι στο δικό μας το Πατριαρχείο. Με άλλα λόγια, βάλθηκαν να μας αρπάξουν την Μακεδονία μας και να την κάνουνε βουλγαρική.
Στην αρχή προσπάθησαν να το πετύχουν με το καλό. Με δώρα και με υποσχέσεις. Σαν είδαν, όμως, ότι οι Έλληνες αντιστέκονταν και δεν εγκατέλειπαν ούτε την Γλώσσα τους ούτε και το Πατριαρχείο τους, έβαλαν μπρος τις απειλές, την τρομοκρατία, τα βασανιστήρια, τους εμπρησμούς, τα μαχαιρώματα, τις εκτελέσεις και τις κρεμάλες.

Ένοπλες ομάδες φανατικών Βουλγάρων, οι λεγόμενοι κομιτατζήδες, είχανε γίνει τότε ο φόβος και ο τρόμος των χωριών μας. Αλλοίμονο, παιδάκι μου, σε όποιον αντιστεκόταν στο πέρασμά τους. Ολόκληρα χωριά παραδόθηκαν στις φλόγες. Σοδιές και ζωντανά αρπάχτηκαν και αφανίστηκαν. Γυναίκες βιάστηκαν. Μικρά παιδιά κακοποιήθηκαν. Παπάδες κρεμάστηκαν. Δάσκαλοι αποκεφαλίστηκαν. Γιατροί και προύχοντες εκτελέστηκαν.
- Τους παπάδες και τους δασκάλους γιατί, παππού, τους κυνηγούσαν οι κομιτατζήδες με τόση λύσσα;
- Τους κυνηγούσανε, παιδάκι μου, διότι τους χαλούσαν τα σχέδιά τους. Ήταν εκείνοι, που κρατούσανε στα χωριά μας άσβεστη την φλόγα της Πίστης και του Γένους μας. Νεαρές δασκάλες πλήρωσαν τότε με το ίδιο τους το αίμα την απόφασή τους, κάτω από τις απειλές των κομιτατζήδων, να συνεχίζουν να διδάσκουν στα Ελληνόπουλα την Γλώσσα και την Ιστορία των προγόνων μας.
Τώρα που μεγάλωσες και μπορείς και διαβάζεις μόνος σου, θα πάμε μια μέρα μαζί και θα αγοράσουμε ένα βιβλίο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, που αναφέρεται στην δράση του Μητροπολίτη της Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη. Εκεί να δεις αγώνες και κινδύνους και φυλακίσεις και θυσίες για την Πατρίδα και την Πίστη.

Ο Γερμανός Καραβαγγέλης ήταν ο συντονιστής του Μακεδονικού Αγώνα. Ήταν εκείνος, που συνεργαζότανε στα κρυφά με τον Παύλο Μελά, που στήριζε τους τρομοκρατημένους χωρικούς, πηγαίνοντας, με κίνδυνο της ζωής του, από χωριό σε χωριό, που άνοιγε εκκλησιές κλειδωμένες από τους Βουλγάρους, που ενίσχυε ηθικά και υλικά όλα τα ελληνικά ανταρτικά σώματα.
- Τι ήταν, παππού, τα ελληνικά ανταρτικά σώματα;
- Οι Έλληνες, καλό μου εγγονάκι, μπροστά στις βαναυσότητες των Βουλγάρων, δεν έμειναν με δεμένα τα χέρια. Οι πιο τολμηροί και οι πιο γενναίοι αποφάσισαν να αντισταθούν. Να φυλάξουν τα χωριά τους από τις εγκληματικές επιδρομές των κομιτατζήδων, να κρατήσουν τα σχολεία τους ανοιχτά με δασκάλους Έλληνες και να συνεχίσουν να λειτουργούν τις εκκλησιές τους στο όνομα του Πατριάρχη.
Έτσι, πήραν στα χέρια τους τα όπλα και δημιούργησαν τα ελληνικά ανταρτικά σώματα σε ολόκληρη σχεδόν την Μακεδονία.
Ο ρόλος των Ελλήνων αξιωματικών, που αποστέλλονταν μυστικά από την ελεύθερη Ελλάδα, όπως ο Παύλος Μελάς, ο Καραβίτης, ο Κολοκοτρώνης, ο Μαζαράκης κ.α, δεν ήταν άλλος από την καλύτερη δυνατή οργάνωση αυτών των γηγενών Μακεδονομάχων. Αυτών των Ηρώων, που με το αίμα τους λύτρωσαν την Μακεδονία μας από την καταιγίδα του βουλγαρισμού. Την έσωσαν, δηλαδή, από τις σφαγές, από την ισοπέδωση της πολιτισμικής μας ταυτότητας και τον αφανισμό της εθνικής μας ελληνικής αυτοσυνειδησίας.
- Πόσο κράτησε, παππού, αυτός ο Αγώνας;
- Ο Μακεδονικός Αγώνας, παιδί μου, στην πραγματικότητα είχε αρχίσει από το 1870 περίπου. Από τότε, δηλαδή, που οι Βούλγαροι ξεκίνησαν την εγκληματική τους δράση. Η κρισιμότερη, όμως, φάση κράτησε τέσσερα χρόνια. Από το 1904 μέχρι το 1908. Στα χρόνια αυτά, Μακεδονομάχοι απ’ όλη την Ελλάδα -ντόπιοι Μακεδόνες, Κρήτες, Μανιάτες, Νησιώτες- δίνοντας σκληρές μάχες και θυσιάζοντας και την ζωή τους ακόμη, κατόρθωσαν στο τέλος, να κρατήσουν τους κομιτατζήδες μακριά από τα χωριά μας και να σώσουν την Μακεδονία μας.
- Δηλαδή, παππού, ο Μακεδονικός Αγώνας τελείωσε στα 1908;
- Όχι, παιδί μου. Ο Αγώνας ο Μακεδονικός δεν τελείωσε στα 1908. Συνεχίστηκε και συνεχίζεται ακατάπαυστα μέχρι και σήμερα.
Εκείνα τα χρόνια χρειάστηκε να γίνει με θυσίες και όπλα. Σήμερα συνεχίζεται, το ίδιο σκληρός και αδυσώπητος, στα τραπέζια των διπλωματικών διαπραγματεύσεων, στα πανεπιστήμια, στις αίθουσες των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε κάθε περίπτωση, που δίνεται ευκαιρία για σχετική ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης.

Όσο θα υπάρχουν εχθροί μας, που αμφισβητούν το όνομα και την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας, ο Αγώνας θα συνεχίζεται, χωρίς σταματημό, με τον ίδιο ζήλο και τον ίδιο ενθουσιασμό.
- Παππού, τους Βούλγαρους κομιτατζήδες τους αντιμετώπισαν και τους απώθησαν τότε οι Μακεδονομάχοι. Από τους Τούρκους, όμως, πότε ελευθερώθηκε τελικά η Μακεδονία μας;
- Η πολυπόθητη ελευθερία της Μακεδονίας μας και η ένωσή της στον κορμό της Ελλάδας ήρθε, τέσσερα χρόνια μετά, με τους Βαλκανικούς πολέμους.
Το καμπαναριό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη χτύπησε ελεύθερα, για πρώτη φορά μετά από πεντακόσια χρόνια, ανήμερα της γιορτής του. Στις 26 Οκτωβρίου του 1912.

Το τραγούδι των εκλογων.

Έχει γίνει πλέον κάτι σαν θεσμός, συνήθεια, παράδοση, την επομένη των εκλογών τα δύο κόμματα που πρωταγωνίστησαν να αρχίζουν το γνωστό τους τραγούδι.

-Παραλάβαμε χάος, δηλώνει το κόμμα που νίκησε στις εκλογές. Και εύλογα ο Έλληνας εκλογέας αναρωτιέται.
-Αφού ξέρατε ότι θα παραλάβετε χάος γιατί αγωνιστήκατε να κερδίσετε τις εκλογές; 
Απλούστατα για να παραδώσουν ερείπια μόλις αποχωρήσουν αφού αποκλείεται να γίνουν κάποιες ενέργειες ώστε να σβήσουν το χάος.
-Να φύγει η κυβέρνηση, ωρύονται οι νικημένοι την επομένη των εκλογών. 
Και φυσικά αυτό το ονομάζουν αντιπολίτευση.Να φύγει η κυβέρνηση χωρίς να της δώσουν τον χρόνο να δείξει αν μπορεί να κάμει κάτι για την χώρα και τον λαό της. 

Κι΄έτσι, μ΄αυτό τον ρυθμό και αυτήν την υπόκρουση θα πορευθούν για όσο χρονικό διάστημα παραμείνει η κυβέρνηση στην  εξουσία. Ενώ αυτή θα αγωνίζεται να παραμείνει στην εξουσία τα υπόλοιπα κόμματα θα κοιτάζουν πως θα μπορούν να σαμποτάρουν κάποιο της έργο και εν χορώ όλα μαζί θα φωνάζουν.

-Να φύγει η κυβέρνηση !!! ενώ παράλληλα θα φροντίζουν να την  στολίζουν και με διάφορα κοσμητικά επίθετα. Κυβέρνηση άχρηστη, ανάξια, κυβέρνηση προδοτών, απατεώνων, κλεφτών.Τελευταία προστέθηκε στα υποτιμητικά και κυβέρνηση του μνημονίου. Ούτε λόγος ούτε κουβέντα για κάποιο έργο. Κύριος σκοπός των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι να φύγει η κυβέρνηση. Και αντικειμενικός σκοπός της κυβέρνησης είναι να αγωνίζεται να παραμείνει στην εξουσία χωρίς να γνωρίζει γιατί. 
Οργιάζουν οι τηλεοράσεις σε εικοσιτετράωρη βάση. Ουρλιάζουν τα ραδιόφωνα όλη μέρα. Με τεράστιους τίτλους τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Και φυσικά ανάλογα με την παράταξη με την οποία για κάποιους λόγους συνδέονται. Διότι στην Ελλάδα και τα ΜΜΕ ανήκουν σε κάποιο κόμμα. Και μην ρωτήσετε το “γιατί” διότι υπάρχει φόβος να χαρακτηριστείτε σαν...εξωγήινος. 

Ας σοβαρευτούμε λιγάκι. Η πολιτική στην Ελλάδα είναι μια πάρα πολύ παρεξηγημένη έννοια. Μπορεί να πει κανείς ότι για τους πιο πολλούς είναι μια λύση στους επαγγελματικούς του προσανατολισμούς. Προσφέρει από παχυλούς μισθούς και σύντομες συντάξεις και πάρα πολλά άλλα ευεργετήματα. Έτσι λοιπόν ο κάθε άσχετος που μπορεί να συγκεντρώσει κάποιους ψήφους καταφέρνει να περάσει το κατώφλι της βουλής και το δράμα της πατρίδας  μας αρχίζει. Μπορεί άνετα; να πει κανείς ότι η ελληνική βουλή είναι ένα μωσαϊκό ανθρωπίνων επαγγελμάτων εκτός από πολιτικούς με όλη τη σημασία της λέξης. Μέσα της φιλοξενεί από γιατρούς και δικηγόρους μέχρι ποδοσφαιριστές και μπασκεμπολίστες.

Έχει ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, παρουσιαστές. Κι΄ακόμη φιλοξενεί δημοσιογράφους, στιχουργούς και ζωγράφους. Από κει και πέρα είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τι μπορεί να περιμένει από μια τέτοια βουλή. Οπότε ο Έλληνας ο φουκαράς υψώνει το βλέμμα του στο Θεό και ψιθυρίζει.
-Θεούλη μου. Σε παρακαλώ λυπήσου μας και σώσε την πατρίδα μας. 

Ο Λουκάνικος.

Ο θρυλικός σκύλος σύμβολο, ο γνωστός σε όλον τον κόσμο “Λουκάνικος”, ο σκύλος που για χρόνια κατέβαινε πρωτοπόρος στις διαδηλώσεις στην πλατεία Συντάγματος, δεν υπάρχει πια. Τον περασμένο Μάιο άφησε την τελευταία του πνοή.

Σύμφωνα με δηλώσεις του γιατρού στον οποίον τον πήγαινε ο άνθρωπος που είχε αναλάβει την φροντίδα του, ο σκύλος πέθανε από την εισπνοή δηλητηρίων από τα δακρυγόνα της αστυνομίας τα οποία εισέπνεε στην διάρκεια των διαδηλώσεων στις οποίες ήταν πρωτοπόρος.

Βέβαια ο σκύλος δεν γνώριζε πως να λάβει μέτρα προφύλαξης αλλά ούτε και ο άνθρωπος που τον φρόντιζε μπορούσε να κάμει κάτι. Έτσι βρέθηκε να είναι εκτεθειμένος στα δηλητήρια των δακρυγόνων.

Ο Λουκάνικος, ο σκύλος σύμβολο των διαδηλώσεων,  πρωτοεμφανίστηκε στις μεγάλες πορείες του 2011 και από τότε δεν έλειψε από καμιά εκδήλωση διαμαρτυρίας. Πάρα πολλές φορές ο φωτογραφικός φακός τον αποθανάτισε να είναι στην  πρώτη γραμμή ανάμεσα στα χημικά και τις φωτιές. Από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός σε όλον τον κόσμο.

Το σκύλο, όταν ήταν μικρός, τον ανέλαβε κάποιος όταν τον είχε εντοπίσει να περιφέρεται στο κέντρο της Αθήνας. Τον ανάλαβε, τον φρόντιζε και τον φιλοξενούσε. Μάλιστα του είχε δώσει και το όνομα “Θόδωρος”.

Με την συμμετοχή του στις διαδηλώσεις και τις πορείες ο Λουκάνικος όχι μόνο είχε καταφέρει να γίνει ο αγαπημένος όλων των διαδηλωτών, αλλά  κατάφερε να γίνει γνωστός και σε όλον τον κόσμο. Εφημερίδες, τηλεοπτικά δίκτυα, ραδιοφωνικά προγράμματα, περιοδικά ασχολήθηκαν μαζί του. Με τον Λουκάνικο ασχολήθηκαν ακόμη και το BBC, το CNN, και το AL JAZEERA.  Μάλιστα το περιοδικό ΤΙΜΕ τον είχε εντάξει στις 100 προσωπικότητες της χρονιάς του 2011 και τον παρουσίασε στο εξώφυλλό του.

Σύμφωνα με τις ιατρικές εξετάσεις που είχε υποβληθεί φαίνεται ότι όλα τα εσωτερικά όργανα του σκύλου είχαν καταστραφεί από τα χημικά της αστυνομίας ενώ το κορμί του είχε γεμίσει πληγές από τις κλωτσιές των αστυνομικών.

Πριν δύο χρόνια ο Λουκάνικος εξαφανίστηκε από την περιοχή της πλατείας Συντάγματος και τις διαδηλώσεις.Ταλαιπωρημένος και με σοβαρά προβλήματα στην υγεία του επέστρεψε στο σπίτι του ανθρώπου που τον φιλοξενούσε.

Εκεί, δίπλα στον ανώνυμο φίλο του, ο θρυλικός σκύλος πέρασε τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του και το περασμένο Μάιο άφησε την τελευταία του πνοή. Όπως είπε ο άνθρωπος που τον φιλοξενούσε, “..ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ και κοιμόταν κι΄ εκεί σταμάτησε να χτυπάει η καρδιά του”.

Με τα κατορθώματά του ο Λουκάνικος, ένας αδέσποτος σκύλος, κατάφερε να περάσει στην ιστορία.

Οι εθνικιστές γείτονές μας ακονίζουν τα...δόντια τους.

Μια επιστολή από την Χιώτικη  «ΑΛΗΘΕΙΑ» με ημερομηνία 29 Σεπτ. 2014. 

Αγαπητή «ΑΛΗΘΕΙΑ»
Έμαθα από έναν φίλο μου ο οποίος ασχολείται με την γεωπολιτική στην περιοχή των Βαλκανίων, ότι “23”  Έλληνες πρεσβευτές οι οποίοι υπηρέτησαν επί δεκαετίες τα εθνικά μας θέματα σε πολλές χώρες του κόσμου, έστειλαν μια “καυτή” επιστολή στον πρωθυπουργό μας στην οποία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, το Σκοπιανό και με όσους εθνικιστές γείτονές μας οι οποίοι προσδοκούν να “ τσιμπίσουν” κάτι από τη χώρα μας.
Η επιστολή αυτή δεν είδε ποτές το φως της δημοσιότητας. 
Την κίνηση αυτή των “23” επιβεβαίωσε και μια μικρή χριστιανική εφημερίδα “Ο ΑΓΩΝ” η οποία αναφέρεται και σε άλλα σοβαρά θέματα τα οποία αφορούν την περιοχή μας και φυσικά την  πατρίδα μας...
Είναι γεγονός ότι δεν έχουμε και τους καλύτερους γείτονες γύρω μας και όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι η Αλβανία διεκδικεί τα πάντα, από ιστορία μέχρι και εδάφη, δηλώνοντας επίσημα ότι τα σύνορά της ξεκινούν από την Πρέβεζα και καταλήγουν στο Πρέσεβο «Μπερίσα 28-11-2012»
Τα Σκόπια διεκδικούν όλη την Μακεδονία, το Άγιο Όρος, και δέχονται να σταματήσουν στον Όλυμπο και καλά να μας κάνουν, αφού τους αφήνουμε να έρχονται στην Πατρίδα μας έχοντας στ΄αυτοκίνητά τους το ενδεικτικό (MD) Μακεδονία, χωρίς να τους σταματάει κανένας.
Η Τουρκία θέλει το μισό Αιγαίο, τη Θράκη, τα Δωδεκάνησα και ολόκληρη την Κύπρο.
Η Βουλγαρία προς στιγμήν παρακολουθεί σιωπηλά αλλά ονειρεύεται την “Μεγάλη Μακεδονία του Πυρίν”
Η Λιβύη εμφανίζει το νησί μας Γαύδο να ανήκει στα χωρικά της ύδατα.
Αμερικανικές ιστοσελίδες εμφανίζουν την Κρήτη ως αυτόνομη, ας το δουν και μερικοί Κρητικοί που στο πίσω μέρος των αυτοκινήτων τους έχουν “κολλημένο” το σχήμα της Κρήτης, σαν να είναι ξεχωριστό κράτος. 
Αυτά όλα είναι απίστευτα, είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που όλοι οι γείτονές της την λεηλάτησαν και εξακολουθούν.
Που να ταξιδεύσει κανείς και να μην αντικρίσει ελληνικά μνημεία. 
Και ενώ όλοι σκέπτονται κάτι να αρπάξουν από τη χώρα μας οι κυβερνώντες μας διακηρύττουν παντού ότι “η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα και δεν παραχωρεί τίποτα.”
Τελικά όπως πάμε και με τις διεκδικήσεις από τους γείτονές μας η πατρίδα μας θα συγκεντρωθεί γύρω-γύρω από την Ακρόπολη, που ίσως και αυτή τη διεκδικήσει και κανένας άλλος. 
  
                                                               Με εκτίμηση
                                                               ο Λοχίας